पूर्वप्रधानमन्त्रीहरूले किन बाह्य शक्तिको खतरा देखे ?- समाचार - कान्तिपुर समाचार
कान्तिपुर वेबसाईट
AdvertisementAdvertisement

पूर्वप्रधानमन्त्रीहरूले किन बाह्य शक्तिको खतरा देखे ?

वक्तव्यमा बाह्य शक्ति के हो भनेर नखुलाए पनि उनीहरुको संकेत भारततिरै बढ्ता केन्द्रित छ ।
यसअघि एकैचोटि पाँच पूर्वप्रधानमन्त्रीले बाह्य हस्तक्षेप भयो या हुन सक्छ भन्दै वक्तव्य निकालेका थिएनन्, त्यसैले यो अर्थपूर्ण छ । राष्ट्रियता र सार्वभौमिकताका दृष्टिले यो गम्भीर विषय हो । – गेजा शर्मा वाग्ले, विश्लेषक
बिनु सुवेदी

काठमाडौँ — प्रधानमन्त्री केपी शर्मा ओलीले जेठ २७ गते मन्त्रिपरिषद् विस्तार गरेपछि विपक्षी गठबन्धनका दलहरू कांग्रेस सभापति शेरबहादुर देउवाको निवास बूढानीलकण्ठमा जम्मा भए । त्यही दिन ओलीको निर्णयको विरोध गर्दै गठबन्धनका तर्फबाट वक्तव्य निकाल्ने तयारी थियो तर नेताहरू रोकिए ।

भोलिपल्ट सभामुख अग्नि सापकोटाले पूर्वप्रधानमन्त्रीहरूसँग पछिल्लो राजनीतिक उछलकुदबारे छलफल गरे ।

छलफलमा पूर्वप्रधानमन्त्रीहरूले ओलीको पछिल्लो शैलीविरुद्ध वक्तव्य निकाल्ने सहमति भयो । बाह्य हस्तक्षेप, विशेषगरी छिमेकी भारतको सहायतामा ओलीले सत्ता लम्ब्याइरहेको भनेर वक्तव्यमा उल्लेख गर्ने विषयमा पूर्वप्रधानमन्त्रीहरूबीच लामो बहस भएको थियो तर अन्त्यमा कसैको नाम उल्लेख नगरी हस्तक्षेप बढेको संकेत गर्ने निचोडमा उनीहरू पुगे ।

पूर्वप्रधानमन्त्रीहरू देउवा, पुष्पकमल दाहाल, माधवकुमार नेपाल, झलनाथ खनाल र बाबुराम भट्टराईले शनिबार निकालेको वक्तव्यमा मुलुकको संविधान, लोकतन्त्र, कानुनी राज्य एवम् मूल्यमान्यतामाथि निरंकुश हमला भइरहेको उल्लेख छ । नागरिकलाई सचेत हुन आह्वान गर्दै वक्तव्यको अन्तिममा उनीहरूले लेखेका छन्, ‘नेपालका बारेमा हामी नेपालीले नै निर्णय गर्नुपर्छ, नेपालको आन्तरिक राजनीतिमा बाह्य शक्तिको प्रत्यक्ष वा परोक्ष हस्तक्षेप एवम् चलखेल हुन नपाओस् भन्ने कुरामा सजगताका लागि सबैको ध्यानाकर्षण गर्न चाहन्छौं ।’

पूर्वप्रधानमन्त्रीहरूले बाह्य शक्ति खुलाएका छैनन् तर उनीहरूको संकेत भारततिरै बढ्ता केन्द्रित छ । पूर्वप्रधानमन्त्री भट्टराईले पछिल्ला परिस्थितिको मूल्यांकन गरेरै आफूहरूले सोचीविचारी वक्तव्य निकालेको बताए । ‘पुस ५ गते प्रतिनिधिसभा विघटन भएयता आकस्मिक ढंगले घटनाक्रम बाहिरिएका छन् र यही बेला विभिन्न देशका प्रतिनिधि पनि आउनुले आशंका जन्मिएको छ,’ उनले कान्तिपुरसँग भने, ‘चिज बाहिर सतहमा देखिएको छ, त्यतिमात्रै होइन, सोचेको भन्दा गम्भीर छ ।’

