सहन्यायाधिवक्ता रेग्मीसँग इजलासको जिज्ञासा- नेपाली नागरिकता नभएको व्यक्ति उम्मेदवार हुन पाउँछ ?- समाचार - कान्तिपुर समाचार
गृहमन्त्रीको नागरिकता विवाद

सहन्यायाधिवक्ता रेग्मीसँग इजलासको जिज्ञासा- नेपाली नागरिकता नभएको व्यक्ति उम्मेदवार हुन पाउँछ ?

गृहमन्त्री रवि लामिछाने निर्वाचनमा उम्मेदवार बन्न अयोग्य रहेको भन्ने मुद्दामा निर्वाचन आयोग र गृह मन्त्रालयको प्रतिरक्षा गर्न उभिएका सहन्यायाधिवक्ता सञ्जीवराज रेग्मीसँग इजलासले तिखा प्रश्नहरू राखेको थियो । 
तुफान न्यौपाने

काठमाडौँ — उपप्रधान तथा गृहमन्त्री एवं चितवन–२ बाट प्रतिनिधिसभा सदस्य निर्वाचित रवि लामिछानेको उम्मेदवार अयोग्यतासम्बन्धी मुद्दामा बुधबारबाट पूर्ण सुनुवाइ सुरु भएको छ ।

लामिछानेको अयोग्यतासम्बन्धी रिट निवेदन दायर गरेका अधिवक्ताहरू रविराज बसौला र युवराज पौडेलले विपक्षी बनाएका निर्वाचन आयोग, गृह मन्त्रालय, काठमाडौं जिलला प्रशासन कार्यालयसमेतका तर्फबाट सहन्यायाधिवक्ता संजीवराज रेग्मीले बहस गरे । उनले कामु प्रधानन्यायाधीश हरिकृष्ण कार्की नेतृत्वमा न्यायाधीशहरू विश्वम्भरप्रसाद श्रेष्ठ, ईश्वर खतिवडा, आनन्दमोहन भट्टराई र अनिल सिन्हा संलग्न संवैधानिक इजलासमा अधिवक्ताहरू बसौला र पौडेललाई गृहमन्त्री लामिछानेविरुद्ध उजुरी गर्ने अधिकार नै नभएको दाबी गरे ।

संविधानले अन्य उपचारको अभाव भएका कुनै सार्वजनिक सरोकारको विषयमा सर्वोच्च अदालतमा रिट निवेदन दर्ता गर्नसक्ने (धारा १३३) अधिकार हरेक नेपाली नागरिकलाई दिएको छ । साथै त्यस्ता विषयमा आवश्यक आदेश जारी गर्नसक्ने असाधारण क्षेत्राधिकार पनि सर्वोच्च अदालतलाई छ । अधिवक्ताहरू बसौला र पौडेलले संविधानको यही प्रावधानबमोजिम हाल गृहमन्त्री रहेका प्रतिनिधिसभा सदस्यको निर्वाचन अयोग्यताको विषय सार्वजनिक सरोकारको विषय भएको भन्दै सर्वोच्च अदालतमा निवेदन दिएका थिए । तर, सांसदहरूको अयोग्यताको विवाद सर्वोच्च अदालतले सुरु कारबाही र किनारा गर्ने विषय भएको (धारा १३७.२) भन्दै सहन्यायाधिवक्ता रेग्मीले यस्तो विषयमा सार्वजनिक सरोकारको विवादसम्बन्धी संविधानको व्यवस्था आकर्षित हुन नसक्ने तर्क गरे ।

