शर्मिला दुलाल

कहिल्यै सोचिएनएकदिन आफ्नै रगत निचोरेर भर्नुपर्नेछ– राहदानीमा अक्षरहरूर, आँसुले भरिएका घडाहरुले अचाउनु पर्नेछ शिर