प्रधानमन्त्री ओलीले वैशाख २७ गते संसद्मा विश्वासको मत प्राप्त गर्न नसकेपछि ओली र एमाले नेता माधवकुमार नेपालबीच चार घण्टा लामो छलफल भयो । छलफलमा मिलेर अघि बढ्ने भन्दै वार्ताका लागि कार्यदल बन्यो, नेपालपक्षीय सांसदहरूले राजीनामा नदिएपछि संविधानको धारा ७६ (२) अनुसार अर्को प्रधानमन्त्री बन्ने अवस्था रहेन । ओलीले ठूलो दलको नेताका हैसियतमा प्रधानमन्त्रीको शपथ लिए । त्यसपछि जसपाको दोस्रो तहका नेताहरूले पनि ‘एमाले मिल्न सक्छन् भने हामी किन सकिन्न ?’ भनेर पहल गरे, अध्यक्षहरू महन्थ ठाकुर र उपेन्द्र यादवले सरकारमा नेतृत्व नपाए प्रतिपक्षमै बस्ने सहमति गरे । तर दुई दिन बित्न नपाउँदै ठाकुर र राजेन्द्र महतोले प्रधानमन्त्री ओलीसँग सरकार बनाउनेदेखि संविधान संशोधनका लागि कार्यदल बनाउनेसम्मका सहमति गरे । त्यही आधारमा ओलीले अर्को सरकार निर्माणको मार्ग प्रशस्त गरिदिए । सुरुदेखि नै ओलीतिर नरम रहेको ठाकुर खेमाले भारतीय संस्थापनको दबाब थेग्न नसकेको जसपाकै नेताहरू बताउँछन् । पूर्वप्रधानमन्त्री भट्टराई र दाहालले पनि यसको संकेत बारम्बार गरेका छन् ।

गत कात्तिकमा भारतीय गुप्तचर संस्था रअका प्रमुख सामन्त गोयलसँगको भेटदेखि गत जेठ ६ गते संविधान संशोधनका लागि कार्यदल बनाउने र नागरिकता अध्यादेश ल्याउनेसम्मको सहमति गर्दासम्म ओलीले भारतीय रुचिमै काम गरेको विश्लेषण पूर्वप्रधानमन्त्रीहरूको छ । नेपालको संविधानसित पहिल्यैदेखिको असहमति राख्नु र त्यही संविधानको अनुसूचीमा परिमार्जित नक्सा हुनुलाई भारतले आफ्नो प्रतिष्ठासँग जोडेको र तत्कालीन नेकपा आन्तरिक विवादले कमजोर बन्दै गएका बेला उसले फाइदा उठाउन खोज्दा प्रधानमन्त्री ओली प्रयोग भएको उनीहरूको विश्लेषण छ । तर खनालबाहेक अरू आआफ्नो कार्यकालमा भारतपरस्त भएको आरोप खेपेका पूर्वप्रधानमन्त्री हुन् ।

कांग्रेस नेता नारायण खड्काले ओलीले पछिल्लो समय भारतीय शक्तिको रुचिमा काम गरिरहेको प्रमाणित हुँदै गएकाले त्यसतर्फ नागरिकलाई सचेत बनाउन पूर्वप्रधानमन्त्रीहरूको वक्तव्य आएको बताए । ‘ओलीजीले जुन हिसाबले डिल गरिराख्नुभएको छ त्यो सत्ता जोगाउने उद्देश्यले मात्रै अभिप्रेरित छ । गोयललाई भेटेपछि भारतीयसँगको निरन्तर उठबसले मुलुकमा बाह्य हस्तक्षेप बढिसकेको देखिन्छ,’ उनले भने, ‘दक्षिणी शक्तिलाई रिझाएर सत्तामा बसिराख्न गरिएको प्रयत्नले फाइदा हुने ओलीजीलाई मात्रै हो, मुलुकलाई घाटा हुन्छ भन्ने बुझेरै पूर्वप्रधानमन्त्रीहरूको वक्तव्य आएको हुन सक्छ ।’