त्यसका लागि उनले प्रतिनिधि सभा सदस्य निर्वाचन ऐन र नियमावलीका व्यवस्थाहरू इजलासलाई देखाए । उक्त ऐनको दफा १५ मा निर्वाचन सम्पन्न मनोनयन दर्तापछि तर, परिणाम घोषणा भइनसकेको अवस्थामा कुनै उम्मेदवारको अयोग्यतासम्बन्धी विषयको उजुरी कोही पनि नेपाली नागरिकले निर्वाचन आयोगसमक्ष गर्नसक्ने व्यवस्था छ । तर, निर्वाचित भइसकेकाको अयोग्यतासम्बन्धमा उजुरी गर्नेबारे ऐनमा कुनै व्यवस्था नभएको र नियमावली (नियम ४९) ले पराजित उम्मेदवारलाई मात्र त्यस्तो उजुरी गर्ने अधिकार दिएको सहन्यायाधिवक्ता रेग्मीले दाबी गरे । ‘यी दुवै जना निवेदकलाई अदालतमा उजुरी दिने हकदैया छैन । अदालतले पनि यो सुरु कारवाहीको रूपमा हेर्ने मुद्दा हो । असाधारण क्षेत्राधिकार अन्तरगत मुद्दा छिन्ने अधिकारक्षेत्र राख्दैन ।’

रेग्मीको तर्क सुनेपछि न्यायाधीश अनिल सिन्हाले ‘निर्वाचनको परिणाम घोषणा हुनुपूर्व जो सुकै नेपाली नागरिकले उजुरी गर्न पाउने तर, परिणाम आएपछि उम्मेदवारले मात्रै उजुरी दिनुपर्ने बाँकी नागरिकले नपाउने भन्ने हुन्छ र ?’ भन्ने प्रश्न गरेका थिए ।

'रवि लामिछानेविरुद्ध परेको रिट निवेदन नै खारेजभागी'

जवाफमा रेग्मीले आजसम्म सांसदहरूको अयोग्यतासम्बन्धी सबै मुद्दामा पराजित उम्मेदवारहरू नै अदालत आएको बताए । साथै नियमावलीले नै त्यस्तो व्यवस्था गरेकाले अदालतले व्याख्यामार्फत् त्यसको दायरा फराकिलो बनाउन नहुने उनले सुझाए ।

त्यसपछि अर्का न्यायाधीश ईश्वर खतिवडाले सोधे– ‘रविजीको नागरिकताको अवस्था के छ भन्ने कुरा पछि ठहर हुने नै छ । तर, मानौं कोही विदेशी नागरिक सांसद बनेको रहेछ । ऊसँग निर्वाचनमा प्रतिस्पर्धा गरेका उम्मेदवारहरू कोही पनि उजुरी गर्न आएनन् भने ऊ पदमा बसिरहने ? उसकाविरुद्ध कसैले उजुरी गर्नै नपाउने ? अर्को कुरा– प्रत्यक्ष निर्वाचनका लागि पराजित उम्मेदवार आउनुपर्ने भनिरहँदा समानुपातिक प्रणालीबाट निर्वाचित सांसदको अयोग्यताको उजुरी कसले गर्ने ?’

जवाफमा सहन्यायाधिवक्ता रेग्मीले समानुपातिक प्रणालीमा पनि बन्दसूचिमा रहेका तर सांसद बन्न नसकेका व्यक्तिहरू उजुरी लिएर आउनुपर्ने बताए । उनले प्रतिनिधि सभा निर्वाचन नियमावलीमा पराजित उम्मेदवारले मात्र उजुरी गर्न पाउने स्पष्ट व्यवस्था भएको बताउँदै यस्तो विषयलाई अदालतले ‘सार्वजनिक सरोकारको निवेदन’ (पीआईएल) को विषय बनाउन नसक्ने जिकिर दोहोर्‍याए ।

रेग्मीको जवाफबाट सन्तुष्ट नदेखिएका न्यायाधीश खतिवडाले पुनः सोधे, ‘अर्थात् हारेको व्यक्ति उजुरी लिएर नआएसम्म नेपाली नागरिकता नभएको व्यक्ति पनि सांसद् भएर बसिरहनसक्छ भन्ने तपाईंको तर्क हो ?’

