२२.१२°C काठमाडौं
काठमाडौंमा वायुको गुणस्तर: १५५

संगीता उराँव

संगीता उराँवका लेखहरु :

गोदना : बडिअयोको गहना

करमधरम पुजामा गाइने गीतको एउटा हरफ यस्तो छ– ‘गोदना पराइदे हता शरीरमे ।’ ढोलकको तालमा गाइने यो समूह–गीतले पूरै गाउँ गुन्जिन्छ, खास गरी झुमर खेल्ने बेला । यो गीत हाम्रो समुदायमा गोदना संस्कृतिको इतिहासजस्तो हो । ‘कुडुख’ आदिवासीका लागि गोदना बनाउनु एक संस्कृति हो । मैले त आमा र हजुरआमाको शरीरभरि गोदना देखें । तर, यो संस्कृति पुस्तौंदेखि चलेर आयो आजसम्मै ।

गँगटाको चटनी ! मुसाको चखना !

‘आज्जी, आज्जी, आज्जी... खरा कोहा ककडो रइ,’ हामी दुईबीच घम्साघम्सी चलिरहेको थियो । न मैले छोडिरहेकी थिएँ, न एक हात गहिरो दुलोभित्र बसेको गँगटोले । मेरा दसमध्ये माझीऔंलालाई दुई ठूला बक्का (कैंची) ले बेस्सरी च्याप्प समातिरहेको थियो गँगटो ।

फुस्कीले छाडेको चिसो भात

टिङ–टिङ–टिङ ! घन्टीको आवाज सुनेर लमक–लमक पाइला सार्दै, सुँक्कसुँक्क गर्दै, एक हातले आँसु पुछ्दै, अर्को हातले किताब काखी च्यापेर स्कुलतिर अघि बढिरहेकी बालिकालाई हेरिरहेकी थिइन् झरियो । स्कुल गइरहेकी बालिका थिइन्– झरियोकी कान्छी छोरी फुस्की ! असलमा त्यसदिन झरियो पनि फुस्कीजस्तै उदास थिइन् ।