२०७७ जेठ ७ मा नयाँ राजनीतिक तथा प्रशासनिक नक्सा सार्वजनिक हुनुअघि संसद्मा ओलीले भारतविरुद्ध आगो ओकलेका थिए । गत वर्षकै जेठ १४ गते उनले आफूलाई भारतले सरकारबाट हटाउन खोजेको र त्यसलाई आफ्नै दलका वरिष्ठ नेताहरूले साथ दिएको आरोप लगाए । भारतीय पक्षले ओलीलाई हटाउनुपर्ने प्रस्ताव आफूसँग गरेको तत्कालीन नेकपा अध्यक्ष दाहालले असारमा खुलाएका पनि थिए । पूर्वराजदूत एवम् कूटनीतिक मामिलाका जानकार दिनेश भट्टराई बाह्य शक्तिको आडमा सत्तामा टिकिरहने तिकडम यसअघिका प्रधानमन्त्रीले झैं ओलीले पनि गरेको बताउँछन् । ओलीसँग गत वर्ष साउन ३१ गते भएको फोन संवादमा मोदीले सम्बन्ध सुधारका लागि दूत पठाउने बताएका थिए । गत कात्तिक ४ गते रअका प्रमुख आएपछि मात्रै एमाले स्थायी कमिटी सदस्य सुवास नेम्वाङले त्यतिखेरै मोदीले दूत पठाउने भनेको र प्रधानमन्त्री ओलीले को भनेर नसोधेको बताएका थिए । गोयलसँगको भेटपछि भारत र नेपालका अधिकारीको आउजाउ चलिरह्यो ।

पूर्वप्रधानमन्त्री भट्टराई भूराजनीतिक जटिलता र कमजोर आन्तरिक राजनीतिका कारण पनि बेलैमा सचेत हुनुपर्ने र आफूहरूले त्यसैको संकेत गरेको बताउँछन् । ‘सन् २०१३ पछि चीन ठूलो शक्ति भएर आयो, २०१४ भारतमा नरेन्द्र मोदीको उदय भयो, २०२१ मा त झन् ठूलो भूराजनीतिक परिवर्तन आयो, एमसीसी/बीआरआईको टकराब छ,’ उनले भने, ‘उत्तरदक्षिण र पश्चिमा शक्तिहरूको टकराबमा हाम्रोजस्तो भूजटिलता भएको मुलुक पर्छ नै, त्यसमा ओलीजीजस्तो सत्ताका लागि जे पनि गर्न सक्ने शासक भएपछि हामी बेलैमा सजग हुनुपर्छ ।’

पूर्वप्रधानमन्त्रीहरूले संयुक्त वक्तव्य निकालेर वैदेशिक हस्तक्षेपप्रति संकेत गरिरहेका बेला ओलीले विस्तार गरेको मन्त्रिपरिषद् र त्यसका सदस्यहरूबारे समेत प्रश्न उठिरहेको छ । ओलीले जसरी पनि सत्तामा टिक्न चाहेको र त्यसमा भारतले सहयोग गरेको विश्लेषकहरूले बताउँदै आएका छन् । ‘यसअघि एकैचोटि पाँच जना पूर्वप्रधानमन्त्रीले मुलुकमा बाह्य हस्तक्षेप भयो या हुन सक्छ भन्दै वक्तव्य निकालेका थिएनन्, त्यसैले यो अर्थपूर्ण छ,’ लेखक तथा विश्लेषक गेजा शर्मा वाग्लेले भने, ‘रअका प्रमुख सामन्त गोयलसँगको भेटपछि ओलीको सत्तालाई भारतीय संस्थापनको साथ छ भनेर चर्चा भएका बेला यस्तो वक्तव्य आउनुले ती आशंकालाई पुष्टि गरेको छ । अर्कातिर यसले नेपालको आन्तरिक राजनीतिमा भारतको कुन हदसम्मको हस्तक्षेप रहेछ भन्ने पर्दाफास गरेको छ । राष्ट्रियता र सार्वभौमिकताका दृष्टिले यो गम्भीर विषय हो ।’