जवाफमा रेग्मीले आफूले नियमावलीमा भएको व्यवस्था इजलाससमक्ष राखेको बताए । सार्वजनिक सरोकारका मुद्दामा हकदैयाको प्रश्न नभए पनि अदालतले सुरू कारबाही गर्नुपर्ने मुद्दाहरूमा जहिले पनि कसले उजुरी गर्नसक्छ भन्ने प्रश्न महत्वपूर्ण हुने बताए ।

साथै उनले नेपाली नागरिक हुनु र नेपाली नागरिकताको प्रमाणपत्र प्राप्त गर्नु फरक फरक कुरा रहेको जिकिर गरे । ‘कसैले प्रमाणपत्र नलिँदैमा ऊसलाई अबदेखि तिमी नेपाली नागरिक होइन भन्न मिल्दैन,’ रेग्मीको तर्क थियो । उनलाई न्यायाधीश खतिवडाले पुनः सोधे– ‘नागरिकताको प्रमाणपत्र नलिएको व्यक्तिलाई सांसदको उम्मेदवार बनाउन मिल्छ त ?’ जवाफमा रेग्मीले दोहोर्‍याए, ‘कानुनले नेपाली नागरिक उम्मेद्वार बन्न योग्य छ भन्छ । कसैले नागकिरताको प्रमाणपत्र लिएको छैन भने पनि उसलाई तिमी विदेशी हौ भन्न मिल्दैन ।’

त्यसपछि न्यायाधीश खतिवडाले भने, ‘यहाँ को व्यक्ति विदेशी हो भन्ने विवाद हो र ? त्यो विवाद नै छैन भने त्यसमा किन जानुहुन्छ ? नागरिकताको प्रमाणपत्र नभएको व्यक्ति उम्मेदवार बन्न पाउँछ कि पाउन्न भन्ने विवाद हो । त्यसमा सीधा जवाफ दिनु न ।’ जवाफमा सहन्यायाधिवक्ता रेग्मीले नेपाली नागरिक भएको पहचिानका लागि नागरितकता चाहिने तर, नहुँदैमा विदेशी भन्न नमिल्ने बताए । साथै उनले ऐनले नेपाली नागरिकलाई (नागरिकता प्रमाण पत्र नभए पनि ) निर्वाचन लड्ने सुविधा दिएको पनि बताए ।

'रवि लामिछानेले जे गरे पनि आफूलाई कानुन लाग्दैन भन्ने व्यवहार देखाए'

खतिवडाले फेरी सोधे– ‘कानुनले उम्मेदवारी दर्ता गर्दा नागरिकताको प्रमाणपत्र अनिवार्य पेस गर्नुपर्ने प्रावधान राखेको छ । आज लामिछानेजीको नागरिकताका स्टेटस के छ त्यसमा प्रवेश गर्नुहोस् ।’

जवाफमा रेग्मीले त्यो विषयमा गृहमन्त्री लामिछानेकै कानुन व्यवसायीलेपछि गर्ने बहसमा प्रकाश पार्ने बताए र आफूले प्रतिनिधित्व गर्ने गृह मन्त्रालय वा निर्वाचन आयोगको कुनै निर्णयले रिट निवेदकहरूको हक अधिकारमा बाधा नपारेको भन्दै रिट खारेज गर्न माग गरे ।

साथै उनले नागरिकता सम्बन्धी ऐनको दफा १० (१) ले कुनै व्यक्तिले विदेशको नागरिकता प्राप्त गरेपछि उसको नागरिकता कायम नरहने व्यवस्था गरेको बताउँदै लामिछानेको हकमा त्यही भएको बताए । सोही ऐनको दफा १० (२) मा विदेशको नागरिकता प्राप्त गर्नका लागि नेपाली नागरिकता त्याग गर्ने सम्बन्धी व्यवस्था भएको र पछि विदेशको नागरिकता त्याग गरेर नेपाल फर्किएका व्यक्तिले आफ्नो नागरिकता पुनः प्राप्ती गर्दा अपनाउनुपर्ने भनेर कानुनले निर्धारण गरेको प्रक्रिया १० (२) अनुसार नागरिकता त्यागेका व्यक्तिको हकमा भएको बताए ।

त्यसपछि न्यायाधीश आनन्दमोहन भट्टराईले उनलाई सोधे– ‘दफा १० (१) र दफा १० (२) दुवैको परिणाम विदेशको नागरिकता प्राप्त गर्ने व्यक्तिको नागरिकता कायम नरहने हुन्छ । त्यो अवस्थामा १० (१) को अवस्थाको व्यक्तिले प्रक्रिया पूरा गर्नु नपर्ने कसरी हुन्छ ?’

