समय

सात सालको क्रान्ति
भइसकेको थिएन अझै

चार लाख पचास हजार
युवाहरुले आफ्नो व्यापक
जुलुसलाई कुनै आकार
दिन पाएका थिएनन्
न त विद्यार्थी, मजदुर,
कवि, पत्रकार, शिक्षक,
किसान, साना व्यापारी,
डाक्टर, खेलाडी, वकिल
र कलाकारहरुले आ–आफ्ना
कडा विरोधपत्र दर्ता गराएका थिए
खुला सडकको इजलासमा
नर र नारीहरु लम्किरहेका थिए
र मोटरको पाङ्ग्रा गुडिरहेको थियो

प्रथम जनआन्दोलन
भएको थिएन सम्पन्न हालसम्म
र त्यसपछिको दोस्रो आन्दोलन
हुने कुरै थिएन कुनै
यही तलमाथिको क्रममा
विद्रोही झापा पनि
मातृगर्भमा थियो लुकेको
र एक जुगमा एकचोटि आउने
जनयुद्ध पनि भइसकेको थिएन आरम्भ
सूर्य बिहानै उदाइरहेको थियो
र अस्ताइरहेको थियो बेलुकी

झन्डै तीन दशकसम्म
वातावरण दुर्गन्धित थियो निकै नै
पञ्चायतको कााचो वायुले
र पृथ्वीनारायणका वंशजहरु
जनगलहत्याइमा परेर
आफ्नो बाटो लागिसकेका थिएनन्
पृथ्वी आफ्नो धुरीमा
घुमिरहेको थियो निरन्तर

यस्तोमा पनि कोही एक जना
त्यसै बसेको थिएन चुपचाप
शिर झुकाएर एकान्त कुनामा
बरू चम्किलो भविष्यको
सुस्पष्ट रेखाचित्र कोर्न
आफ्नो मजबुत पिठ्युामा
इतिहासको यामान भारी बोकेर
हिँडिरहेको थियो
लुखुर–लुखुर ।