स्रोतका अनुसार भारतीय पक्ष ओलीबाहेक अरू नेतासँग पनि सम्पर्क/सम्बन्धमै छ । तर समर्थन आजपर्यन्त ओलीलाई नै छ । प्रतिनिधिसभाको दोस्रो विघटनविरुद्धको रिट सर्वोच्चमा विचाराधीन भइरहेका बेला यो वक्तव्य निकालेर पाँच पूर्वप्रधानमन्त्रीले भारत, अदालत र स्वयम् ओलीलाई पनि सन्देश दिन खोजेको देखिन्छ । पूर्वराजदूत तथा परराष्ट्र मामिलाका जानकार भट्टराई पूर्वप्रधानमन्त्रीहरूबाट यस्तो वक्तव्य आउनु चिन्ताजनक रहेको बताउँछन् ।

‘हाम्रोजस्तो भूराजनीतिक संवेदनशील अवस्थिति भएको मुलुकमा संस्थागत शून्यता रहेका बेला ओलीले संविधानमाथि प्रहार, प्रतिनिधिसभामा दुई पटक आक्रमण, सर्वोच्चको म्यान्डेटविरुद्ध निर्णय गरिरहनुभएको छ । उहाँले विदेशी मित्रहरूसित भेटघाट पनि गर्नुभएको छ । यसको संकेत उहाँमाथि दक्षिणी दबाब छ भन्ने नै हो,’ उनले भने, ‘यस्तो बेला वक्तव्य आएको छ । स्वाभाविक रूपमा पूर्वप्रधानमन्त्रीहरूसँग बढी सूचना हुन्छ, त्यसैले अवस्था चिन्ताजनक नै छ भन्ने लाग्छ ।’

प्रकाशित : जेष्ठ ३१, २०७८ ०८:३१
प्रतिक्रिया
पठाउनुहोस्

ओलीलाई धक्कै धक्का

‘नदी डुब्न लागेका बेला एउटा तैरेको लट्ठी पनि समाउन पाए बाँचिन्थ्यो कि भन्ने हुन्छ । ओलीजीलाई त्यस्तै भएको छ, त्यान्द्रात्यान्द्री बटुलेर शक्ति केन्द्रीकृत गर्न खोजे पनि अब उहाँको तुरुप सकिन लागेको लागेको जस्तो देखिन्छ ।’ - लोकराज बराल
बिनु सुवेदी

काठमाडौँ — टिपनटापन गरिएका राजनीतिक शक्तिलाई एकीकृत गरेर सत्ता धानिरहेका प्रधानमन्त्री केपी शर्मा ओलीमाथि सर्वोच्च अदालतले बिहीबार जारी गरेका दुई आदेश र गण्डकीका मुख्यमन्त्रीले विश्वासको मत नपाउनुले धक्का लागेको छ ।

फाइल तस्बिर

सर्वोच्चले ओलीको शक्ति खलबलिने गरी नागरिकता अध्यादेश कार्यान्वयन नगराउन आदेश दिएको छ । कर्णालीमा मुख्यमन्त्री महेन्द्रबहादुर शाहीलाई ह्वीप उल्लंघन गरेर विश्वासको मत दिएका चार सांसद पुनर्बहाली हुने र दसौं राष्ट्रिय महाधिवेशन आयोजक कमिटीलाई (ह्विप उल्लंघन गर्नेलाई कारबाही गर्ने) एमालेको आधिकारिक संरचना नमान्ने अदालतको अर्को आदेशले ओलीलाई थप अप्ठ्यारोमा पारेको छ ।

ओलीले आफू प्रधानमन्त्री ररिरहन सजिलो होस् भनेर जसपाको महन्थ ठाकुर–राजेन्द्र महतो समूहसँग नागरिकतासम्बन्धी अध्यादेश ल्याउने, संविधान संशोधन कार्यदल बनाउनेलगायतका सहमति गरेका थिए । त्यही सम्झौताअनुसार मागेजति मन्त्रालय पाएर जसपाको ठाकुर–महतो पक्ष सरकारमा सहभागी छ । सहमतिअनुसार ल्याएको अध्यादेशमा अदालतले अंकुश लगाएपछि जसपाको ठाकुर–महतो खेमाबाट आउने प्रतिक्रियाले ओली शक्तिको थप परीक्षण हुने देखिएको छ ।

