जीएनआरको पुनर्मिलन !

फेरि एकपल्ट गन्स एन रोजेज चर्चामा छ । नहोस् पनि किन र ? यो अमेरिकी ब्यान्ड सम्भवत: पुनर्मिलनको प्रक्रियामा छ । ब्यान्डका लेजेन्डरी गितारिस्ट हुन्, स्लाय्स । उनले हालै दिएको अन्तर्वार्तामा भनेका छन्, ‘सबै चाहन्छन्, ब्यान्डको पुनर्मिलन होस भनेर ।’ त्यसो त जीएनआर अर्थात् गन्स एन रोजेज फेरि एक हुने चर्चा अहिले मात्रै होइन । यसबारे समय समयमा हल्ला आइरहन्छ । सायद यसपल्ट ब्यान्डका लगभग सबै सदस्य गम्भीर छन्, यस विषयलाई लिएर ।

यसपल्ट उनीहरू किन पनि गम्भीर देखिन्छन् भने अहिले रि–युनियनको सोचलाई बढी महत्त्व दिनुभन्दा उनीहरूले नयाँ एल्बममा बढी जोड दिइरहेका छन् । स्लाय्सकै भाषामा भन्दा उनीहरूले यसमा लगभग काम पनि सुरु गरिसकेका छन् । त्यो त उनीहरू अहिले एकै समूह बनाएर हिँडिरहेका छन्, ठाउँ–ठाउँमा कन्सर्ट दिइरहेका छन् । हुन सक्छ, यसै क्रममा उनीहरूलाई लागेको हुनुपर्छ, अब अलग भएर बस्नुभन्दा एकजुट हुनु राम्रो ।

विश्वास नहुन सक्छ, कति धेरैलाई मन पर्ने यो जीएनआरको अन्तिम एल्बम निस्केको पनि सन् २००८ मा हो । त्यसो भनेको १० वर्ष अगाडि । त्यति बेला चाइनिज डेमोक्रेसी निस्केको थियो । सुरुमा ब्यान्ड छाड्नेमा स्लाय्स नै थिए । त्यसपछि बासिस्ट डफ म्याककगनले पनि छाडे । पछि हुँदा हुँदा के भयो भने टुरमा पनि जीएनआरमा गायक एक्सल रोज मात्र बाँकी रहन थाले । टुरकै लागि नै होस, सन् २०१६ मा मात्र हो, स्लाय्स र म्याककगन फर्केको ।

त्यही वर्ष जीएनआरको पूरा क्लासिक लाइन–अप फर्केको । र, अवसर थियो, ‘नट इन दिस लाइफटाइम टुर’ । अहिले पनि यो टुर चलिरहेकै छ । विश्वास नहुन सक्छ, टुर सुरु भएको पनि एक वर्ष बढी भइसकेको छ । केही समय अगाडि मात्र उनीहरूले आफ्नो पहिलो डेब्यु एल्बम ‘एपटाइट फर डिस्ट्रक्सन’ फेरि बजारमा ल्यायो, डिलक्स रि–इस्युका रूपमा । सन् १९८७ मा यो एल्बम पहिलो पल्ट निस्केको थियो र ठ्याक्कै ३० वर्ष अगाडि यो चार्टसको शीर्ष स्थानमा थियो ।

त्यही अवसर भएर, फेरि एकपल्ट यो एल्बम चार्ट्सको शीर्ष स्थानमा पुगेको छ, अहिले । यसले पनि देखाउँछ यो एल्बम वास्तवमै कति राम्रो छ भनेर । कालजयी एल्बम भने पनि हुन्छ, यसलाई । अहिलेको एल्बममा खालि फरक के भने यसमा ‘वान इन अ मिलियन’ जस्तो विवादास्पद गीतलाई भने हटाइएको छ । खासमा जीएनआरको अहिले बाक्लो चर्चा भइरहेको पनि यही कारणले हो ।

ब्यान्डका प्रशंसकहरू ‘एपटाइट फर डिस्ट्रक्सन’ लाई लिएर नोस्टाल्जिक भएका छन् । अमेरिकामा सबैभन्दा बढी चलेका एल्मबको शीर्ष ११ भित्र पर्छ, यो । त्यसैले यो एल्बम व्यवसायिक रूपमा पनि निकै सफल सावित भयो । पूरा विश्वमा यो एल्बम तीन करोड प्रति बढी बिकेको छ । सुरुका दिनमा एल्बम निस्कदा यसका धेरै आलोचक थिए, तर यसले विस्तारै सफलता र लोकप्रियता दुवै पाउन थाल्यो । अहिले यसलाई पश्चिमेली संगीतको एक सफलतम एल्बममा गनिन्छ । अहिले यसलाई फेरि बजारमा ल्याउँदा उस्तै चर्चा हुने भयो नै ।

साँच्चै धेरै क्लासिक गीतहरू यसमा । जस्तै, ‘वेलकम टु द जंगल’, ‘इट्स सो इजी’, ‘प्याराडाइज सिटी’, अनि ‘स्विट चाइल्ड ओ माइन’ । यसमध्ये धेरै भन्दा धेरैले रूचाइएको ‘स्विट चाइल्ड ओ माइन’ हो । त्यति बेला प्राय: हार्ड रक अथवा हेभिमेटल ब्यान्डको एल्बमका कम्तीमा एक गीत यस्तै खाले हुन्थ्यो, जसका शब्द प्रेमसँग जोडिन्थ्यो । यो गीत कतिसम्म चलेको थियो भने यसका लागि स्लाय्सकै शब्द प्रयोग गर्नु ठीक हुन्छ, ‘यो गीत जत्तिको मन पर्ने मलाई अरू कुनै छैन ।’

twitter : @himeshratna