सहन्यायाधिवक्ता रेग्मीले विदेशको नागरिकता प्राप्त गरेपछि स्वतः कायम नगरेको नेपाली नागरिकता विदेशको त्याग गरेपछि स्वत कायम रहने बताए । त्यसपछि न्यायाधीश भट्टराईले फेरि सोधे–‘नागरिकता पुन प्राप्तीका अनुसूचिको फारम भरी निवेदन दिँदा पनि ‘नेपाली नागरिकता पुनः कायम हुनका लागि दर्ता गरि पाउँ’ भनेर लेख्नुपर्ने ढाँचा रहेको भन्दै दफा १० (१) को अवस्था (लामिछानेको जस्तै) का व्यक्तिले त्यसो गर्नुनपर्ने कसरी हुन्छ ?’ जवाफमा रेग्मीले दफा १० (१) को सम्बन्ध नियमावलीको उक्त अनुसूचिसँग नभएको बताए । लामिछानेको जस्तो अवस्था ऐनको दफा ११ सँग मात्र सरोकार रहने उनको दावी थियो । जसमा ‘कुनै नेपाली नागरिकले विदेशी मुलुकको नागरिकता प्राप्त गरेपछि पुनः नेपालमा आई बसोबास गरेको र विदेशी मुलुकको नागरिकता त्यागेको निस्सा तोकिएको अधिकारीलाई दिएमा त्यस्तो निस्सा दर्ता भएको मितिदेखि निजको नेपाली नागरिकता पुनः कायम हुने’ व्यवस्था छ ।

लामिछानेका वकिलहरूले उनले आफूले विदेशको नागरिकता त्यागेको सूचना अध्यागमन विभागलाई दिइसकेकोले यो प्रक्रिया पूरा भइसकेको दाबी गर्दै आइरहेका छन् । कामु प्रधानन्यायाधीश हरिकृष्ण कार्कीले दफा ११ ले नै पनि ‘विदशको नागरिकता त्याग गरेको निस्सा तोकिएको अधिकारी समक्ष पेश गर्नुपर्ने भन्छ । त्यो त गर्नुपर्ला नि ?’ भनी सोधे । जवाफमा रेग्मीले नियमावलीमा तोकिएको अधिकारी भनेर गृह मन्त्रालय वा प्रमुख जिल्ला अधिकारीलाई लेखिएको भए पनि लामिछानको विवरण अध्यागमन विभागमा पेस भएको बताए ।

लामिछानेले २०७५ जेठ ४ मा अमेरिकी दूतावासमा आफूले अमेरिकी नागरिकता र राहदानी त्याग गर्ने प्रक्रिया सुरु गरेका थिए । उनले असार ६ मा अध्यागमन विभागलाई आफूले अमेरिकी नागरिकता र राहदानी त्यागेको सूचना दिए । जसलाई उनका कानुन व्यवसायीले अहिले नागरिकता पुनः प्राप्तिका लागि उनले विदेशको नागरिकता त्यागेको निस्सा नै त्यही भएको बताउँदै आएका छन् । यद्यपी यो मितिसम्म लामिछानेको राहदानी र नागरिकता त्यागेको निस्सा अमेरिकाले दिइसकेको थिएन । त्यसको एक सातापछि असार १४ मा मात्रै अमेरिकाको स्टेट डिपार्टमेन्टले लामिछानेले त्यागेको राहदानी र नागरिकता स्वीकार गरेको थियो । त्यसपछि भने लामिछानेले आफूले त्याग गरिसकेको र पुनः नेपाली नागरिकता प्राप्त गर्नुपर्ने जानकारी गराएका छैनन् ।