एमाले अध्यक्ष ओलीले चैत पहिलो साता पार्टी कमिटीलाई महाधिवेशन आयोजक कमिटीमा रूपान्तरण गरेर एकलौटी निर्णय गर्दै गएपछि झलनाथ खनाल–माधवकुमार नेपाल समूह आन्दोलित थियो । तर सर्वोच्चले आयोजक कमिटीले प्रदेश सांसदहरूलाई गरेको कारबाहीलाई अवैधानिक भनेसँगै ओली थप कमजोर भएका छन् । यसअघि लुम्बिनी प्रदेशका जसपाका चार सांसदलाई सर्वोच्च अदालतले पुनर्बहाली गर्दा ओली खेमाका मुख्यमन्त्री शंकर पोखरेललाई पद जोगाउन सजिलो भएको थियो । गण्डकी प्रदेशका जनमोर्चाका सांसद कृष्ण थापा पनि सर्वोच्चको आदेशबाट पुनर्बहाली भएका थिए । जनमोर्चासहितको विपक्षी गठबन्धनले सरकार बनाउन कसरत गर्दा असहयोग गरेपछि थापालाई पार्टीले सांसदबाट हटाउने निर्णय गरेको थियो ।

गण्डकीका मुख्यमन्त्री पृथ्वी सुब्बा गुरुङले बिहीबार विश्वासको प्रस्ताव राख्दा उनी तटस्थ बसे । ओली समूहका मुख्यमन्त्री गुरुङले विश्वासको मत पाउन सकेनन् ।

एमाले उपमहासचिव घनश्याम भुसालले राजनीतिक प्रक्रिया बचाउन नसक्दा संकट दललाई नै आइपर्ने र ओलीले गत पुस ५ मा गुमाएको शक्तिको परकम्प अहिलेसम्म आइरहेको प्रतिक्रिया दिए । ‘राजनीतिक प्रक्रिया बचाउने काम राजनीतिक नेता र राजनीतिक पार्टीहरूको हो, राजनीतिक पार्टीले आफ्नो कोर्स र प्रक्रिया नबचाएपछि अदालतले बचाइदिँदैन, सके भत्काउँछ,’ भुसालले भने, ‘गत फागुन २३ गतेको फैसला र लुम्बिनीका सांसदलाई पुनर्बहाली गर्ने आदेशले नै धेरै बिगारेको थियो ।’

प्रधानमन्त्री ओली केन्द्रमा मात्रै होइन, प्रदेशमा समेत कमजोर बनेका छन् । आफ्नो समूहको अनुपस्थितिमा पनि सुदूरपश्चिम र कर्णालीका सरकार बलियो हुनु र गण्डकीमा आफ्नो पक्षको सरकारले विश्वासको मत पाउन नसक्नुले प्रदेशमा पनि ओलीलाई अप्ठ्यारो परेको प्रस्ट्याउँछ । सबैतिरको शक्तिमा धक्का लागेर कमजोर बनिरहेका ओलीले आफूलाई सत्तामा टिकाइरहने प्रयत्न भने जारी राखेका छन् ।

कामचलाउ प्रधानमन्त्रीले मन्त्रिपरिषद् विस्तार गरेको भन्दै सर्वोच्च अदालतमा परेको उजुरी विचाराधीन रहेकै बेला फेरि ओलीले बिहीबार संवैधानिक व्यवस्था र सर्वोच्च अदालतलाई नै चुनौती दिँदै मन्त्री थपेका छन् । यही संविधान जारी भएपछि नै कामचलाउ सरकारले अत्यावश्यकबाहेकको काम गर्न नपाउने भन्दै ०७४ मा प्रधानमन्त्री शेरबहादुर देउवालाई मन्त्रिपरिषद् विस्तार गर्न नदिएकी राष्ट्रपति विद्यादेवी भण्डारीले ओली सरकारका नवनियुक्त मन्त्रीलाई शपथ गराएकी छन् । राष्ट्रपति भण्डारी र प्रधानमन्त्री ओलीले संविधानको सामान्य मान्यता र अदालतको गरिमा ख्याल नगरी बिहीबार सात मन्त्री र एक राज्यमन्त्री गरी ८ जना नियुक्त गरेका हुन् । योसँगै ओलीको मन्त्रिपरिषद्ले पूर्णता पाएको छ ।

