कुनै बेला उनी रहस्यमय व्यक्ति थिए । उनको भूमिगत पार्टीले प्रचारमा ल्याएको तस्बिर न आकर्षक थियो, न डरलाग्दो । तस्बिरलाई घेरेर बसेका हतियारधारीले त्यो तस्बिरलाई डरलाग्दो बनाएका थिए । तस्बिरको नाम थियो– प्रचण्ड । तस्बिर प्रचण्डको नै थियो कि थिएन ? त्यसमा पनि आशंका थियो । त्यतिबेला ‘जनयुद्ध’ र ‘प्रचण्ड’ दुबै शब्दको उच्चारण निषेधित थियो । समाज प्रतिबन्धित थियो ।
नेपाली कांग्रेस कार्यसमितिको बैठक सकिएको छ । महाधिवेशनको समय निर्धारणसँगै संरचना निर्माणको गृहकार्य सुरु हुने भएको छ । आजका मितिमा यो पनि कांग्रेसको ठूलै सफलता हो । यो निर्णयपछि कांग्रेसभित्रका विभिन्न गुटका शिविरमा बत्ती बलेको हुनुपर्छ । यसलाई कांग्रेसका शुभचिन्तकहरूले राम्रै संकेत मानेका छन् ।
आउँदो दसैंदेखि देशमा केही हुँदै छ, बिलकुल ‘नयाँ–नौलो’ । विकासको गतिशील दिशामा उन्मुख देशमा केही तरंग फैलिनेछ । नारायणी नदीमा पानीजहाज चल्ने भएको छ । चितवनका आधा दर्जन युवा व्यवसायीले ‘राइनो वाटर इन्टरटेनमेन्ट’ कम्पनी स्थापना गरेपछि प्रधानमन्त्री केपी शर्मा ओलीको नेपालमा पानीजहाज चलाएर यसको भू–परिवेष्टित परिचय परिवर्तन गर्ने हुटहुटी मेटिने भएको छ ।
देशमा राजनीतिबारे सोच्ने मानिसको कुनै कमी छैन । राजनीतिले अब ‘कर्पोरेट’ धन्दाको रूप लिइसकेको छ । जसरी धन्दामा लक्ष्मी र उनको वाहन उल्लु (लाटोकोसेरो) को विशद सामाजिक चर्चा हुने गर्छ, त्यसरी नै राजनीतिमा छौंडा सूत्रको राजनीतिक चर्चा हुनथालेको छ । जस्तो कि प्रधानमन्त्री केपी शर्मा ओलीका प्रमुख सल्लाहकार विष्णु रिमालले तीन दिनअघि कवितात्मक ट्विटमार्फत छौंडा खेलाए ।
नेकपा एमाले र नेकपा माओवादी केन्द्रबीच एकताको समय हर्षोल्लासपूर्ण थियो । अन्ततः देशलाई सदियौंदेखिको सामन्तवादी जकडबाट मुक्त गर्न नेताहरू सफल भएका थिए । नेकपाको गठन भएको थियो । कामरेड केपी ओली र कामरेड पुष्पकमल दाहाल प्रचण्ड एकीकृत पार्टीका दुई अध्यक्ष भएका थिए । हर्षातिरेकको त्यो अवस्थामा ओलीले भनेका थिए— बोइङ जहाज चलाउन दुई जना क्याप्टेन चाहिन्छ ।
जुन बेला नेपाली कम्युनिस्ट आन्दोलनका दुई समूह, एमाले र माओवादी, एक भए, त्यही बेला दुवै समूहका नेताहरूले भावी सम्भावनाको आकलन गरिसकेका थिए । दुई ठूला भनिने कम्युनिस्ट पार्टी बीचको यो एकता केही अनौठो थियो । एकता भयो । पार्टी अध्यक्ष भने दुई जना भए ।
अर्को साता, आजकै दिन २०७६ सुरु हुँदै छ । नयाँ वर्ष २०७६ का लागि नेपाल सरकार र नेपाली समाजका कार्यसूची के छन्, त्यसको संकेत पाइएको छैन । यसको अर्थ हामी रुटिनमा हिँड्नेछौं । हाम्रो आवाज चर्को भए पनि गति सुस्त हुनेछ । त्यसो त हामीसँग २०७२ देखिकै कार्यसूची छन्, जो पूरा भएका छैनन् ।
प्रधानमन्त्री केपी शर्मा ओलीले बुटवलबाट देशमा अशान्तिको युग अन्त्य भएको र ‘विकासको महाअभियान’ सुरु भएको उद्घोष गरेका छन् । ‘दुईचार वटा बम पडकाउँदैमा जनता नतर्सिने’ बताउँदै ओलीले भनेका छन, ‘त्यस्ता गतिविधि नियन्त्रण गर्न सरकारले आफनो प्रयासलाई कुनै पनि अवस्थामा रोक्दैन । अशान्तिको दिन गयो, कुनै पनि बहानामा अब मान्छे मार्न पाइँदैन, आतंक मच्चाउन पाइँदैन ।’
देशमा गणतन्त्र स्थापनाको ऐतिहासिक घोषणा हुँदाको अवस्था उति उत्साहजनक बन्न सकेको थिएन । गणतन्त्रको स्वागतमा जनताले उत्साह र उमंग प्रदर्शन गर्न चाहेका थिए, पार्टीहरूले त्यसलाई निरुत्साहित गरे । उनीहरूले बुझेनन् अथवा बुझ्न चाहेनन् । त्यतिबेला यही तथ्यलाई इंगित गरेर ‘लिखुरे गणतन्त्र’ भनेर टिप्पणी लेख्दा केही राजनीतिक कार्यकर्ताले छड्के हानेका थिए ।
