जनता आवासलाई महँगीको मार- मधेस - कान्तिपुर समाचार
कान्तिपुर वेबसाईट
AdvertisementAdvertisement

जनता आवासलाई महँगीको मार

कोरोनाकालपछि निर्माण सामग्रीको मूल्य बढ्दा लक्ष्यअनुसार घर निर्माण भएनन्
शंकर आचार्य

पर्सा — निर्माण सामग्री महँगिएपछि जनता आवास कार्यक्रम मारमा परेको छ । कोरोनाकालपछि बढेको निर्माण सामग्रीको मूल्यले सीमित बजेटमा जनता आवास बनाउन समस्या परेको हो । 

सहरी विकास तथा भवन निर्माण कार्यालयले वीरगन्जले आर्थिक वर्ष २०७४/७४ देखि आव २०७८/७९ सम्म पर्सा, बारा र रौतहटमा कुल ६ हजार जनता आवास निर्माण गर्नुपर्नेमा हालसम्म ६० प्रतिशतभन्दा पनि कम ३ हजार ४ सय ४४ आवास मात्र निर्माण भएका छन् । कार्यालय प्रमुख मदन रायले पर्सामा १ हजार ७ सय ११ मध्ये १ हजार १ सय ९४, बारामा १ हजार ९ सय ३९ आवासमध्ये १ हजार ५० र रौतहटमा २ हजार ३ सय ५० मध्ये १ हजार २ सय आवास मात्र निर्माण भएको जानकारी दिए । ‘बजेट न्यून छ, निर्माण सामग्रीको मूल्य अकासिएको छ,’ प्रमुख रायले भने, ‘कार्यक्रम सुरु गर्दा ५ वर्षअघिको इस्टिमेटअनुसार भवन निर्माणका लागि बजेट प्राप्त हुने गरेको थियो । हाल निर्माण सामग्रीको मूल्य दोब्बरले बढ्दा आवास निर्माणका लागि पुरानै लागतअनुसारको बजेट प्राप्त हुने गरेकाले गाह्रो भएको छ ।’

एउटा आवास निर्माणका लागि ३ लाख ५० हजार रुपैयाँ बजेट आउने गरेको उनले बताए । त्यसमध्ये ३ लाख ३६ हजार रुपैयाँ आवास निर्माणका लागि निकासा हुन्छ भने बाँकी घरधनीले श्रमदान गर्नुपर्छ । महँगी बढेकै कारण विगतमा आवासमा १ नम्बर इँट्टा प्रयोग हुने गरेकामा हाल २ नम्बर प्रयोग गरिएको उनले बताए । महँगी बढेकै कारण आव २०९९/७९ देखि जनता आवासबाट शौचालय हटाइएको उनले बताए । आर्थिक वर्ष २०७३/७४ मा जनता आवास कार्यक्रम सुरु हुँदा यो कार्यक्रम संघीय सरकार मातहत थियो । मुलुक संघीयतामा गएसँगै आव २०७५/७६ बाट जनता आवास प्रदेश सरकार मातहतमा आयो । अर्थिक वर्ष २०७६/७७ मा पर्सा, बारा र रौतहटमा यो कार्यक्रमको बजेट २५ करोड ५० लाख रुपैयाँ रहेकोमा ६३ लाख ७१ हजार रुपैयाँ मात्र खर्च भएको छ । बाँकी रकम फ्रिज भयो । आव २०७७/७८ मा तीनवटै जिल्लामा गरी २३ करोड ६० लाख २० हजार रुपैयाँ बजेट रहेकोमा १ करोड ३७ लाख ५५ हजार रुपैयाँ खर्च नै नभई फ्रिज भएको थियो ।

सरकारले दलित वर्गको आवास निर्माणका लागि ल्याएको यो कार्यक्रमअन्तर्गत छनोट भएका सेवाग्राहीले तीन किस्तामा रकम पाउँछन् । कुल ३ लाख ५० हजार रुपैयाँमध्ये ४ प्रतिशत कन्टिजेन्सी काटेर ३ लाख ३६ हजार रुपैयाँ उनीहरूले आवास निर्माण प्रयोजनका लागि पाउँछन् । पहिलो किस्तामा जग बनाएपछि ३५ प्रतिशत, दोस्रो किस्तामा झ्यालसम्म बनाएपछि ५० प्रतिशत र तेस्रो किस्तामा पुरै घर बनाएपछि बाँकी १५ प्रतिशत रकम पाउँछन् । कार्यक्रम सुरु गर्दा संघीय सरकारले जनता आवास कार्यक्रम निर्देशिका ल्याएको थियो । यो निर्देशिकाका कारण पनि समस्या भइरहेको छ ।