बिहीबार राष्ट्रपति निवासमा शपथ ग्रहण गर्दै नवनियुक्त मन्त्रीहरु । तस्बिर : प्रधानमन्त्रीको निजी सचिवालय

गृहमन्त्रीमा खगराज अधिकारी, उद्योग वाणिज्य तथा आपूर्तिमन्त्रीमा राजकिशोर यादव, सञ्चार तथा सूचना प्रविधिमन्त्रीमा नैनकला थापा, कृषि तथा पशुपन्छी विकास मन्त्रीमा ज्वालाकुमारी साह, वन तथा वातारवणमन्त्रीमा नारदमुनि राना, संघीय मामिला तथा सामान्य प्रशासनमन्त्रीमा गणेश पहाडी, प्रधानमन्त्री तथा मन्त्रिपरिषद् कार्यालयमा मोहन बानियाँ र वन तथा वातावरण राज्यमन्त्रीमा आशाकुमारी विकले बिहीबार नियुक्ति पाएका हुन् । उनीहरूमध्ये गृहमन्त्री अधिकारी मात्रै ओलीलाई विगतदेखि नै प्रतिबद्ध भएर सघाउँदै आएका हुन् । अरू मन्त्रीलाई शक्ति सन्तुलन र सत्ता जोगाउन मात्रै नियुक्ति दिन प्रधानमन्त्री बाध्य हुनुपरेको ओलीनिकट स्रोतको भनाइ छ । ‘हामीलाई पनि यसरी मन्त्रिपरिषद् पुनर्गठन हुन्छ भन्ने लागेको थिएन । यो पुनर्गठनले प्रधानमन्त्रीज्यू दबाबमा हुनुहुन्छ भन्ने देखिन्छ,’ ओली सचिवालयका एक सदस्यले कान्तिपुरसित भने, ‘प्रतिनिधिसभा पुनःस्थापना भयो भने सांसद जोगाउन र चुनावमा जानुपर्ने स्थिति आयो भने प्रदेश २ मा आफ्नो पकड बलियो राख्न उहाँले यसरी मन्त्रिपरिषद् हेरफेर गर्नुभएको हुन सक्छ ।’

ती सदस्यका अनुसार प्रतिनिधिसभा पुनःस्थापना हुन सक्छ र अदालतले धारा ७६ (५) को व्याख्या गर्दै प्रधानमन्त्री हुने आधार छ छैन भनेर परीक्षण गर्न संसद्मा जाने आदेश दिन सक्छ भन्ने हिसाब–किताब ओलीले गरेका छन् । ‘हामीले धारा ७६ (५) अनुसार सरकार बनाउने अधिकार राष्ट्रपतिको हो भनेका छौं, अर्को पक्षले संसद्को अधिकार हो भनेको छ । त्यसलाई अदालतले व्याख्या गरेर सरकार बनाउन संसद्मै जाऊ भन्छ कि भन्ने प्रधानमन्त्रीज्यूलाई लागेको छ,’ ती सदस्यले कान्तिपुरसित भने, ‘हुन त अर्को पक्ष देउवालाई नै प्रधानमन्त्री बनाइपाऊँ भन्दै अदालत गएको हो । सर्वोच्चले त्यतिसम्मको फैसला त नगर्ला कि भन्ने हो, त्यसैले पनि पाई–पाई हिसाब गर्नॅपरेको छ ।’

मन्त्रिपरिषद् विस्तारपछि बिहीबार साँझ सिंहदरबारमा बसेको बैठक । तस्बिर : प्रधानमन्त्रीको निजी सचिवालय

प्रधानमन्त्री ओलीले यसअघि गत जेठ २१ गते जसपाका १० मन्त्रीसहित मन्त्रिपरिषद् हेरफेर गरेका थिए । उनलाई साथ दिन जसपाको ठाकुर–महतो खेमाबाहेक अर्को समूह नरहेकाले चिढ्याउन नचाहँदा एमाले र जसपाका मन्त्रीको संख्या सरोबरी छन् । जबकि विघटित प्रतिनिधिसभामा एमालेका सांसद सय हाराहारी र जसपा ठाकुर–महतो पक्षमा २० जना थिए । जसपामा मन्त्री बन्न चाहनेको संख्या धेरै भएको र मन्त्री बन्न नपाए अर्को खेमामा लागिहाल्ने भएकाले धेरैलाई मन्त्री बनाउनुपरेको ओलीले आफ्ना निकटस्थलाई बताएका छन् । जसपा अध्यक्ष ठाकुरले आफ्नो समूहमा कसलाई मन्त्री बनाउने र कसलाई नबनाउने भन्ने टुंगो लगाउन नसकेपछि ओलीले नै सहयोग गरेको स्रोतको भनाइ छ । एक साताअघि मन्त्रिपरिषद् विस्तार गर्दा जसपाबाट छुटेका राजकिशोर यादव यसपालि परेका हुन् ।

