चीनको प्राचीन संस्कृतिले ड्रागनलाई शक्तिको प्रतीक मान्छ । खतरनाक आगो ओकल्ने विशाल अजिंगरलाई अहिले पनि शक्तिको प्रतीककै रूपमा लिइन्छ । त्यसैले कतिपयले चीनलाई ड्रागन शक्तिका रूपमा चिन्छन् । पछिल्लो समय उसले यो शक्ति अझ बढाउँदै लगेको प्रतीत हुन्छ ।
भारतले लिपुलेक हुँदै तिब्बतको मानसरोवर जाने सडक बनाएपछि प्रधानमन्त्री केपी शर्मा ओली यति बेला चौतर्फी दबाबमा छन् । नेपाली भूमिमा सडक बनाएको जानकारी हुँदाहुँदै सरकारले रोक्न नसकेको भनी उनको चर्को आलोचना भइरहेको छ ।
‘हामीकहाँ त सत्ता नै म्युजिकल चियर खेलजस्तो भयो । हामी जनता धेरै निराश हुन थालेका छौं,’ कलाकार हरिवंश आचार्यले हालै कान्तिपुरसँग भने, ‘कोरोनासँग लड्न छाडेर हामी कुर्सीसँग लडिरहेका छौं ।’ चार दशकदेखि नेपालको राजनीतिलाई नजिकबाट नियाल्दै आएका आचार्य र मदनकृष्ण श्रेष्ठ (मह जोडी) को भनाइ छ, ‘हामी दुईले सहकार्य थालेको ४० वर्षमा धेरै राजनीतिक परिवर्तन भयो । तर राजनीतिको मनोवृत्ति खासै बदलिएन । जसरी हुन्छ सत्ता छाड्दै नछाड्ने प्रवृत्ति प्रजातन्त्रवादी र कम्युनिस्ट भन्ने दुवै पार्टीमा देखियो ।’
नेकपाको बैशाख २० मा बालुवाटारमा भएको सचिवालय बैठकमा अध्यक्षद्वय केपी शर्मा ओली र पुष्पकमल दाहालको एउटै प्रकारको रातो टेबुल र कुर्सी थियो । यो बैठकमा दुई अध्यक्षको आसन सार्वजनिक भएपछि नेकपाका कार्यकर्ताले ‘शुभसंकेत’ भनेर टिप्पणी गरे ।
नेकपा यति बेला ‘बेमौसमी विवाद’ मा फसेको छ । सबै मिलेर कोभिड–१९ विरुद्ध लड्नुपर्ने बेला सरकारको नेतृत्व गरेको नेकपा ‘पदीय’ विवादमा केन्द्रित देखिन्छ । पाँच वर्ष ढुक्क सरकार चलाउने जनादेश पाएको नेकपाको अहिलेको विवाद कुनै सैद्धान्तिक वा वैचारिक होइन । यो विवाद को प्रधानमन्त्री बन्ने वा रहने विषयबारे छ ।
नेकपा अध्यक्षद्वय केपी शर्मा ओली र पुष्पकमल दाहालबीच सँधै अन्तरसंघर्ष चलिरहन्छ । पार्टी एकता हुनुअघि र भइसकेपछि पनि अन्तरसंघर्ष भइरन्छ । किनकी यी दुई अन्तरसंघर्षमा खेलेर शक्तिमा गएका नेता हुन् ।
मुलुकमा लकडाउन भएको एक महिना पुग्यो । कोभिड–१९ विरुद्धको लडाइँमा सरकार कति सफल भयो त ?सरकारको दाबी छ, ‘कोभिड–१९ नियन्त्रणमा सरकार सफल छ ।’ प्रतिपक्षी दलका नेता भन्छन्, ‘लकडाउनका कारण संक्रमण व्यापक फैलिएन । सरकारले गर्नुपर्ने धेरै काम छन् ।’ चैत पहिलो सातादेखि कोरोनाविरुद्ध उत्रिएको सरकारले यो एक महिनाको अवधिमा के गर्यो ? समीक्षा सुरु भएको छ ।
अहिलेजस्तै त्यसबेला पनि काठमाडौंको सडक किनारका बिरुवामा पालुवा पलाएका थिए, फूल फुलेका थिए । सडकमा भने टायर र बारुदको गन्ध आउँथ्यो । सडकमा सार्वजनिक सवारीसाधन ठप्प थिए । प्रमुख सहरमा कफ्र्यु लगाइएको थियो । शाही नेपाली सेना, सशस्त्र र नेपाल प्रहरीका बख्तरबन्द गाडी चोकचोकमा तैनाथ थिए । ‘गणतन्त्र जिन्दावाद’ को नारा आफैंमा बम पड्केजस्तो लाग्थ्यो किनकि त्यतिबेला राजतन्त्र थियो, शाही निरंकुश शासन थियो ।
रोग र भोक छल्न राजधानी र अन्य ठाउँबाट पैदल घर फर्कनेहरूको दृश्य हेर्दा लाग्छ, लकडाउनमा मानवीयता हरायो । उनीहरू मानवता खोज्न गाउँ फर्कंदै छन् । सामान्य जुत्ताचप्पलको भरमा सयौं किलोमिटर पार गर्न लम्किएका केही पैदलयात्रीले काखेनानी बोकेका देखिन्छन् ।
