आयामले देखेको बादल
विद्यालय तहको अन्तिम दिनमा अध्यनरत नवोदित कवि प्रतिभा आयाम बस्नेत सानैदेखि स्वभावमा भावुक र अन्तरमुखी थिए ।
फुर्सदमा चित्र कोर्दै बस्थे । कथा–कविताका पुस्तक पढ्न वा गाउँघर डुल्न पनि रुचाउँथे । कलाकारितामा रुचि राख्ने बुबा सुन्दर बस्नेतसँग आउने कला–सर्जकहरूको संगत र उत्प्रेरणाले आयाम सृजनशील बन्दै गए । सुरुमा नेपाली भाषामा कथा–कविता लेखे पनि विद्यालयका साथीभाइको प्रेरणा र गुरुहरूको भरथेगमा उनले के बुझे भने, भावना र संवेदना व्यक्त गर्न जुन भाषा वा माध्यम प्रयोग गरे पनि हुने रहेछ । ‘मैले भने अंग्रेजी भाषाका माध्यमबाट आफ्ना भावना कवितामा उतारेको हुँ,’आयामले सुनाए ।
सुनसरी मूलघर भएका आयाम अहिले बूढानीलकण्ठ स्कुलमा कक्षा १२ मा अध्यनरत छन् । उनले लेखेका झन्डै ५ दर्जन छोटा कविताको संकलित संग्रह ‘क्लाउड्स’ हालै बूढानीकलकण्ठ स्कुलकै आफ्ना पुराना नेपाली गुरु रामबाबु सुवेदीबाट विमोचन गराएका छन् ।
बूढानीलकण्ठमैं २८ वर्ष नेपाली भाषा प्राध्यापन गरेर हालै अवकाश पाएका सुवेदीले आयामका कवितामा प्रकृतिप्रेम र सान्निध्यता स्पष्ट रूपमा देखिएको बताए । अंग्रेजी भाषामा रहेका कवितालाई नेपाली अनुवादमा समेत निकाल्ने योजना रहेको सांग्रिला प्रकाशन गृहले जनाएको छ ।
आयामको कविता लेखन शैलीमाथि समीक्षक डा.अभि सुवेदीले भनेका छन्, ‘साधारण विषयवस्तुमा पनि तर्क, कारणसहित आयाम कवितामा छाएका छन् । उनको कवितात्मक लयात्मकता र विम्ब–प्रतीकको प्रयोग पनि लोभलाग्दो छ ।’ आयामले कवितामा आफ्नो साथीसंगत, माहोल, जीवन र नबुझेको भविष्यका बारेमा कल्पनाशील बनेर लेखेका छन् । एक ठाउँमा आफ्ना पुराना साथीको सम्झनामा आयाम लेख्छन्—
‘ए मेरा पुराना साथीहरू
ठानेको छु— तिमीहरू आरामै छौ
आज म टाढा गइसकेको छु,
तर तिमीहरूको सुदिनको कामना गर्दर्र् ैछु
मलाई थाहा छ, मैले हिँड्नै पर्छ
तिमीहरूको सहयोगबिना नै
तर सधैं आश्वस्त होऊ साथी—
म तिमीलाई सम्झिरहनेछु ।’