एमाले केन्द्रीय सदस्य महेश बस्नेतले राजनीतिमा हराउने र जिताउने खेल चलेपछि त्यसको नतिजा यस्तै खालको देखिने बताए । ‘अहिले आक्रमण गर्ने र प्रतिरक्षा गर्ने खेल चलिरहेका छन् । यो राजनीतिक कोर्स ठीक ठाउँबाट नगएको लक्षण हो । त्यसैले चुनाव गरेर कोर्स करेक्सन गरौं भन्ने हाम्रो चाहना हो,’ उनले भने, ‘त्यसका लागि रिसाएकालाई फकाउने र टाढिएकालाई नजिक ल्याउने गर्नै पर्‍यो, माधव नेपाल समूहलाई पार्टी एकताको र विद्रोह गरेर आएका माओवादीलाई पार्टीमा अन्याय हुँदैन भन्ने सन्देश दिन र जसपालाई हामी अलिकति तल परेर भए पनि गठबन्धनमा प्रतिबद्ध छौं भन्ने अनुभूति दिन यसो गरिएको हो ।’

संविधानको धारा ७७ (१) ले राजीनामा दिए, विश्वासको मत प्राप्त गर्न नसके वा अविश्वासको प्रस्ताव पारित वा प्रतिनिधिसभा सदस्य नरहे प्रधानमन्त्री पद रिक्त रहने व्यवस्था गरेको छ । प्रनिधिसभा सदस्य नरहेकाले ओली स्वतः कामचलाउ प्रधानमन्त्री हुन् । धारा ७७ (३) ले अर्को मन्त्रिपरिषद् गठन नभएसम्म सोही मन्त्रिपरिषद्ले कार्यसञ्चालन गर्ने प्रावधान राखेको छ । तर ओलीले कामचलाउ प्रधानमन्त्री भएपछि नै मन्त्रिपरिषद् व्यापक हेरफेर गरेका छन् र दोस्रोपटकको हेरफेरमा उनको मन्त्रिपरिषद्ले पूर्णता पनि पाएको छ । संविधानविद् चन्द्रकान्त ज्ञवाली कामचलाउ सरकार कार्यकारिणी अधिकार प्रयोग गरेर स्वेच्छाचारी साशनतर्फ उन्मुख भएको बताउँछन् । ‘स्वतः पदमुक्त भएका प्रधानमन्त्रीले बजेट पनि निवार्चनको प्रयोजन र दैनिक कामचलाउने मात्रै ल्याउनुपर्नेमा मन्त्रिपरिषद् नै हेरफेर गरेर संविधान र अदालतलाई ठाडै चुनौती दिएको देखिएको छ,’ उनले भने, ‘अस्तिको मन्त्रिपरिषद् गठनसम्बन्धी मुद्दा अदालतमा छ, त्यसको कुनै वास्ता छैन । यसले त विधिको शासनमाथि नै ठूलो प्रश्नचिह्न खडा गर्ने भयो ।’

