संगीता उराँव

बर्खाको समयमा बादल जामुनजस्तो कालो भई मडारिएर आउँथ्यो र झमझम बर्सिन्थ्यो । खेतका गराहरूमा पानी टम्म भरिन्थ्यो अनि बिहानै हरूवाहरू (हली) बाटोमा लस्करै अड्डो (गोरु) को पछि–पछि हलो–जुवा बोकेर लमक–लमक पाइला चालिरहेका हुन्थे । यस्तो दृश्य देख्न पाउनुले दिनलाई ऊर्जावान् बनाउँथ्यो, मन चङ्गा हुन्थ्यो ।