२५.१२°C काठमाडौं
काठमाडौंमा वायुको गुणस्तर: ११७

ध्रुव सिम्खडा

ध्रुव सिम्खडाका लेखहरु :

कोही किन कांग्रेस बनोस् !

२००७ फागुन ७ । स्वतन्त्रताको ढोका उघ्रेको दिन । यही दिनको छेकोमा नेपाली कांग्रेसले महासमिति बैठक सुरु गरेको छ । यो समाचार पढ्नासाथ एकाएक सात साल, कांग्रेस र यसको नेतृत्वबारे विगत, वर्तमान र भविष्यको चित्र अनायास मानसपटलमा सलबलाउन पुग्यो ।

शरतसिंह भण्डारी : पञ्चायतदेखि गणतन्त्रसम्म दल बदल्दै १२ औं पटक मन्त्री

पञ्चायतकालदेखि मन्त्री बन्दै आएका लोकतान्त्रिस समाजवादी पार्टी (लोसपा)का नेता शरतसिंह भण्डारी १२ औं पटक मन्त्री बनेका छन् । पुष्पकमल दाहाल नेतृत्वको मन्त्रिपरिषद्‍मा धेरैपटक मन्त्री बन्ने नेतामा उनी पर्छन् । मधेसको महोत्तरीबाट यिनले जति पटक चुनाव जिते लभगभ त्यति नै पटक दल पनि बदलेका छन् र मन्त्री पनि बनिरहेका छन् ।

२०६४ पछिका ३ चुनाव : कम्युनिस्टले गुमाएको अवसर

२०६४ चैत २८ मा सम्पन्न पहिलो संविधानसभा निर्वाचनको प्रचार–प्रसारमा संसदीय चुनावका पुराना खेलाडी कांग्रेस, एमाले र नयाँ खेलाडी माओवादीबीच घम्साघम्सी थियो । कांग्रेस, एमालेका नेता/कार्यकर्ता मात्र होइन, आफूलाई स्वतन्त्र बुद्धिजीवी भन्नेहरुले समेत माओवादीले प्रत्यक्षमा २० सिटभन्दा धेरै जित्दैन भन्दै अखबारी पाना रंगाएका थिए ।

२०४८ र ०५६ : कांग्रेसले सम्हाल्न नसकेको आफ्नै बहुमत

लोकतन्त्र पुनर्स्थापनापछि पहिलो संसदीय निर्वाचन हुँदै थियो- २०४८ वैशाख २९ गते । प्रतिनिधिसभाको २ सय ५ स्थानका लागि भएको निर्वाचनमा काठमाडौं–१ बाट तत्कालीन प्रधानमन्त्री तथा नेपाली कांग्रेसका सभापति कृष्णप्रसाद भट्टराईलाई एमालेका महासचिव मदनकुमार भण्डारीले पराजित गरे ।

‘समानुपातिक सिट सिंहदरबारको मुखै देख्न नपाएकाहरुका लागि हो’ 

सन् १९५० बस्तीपुर, सिरहामा जन्मेकी मञ्जुला गिरिले बनारस हिन्दू विश्वविद्यालयबाट १९७२ मा राजनीतिशास्त्रमा मास्टर्स गरिन् । प्रजातन्त्र पुनर्स्थापनाको आन्दोलनसँगै महिला सशक्तिकरणका लागि सक्रिय उनले ‘विमन्स पार्टिसिपेसन इन् १९९० प्रो–डिमोक्रेटिक मुभमेन्ट’ मा १९९६ मा सिटी युनिभर्सिटी अफ न्युयोर्क, अमेरिकाबाट विद्यावारिधि गरेकी छन् ।

किन बदनाम भए नेता ? किन कमजोर बने दल ?

२०४७ देखि २०७९ सालसम्म आइपुग्दा नेपाली लोकतन्त्रले विभिन्न प्रकारको अभ्यास गरेको छ । राजासहितको संसद्, राजाविहीन संसद् र सत्ता दुवैको अनुभव बटुलेको छ । राजनीतिक दलहरुले प्रतिपक्षविहीन संसद्को समेत अभ्यास गरेका छन् ।

मतदाता आकर्षित गर्ने ती गीतसंगीत

आमनिर्वाचन नजिकिँदै छ । अर्को साताको सुरुमै विभिन्न दलले आफ्ना उम्मेदवारहरु चयन गरिसक्नेछन् । उम्मेदवारी टुंगो लाग्नासाथ देशभरका निर्वाचन क्षेत्रमा चुनावी रौनक छाउनेछ । 

सुन्दर सपना सजाइएका स्रेस्ता

महानिर्वाचनअघि राजनीतिक दलहरूले मतदातासँग वाचा गर्छन् । त्यस्तो वाचा किन गर्छन् त ? सपना बाँडेर समाजमा आस जगाउन दलहरूले चुनावअघि घोषणापत्र सार्वजनिक गर्छन् । त्योसँगै मतदाताका घरदैलोमा पुग्छन् । मत माग्छन् ।

दलमाथि स्वतन्त्रहरुको दबाब

२०७४ सालमा भएको संसदीय निर्वाचनमा हुम्लाबाट छक्कबहादुर लामा एकजना मात्र स्वतन्त्र हैसियतमा संसद् भवन छिरेपनि उनले सभामा खासै बोलेको सुनिँदैन । राष्ट्रिय सवालमा माओवादी जता उभियो त्यतै उभिने गर्छन् उनी । यसपालि स्वतन्त्र उठ्ने कि माओवादीबाट? लामाले भने, ‘दलबाटै उठ्छु भनेको हो । हाम्रो पार्टी माओवादीबाट उठ्न मन छ । तर अर्का पनि एकजना पार्टीका वरिष्ठ साथीले चाहना गर्नुभएको छ ।’

बीपी, मार्क्स र माओको ‘फ्युजन’

संसदीय अभ्यासको ३२ वर्ष बितेको छ । यस अवधिमा सातवटा संसद् गठन भए । अब मुलुक आठौँ संसदीय निर्वाचनको प्रक्रियामा छ । ३२ वर्षसम्म नेपालले के-कस्ता संसदीय उतारचढाव पार गर्‍यो ? केही तथ्यगत रोचक पक्ष छन् ।