टाइसनलाई जेल

आरोप अस्वीकारेनन् । तर कसुर पुष्टि भयो । सन् १९९२ मार्च २६ मा इन्डियाना न्यायालयले उनलाई ६ वर्ष जेल सजाय सुनाएको थियो ।

बहुचर्चित मुद्दामा सुनुवाइका लागि त्यो दिन दिउँसो २ बजेको समय तोकिएको थियो । टाइसनलाई छुटाउन कानुन व्यवसायीले हतारिँदै कागजपत्र बुझाएका थिए । हावर्ड ल स्कुलका प्राध्यापक एलन डेर्सोविज, जो टाइसनको बचाउका लागि उपस्थित थिए, उनी न्यायालयमा टाइसनको पछाडि बसेका थिए । न्यायाधीश पेट्रिसिया जिफर्डले टाइसनको याचिका मुल्तवीमा राखिदिइन् । उनलाई छाड्न नहुने पक्षको प्रमाण बलियो भएको भन्दै सजाय सुनाइन् । फैसलामा फेरि त्यस्तै अपराध गर्न सक्ने मनोवृत्ति देखिएकाले टाइसनलाई ४ वर्षको खास रेखदेखसहितको कारावास तोकिएको थियो ।

न्यायालयको आदेशअनुसार तीन वर्षपछि मात्रै टाइसनले जमानतमा छुट्न पाउने थिए । हलुका कैलो–फुस्रो रङको सुट र कालो–रातो टाई लगाएका टाइसन केही हतास देखिन्थे । उनलाई ‘सजायको प्रक्रियाका बारेमा बुझेका छौं’ भनेर न्यायाधीशले सोधिन्, उनले ‘यस’ मा स्वीकारोक्तिको संक्षिप्त उत्तर दिएका थिए । २५ वर्षीय विश्वप्रसिद्ध बक्सरले त्यसपछि न्यायालयको मिसिलमा नाम पाएका थिए – इन्डियाना डिपार्टमेन्ट अफ करेक्सन्स इनमेट ९२२३३५ । उनलाई लैजाने बेलामा घेरा हाल्नेहरूले भनेका थिए ‘तिमीलाई हामी माया गर्छौं टाइसन ।’ उनी सन् १९९५ मा छुटे । त्यसपछि फेरि विश्वविजेताको कीर्तिमान बनाए । तर, सन् १९९६ मा उनलाई इभेन्डर होलिफिल्डले हराएका थिए ।