जिम्मेवारी लिन नचाहने मन्त्री
वाणिज्यमन्त्री मातृका यादवले किटानीसाथ वाणिज्य र कृषि सचिवको नामै तोकेर आफूहरूलाई तिनले नराम्ररी झुक्याएको भनेर पन्छिन खोज्नु भएछ ।
यो के चाला हो, मन्त्रीको ? नैतिक रूपमा जिम्मेवारीका हिसाबले त्यसो भन्न उहाँले मिल्दै मिल्दैन । तर नेपालीको अभाग भनौं या हाम्रो चरम नियति भनौं, प्रशासकहरूले मन्त्रीदेखि प्रधानमन्त्रीसम्मलाई जाँतो घुमाएझैं हुने/नहुने, सुल्टो–उल्टो फनफनी घुमाइदिने गरेकाले उदाहरण हरेक पटकका सरकार विवादित बन्ने गरेका उदाहरण धेरै छन् । सडकमा टायर बालेर र बमबारुदसँग भिडेर आएका मन्त्रीहरूलाई आफ्नो विभागको काम, कर्तव्य, अधिकार तथा दायित्व एवं आफ्नो अपूर्व पदीय क्षमताबारे पाँच प्रतिशत पनि थाहा छैन भन्ने माथिल्ला प्रशासकहरूलाई राम्ररी थाहा छ । सम्बन्धित विषयमा उच्चशिक्षा ग्रहण गरेका योग्य अनुभवी मन्त्रीहरू भइदिएका भए कर्मचारीसँग आमने–सामने आँखा जुधाएर ठिक/बेठिकबारे बहस गर्थे र वास्तविकता छर्लङ्गिन्थ्यो । कर्मचारीलाई ट्वाइलेटमा थुनेर चर्चा बटुल्न खोजेका मन्त्रीलाई अवगाल पर्छ, जनगुनासो आउँछ भनेर जोगाउन नत सचिवहरू चाहन्छन् न उनी पत्याउँछन् ?
– श्यामसुन्दर कुइँकेल, हाँडीगाउँ, काठमाडौं