यसअघि कामचलाउ सरकारले मन्त्रिपरिषद् विस्तार गर्दा राष्ट्रपतिले रोकेका उदाहरण छन् । ०७४ मा शेरबहादुर देउवा र ०६९ मा बाबुराम भट्टराई सरकारले मन्त्रिपरिषद् पुनर्गठन गर्न खोज्दा राष्ट्रपतिबाट रोकिएको थियो । माओवादी केन्द्रका स्थायी कमिटी सदस्य वर्षमान पुनले ओलीको अलोकतान्त्रिक कदमले हद नाघेको र आफू पतन नहुँदासम्म उनले संविधान मिचिरहने बताए । ‘यही संविधान जारी भएपछि शेरबहादुर देउवाले मन्त्रिपरिषद् पुनर्गठन गर्न खोज्दा राष्ट्रपति विद्यादेवी भण्डारीले दिनुभएन, ०६८ मा बाबुरामले मन्त्रिपरिषद् पुनर्गठन गर्दा रामवरण यादव मान्नुभएन, ०५१ सालमा मनमोहन अधिकारीले मन्त्रिपरिषद् विस्तार गर्न खोज्दा दरबारले रोक्यो । त्यतिखेर गृहमन्त्री केपी ओली नै हुनुहुथ्यो,’ पुनले कान्तिपुरसित भने, ‘अहिले प्रधानमन्त्रीले संबिधान मिच्नुभयो, अलोकतान्त्रिकताको हद पार गर्नुभयो र उहाँ पतन नहुँदासम्म यो नौटंकी गरिरहनुहुन्छ ।’

विस्तारित मन्त्रिपरिषद्मा काम गर्न सक्ने, ओलीकै टिममा लागेका र राजनीतिप्रति प्रतिबद्धभन्दा पनि गुट व्यवस्थापनका लागि ल्याइएका अनुहार धेरै छन् । सञ्चारमन्त्री बनेकी नैनकला थापाको माओवादीको सशस्त्र युद्ध र १४ वर्षअघि महिला आयोगको अध्यक्ष बन्दा केही भूमिका देखिए पनि अहिले उनी राजनीतिभन्दा निकै टाढा थिइन् । गृहमन्त्रीबाट बाहिरिएका र राष्ट्रिय सभा चुनावमा पराजित भएका रामबहादुर थापालाई आफूसँग ‘इन्गेज’ राखिराख्न ओलीले उनकी श्रीमती नैनकलालाई मन्त्री बनाएका हुन् ।

प्रदेश २ को सांसद पदबाट बर्खास्तीमा परेकी ज्वालाकुमारी साहलाई मन्त्री बनाएर ओलीले प्रदेश २ मा जसपा, पूर्वमाओवादीबाट आएको समूह र एमालेको सन्तुलन मिलाउन खोजेका छन् । यसअघि नै ओलीले रघुवीर महासेठलाई अस्वाभाविक रूपमा उपप्रधान तथा परराष्ट्रमन्त्री दिएका छन् । माधव नेपाल समूहका नेताहरू मन्त्री पदसहित सामूहिक रूपमा ओली खेमामा लाग्छन् भनेर बालुवाटारले नै हल्ला चलाएको थियो तर बिहीबार त्यो समूहका गणेश पहाडी मात्रै मन्त्री भएका छन्, अब मन्त्रीको कोटा पनि सकिएको छ । पहाडी एमाले सचिव योगेश भट्टराईनिकट मानिन्छन् ।

राजनीतिशास्त्री प्राध्यापक लोकराज बरालले ओलीको यो हतारो र मन्त्रिपरिषद्का अनुहार हेर्दा उनी निकै दबाबमा आएको र सत्ता जोगाउन जे–जे आइलाग्छ त्यही–त्यही अन्धाधुन्ध गर्दै गएको टिप्पणी गरे । ‘उहाँ धेरै नै कमजोर भइसक्नुभएको छ र कमजोर भइसकेको कुर्सीका लागि जे पनि गर्ने भन्ने तरिकाले अघि बढेको जस्तो देखिन्छ, त्यसैले प्रदेश २ बाट असन्तुलित रूपमा मन्त्रिपरिषद्मा सदस्य थपिएको छ,’ उनले भने, ‘नदीमा डुब्न लागेका बेला एउटा तैरेको लट्ठी पनि समाउन पाए बचिन्थ्यो कि भन्ने हुन्छ । ओलीजीलाई त्यस्तै भएको छ, त्यान्द्रात्यान्द्री बटुलेर शक्ति केन्द्रीकृत गर्न खोजे पनि अब उहाँको तुरुप सकिन लागेको लागेको जस्तो देखिन्छ ।’

प्रकाशित : जेष्ठ २८, २०७८ ०६:३२
पूरा पढ्नुहोस्
प्रतिक्रिया
पठाउनुहोस्
×