कार्यक्रमअन्तर्गत दलित/विपन्नको आवास बनाउने लक्ष्य राखिएको छ तर काम सुरु गर्न यो वर्गसँग पर्याप्त आर्थिक स्रोत हुँदैन । लक्षित वर्गले सुरुमा आफ्नो रकम लगानी गरेर आवास निर्माणको काम सुरु गर्न सक्दैनन् । घरको काम सुरु नगरी कार्यालयले उनीहरूलाई पैसा दिँदैन । कार्यालय प्रमुख रायले पर्सामा ३ सय ३६, बारामा ७ सय ४६ र रौतहटमा १ हजार १ सय १० आवास निर्माणको अन्तिम चरणमा रहेको बताए । ‘तीन वटै जिल्लामा यति संख्यामा आवास निर्माणको अन्तिम चरणमा छन्,’ उनले भने, ‘२/३ महिनाभित्रै निर्माण सम्पन्न भई हस्तान्तरण हुन्छ ।’ चालु आर्थिक वर्षका लागि जनता आवास कार्यक्रमको बजेट नरहेको पनि उनले बताए ।

प्रकाशित : चैत्र ५, २०७९ ०८:०६
प्रतिक्रिया
पठाउनुहोस्

छोराछोरी हुर्काउनै समस्या

वसन्तप्रताप सिंह

बझाङ — बझाङ सदरमुकाम चैनपुरको मध्यभागमा पर्ने देवानटोलनजिकै बाटोसँग जोडिएको टिनको टहरो छ । त्यो बाटो हिँड्दा टहरो बाहिर देवीसरा पुन उदास मुद्रामा देखिन्छिन् । श्रीमान्को मृत्युपछि आफूलगायत तीन छोराछोरी हुर्काउने पढाउने भार ४० वर्षीया देवीसराको थाप्लोमा परेको छ ।

देवीसराको परिवार जाजरकोटको कुशे गाउँपालिकाबाट १५ वर्षअघि बझाङ आएको थियो । गाउँमा गरिबीका कारण खान, बस्न समस्या भएपछि बझाङमै जडीबुटी संकलन गर्न जाने क्रममा दुई वर्षअघि उनका श्रीमान् खड्क पुनको मृत्यु भएपछि देवीसराको परिवार समस्यामा परेको हो ।

टिनको टहरो भाडामा लिएर परिवार पालनपोषण गरिरहेका श्रीमान् नै बितेपछि आश्रित परिवारको बिचल्ली भएको छ । श्रीमान्को मृत्यु भएपछि उनलाई बिहान, बेलुका छाक टार्न पनि समस्या भइरहेको छ । ‘श्रीमान्ले केही पैसा बचत गर्नुभएको थियो । उहाँ बितेको एक वर्षसम्म त त्यसैले चलाएँ । अहिले आएर धेरै समस्या भएको छ’ उनले भनिन, ‘काम पाएका दिन चुल्हो बल्छ, काम नपाएको दिन भोकै बस्नुपर्छ ।’ सदरमुकाममा हुने निर्माणका काममा उनले गिट्टी, बालुवा, ढुंगा बोक्ने काम गरेर छोराछोरी हुर्काइरहेको बताइन् ।

उनका तीन सन्तानमध्ये १६ र ११ वर्षका दुई छोरी र नौ वर्षका एक छोरा छन् । जेठी छोरी १० कक्षामा अध्ययनरत छिन् । माइली छोरी र छोरा तीन कक्षामा पढिरहेका छन् । विद्यालयको पोसाक र कापी, किताबको जोहो गर्न नसक्दा उनीहरूको पढाइ नै छुट्ने अवस्था छ । ‘अब एसईई परीक्षा आउँदै छ । सबै साथी ट्युसन पढिरहेका छन्’ देवीसराकी जेठी छोरीले भनिन्, ‘हामीलाई कापी, कलम किन्ने पैसा त छैन । कहिले त भोकै स्कुल जानुपर्छ । कहाँबाट ट्युसन पढ्नु ? उनले आफ्नो पढाइ बिग्रे पनि भाइबहिनीलाई कुनै संस्थाले पढाइ दिए ठूलो सहयोग हुने बताइन् ।

श्रीमान्को मृत्युपछि एकल महिलाले पाउने सामाजिक सुरक्षा भत्ता पनि आफूले नपाएको देवीसराको गुनासो छ । बझाङबाटै भत्ता पाउने व्यवस्था नभएपछि मंसिरमा भत्ताको प्रक्रिया मिलाउन आफू जाजरकोट पुगेको बताइन् । गाउँपालिकाले फागुनमा आउनु भनेर फर्काइदिएको उनको गुनासो छ । ‘मंसिरमा सबै कागजपत्र लिएर जाजरकोट गएकी हुँ । अहिले हुँदैन । फागुनतिर आउनु भनेर फर्काइदिए’ उनले भनिन्, ‘आउँदा जाँदाको खर्च बेकारमा खेर गयो ।’ उनले फागुनमा खर्चको अभावमा जान नसकेको बताइन् । ‘आउँदा जाँदा १०/१२ हजार खर्च भइहाल्छ । त्यति पैसाले यहाँ एक महिना केटाकेटी पाल्न पुग्छ । खर्च नपाएर गएकी छैन,’ उनले भनिन् ।

प्रकाशित : चैत्र ५, २०७९ ०८:०४
पूरा पढ्नुहोस्
प्रतिक्रिया
पठाउनुहोस्
×