संकटमा आरन पेशा

‘मेरो पेसा संकटमा छ‚’ प्रेमले दुखेसो पोख्दै भने‚ ‘आगोमा फलाम पिटेर बालबच्चा घरपरिवार पाल्न निकै दुःख सहनुपर्ने भयो । फुर्सद पनि नहुने र खान पनि नपुग्ने पेसा अँगालेर बाँच्नै धौ-धौ हुन थालेको उनले बताए । चुलेसी, आसी, कोदाली, कुटो, बेल्चा, घैटी मर्मत गरेबापत २ सय ज्याला र नयाँ बनाएर बिक्री गरेबापत ४ सयदेखि ५ सय रुपैयाँसम्ममा बेच्ने गरेका छन् । सोरु गाउँपालिका-४ का ७० वर्षीय भैरे कामी र २७ वर्षीय चाउरे कामीको अवस्था पनि उस्तै छ । ‘फलाम पिट्दा-पिट्दा शरीर दुख्ने गरेको छ । यो पेसाले ढुक्कका साथ पेटभरि खान र शरीरमा लगाउन कहिल्यै पुगेन‚’ भैरेले भने‚ ‘पढाइलेखाइ नहुँदा यो पेशा छाडन नसकिने‚ बुबा-बाजेले पनि यही काम गरेर आफ्नो जीवन दुःखका साथ बिताए । पहिले बदियाँ राजापुर चिसापानी पुगेर फलामको भारी गरेर ल्याउने अनि कोटो कोदाली आसी गरेर बेच्ने गर्थ्यौं ।’