१. ‘बहिनी, आज एक रातलाई बास पाइएला ?’ सुसेलीजस्तो यो सुरिलो स्वर उसलाई कताकता सुनिरहेजस्तो लाग्यो । कसको स्वर हो ? अहो, यो त उसकै श्रीमान्को जस्तो स्वर थियो, जुन उसले सुन्न नपाएको वर्षौं भइसकेको थियो ।
दुःखान्त प्रेमझट्ट हेर्दा, महाभारतको मूलकथामा द्रौपदी र कर्णको सम्बन्ध मूलतः घृणाले निर्देशित भएझैँ लाग्छ । तर, भारतको प्रख्यात मूर्तिदेवी पुरस्कार विजेता प्रथम महिला लेखक प्रतिभा राय, अमेरिका निवासी भारतीय लेखक चित्रा बनर्जी दिबकरुणीलगायत नयाँ धारणाका लेखकले मूलकथाकै सूक्ष्म संकेतलाई पक्रेर पाण्डवसँग विवाहअघि नै द्रौपदी धनुर्वीर कर्णप्रति आकर्षित भएकी र कर्णको हृदयमा पनि द्रौपदीकै वास रहेको उल्लेख गरेका छन् ।
भुइँचालाले हाम्रो पनि घर भत्केको थ्यो । जस्ताको पाताले बारेको बंकरजस्तो गोलो सानो छाप्रामा हाम्रो बास थियो । गाउँलेहरू सोप्पै जना यस्तै छाप्रोमा बसिर’को थ्यो । एक दिन गाउँभरि हल्ला चल्यो, सरखारबाट इन्द्रेको आप्पोले दस लाख रुप्पेँ पनि पायो रे ।
कथा लेखेर संसारभरि चिनिएका लेखक अनगिन्ती छन् । तिनका कथा उत्तिकै लोकप्रिय पनि छन् । तर, विश्व कथाका महारथी भने केबल तीन जना छन् । ती हुन्— रुसका आन्तोन चेखब, फ्रान्सका गुई डी मोपासाँ र अमेरिकाका ओ हेनरी । यीभन्दा अगाडिका कथाकारले अधुरो छाडेको फ्रेम यी तीन जनाले पूरा गरे ।