प्रकाशित : माघ ११, २०७९ १८:२२
प्रतिक्रिया
पठाउनुहोस्

सौन्दर्य प्रतियोगिताका नाममा यौनशोषण : पाण्डे मानव बेचबिखनमा पनि दोषी

बालयौन दुरूपयोगमा ६ महिना कैद, ५० हजार क्षतिपूर्ति र ५ हजार जरिवानाको फैसला, १० देखि १५ वर्ष कैद हुने मानव बेचबिखन मुद्दामा माघ २३ मा सजाय निर्धारण हुने
तुफान न्यौपाने

काठमाडौँ — सौन्दर्य प्रतियोगिता सञ्चालनको आवरणमा नाबालिगलाई निरन्तर यौनशोषण गरेको अभियोग लागेका मनोज पाण्डे भनिने मनोजकुमार जैसी बालयौन दुरुपयोग र मानव बेचबिखन मुद्दामा दोषी पाइएका छन् । काठमाडौं जिल्ला न्यायाधीश दीपक ढकालको इजलासले मंगलबार दुवै कसुरमा पाण्डेलाई दोषी ठहर गरेको हो । 

जिल्ला अदालतका सूचना अधिकारी दीपक दाहालले बालयौन दुरुपयोग मुद्दामा पाण्डेलाई ६ महिना कैद, पीडित युवतीलाई ५० हजार क्षतिपूर्ति र ५ हजार रुपैयाँ जरिवाना गर्ने फैसला भएको जानकारी दिए ।

मानव बेचबिखन मुद्दामा भने उनलाई कति सजाय हुने भन्नेबारे न्यायाधीश ढकालकै इजलासले आगामी माघ २३ मा निर्धारण गर्नेछ । फौजदारी कसुर (सजाय निर्धारण तथा कार्यान्वयन) ऐन, २०७४ मा ‘कानुनमा नै कैद वा जरिवानाको निश्चित अंक किटान भएको र तीन वर्षसम्म कैद वा ३० हजार रुपैयाँसम्म जरिवाना हुने अभियोगमा अदालतले कसुर ठहर गरेकै मितिमा’ सजाय गर्न सक्ने व्यवस्था छ । त्यसभन्दा बढी सजाय हुने अपराधमा भने कसुर ठहर भएको ३० दिनभित्र छुट्टै सुनुवाइ गरेर सजाय तोक्नुपर्ने कानुनी व्यवस्था छ ।

मुलुकी अपराध संहिताको दफा २२५ मा बालयौन दुरुपयोगमा तीन वर्षसम्म कैद र ३० हजार रुपैयाँसम्म जरिवाना हुने व्यवस्था भएकाले कसुर ठहर भएकै दिन (मंगलबार) पाण्डेलाई सजाय सुनाइएको हो । मानव बेचबिखन मुद्दामा पाण्डेलाई १० देखि १५ वर्षसम्मको कैद र ५० हजारदेखि एक लाख रुपैयाँसम्म जरिवाना हुनेछ ।

अदालतमा पाण्डेविरुद्ध बहस गरेकी काठमाडौं जिल्ला न्यायाधिवक्ता कृष्णा भण्डारीले उनलाई दुवै मुद्दामा दोषी ठहर गराउन सक्नु आफूहरूको ठूलो सफलता भएको बताइन् । ‘अब हाम्रो ध्यान मानव बेचबिखन मुद्दामा हुने सजाय निर्धारणको छुट्टै सुनुवाइतर्फ छ,’ उनले भनिन् ।

सन् २०१४ मा भएको ‘मिस ग्लोबल इन्टरनेसनल’ प्रतियोगितामा सहभागी भएकी एक किशोरीले पाण्डेले आफूलाई होटलमा बोलाएर बलात्कार गरेको तथा फोटो र भिडियो खिचेर ‘ब्ल्याकमेल’ गर्दै ६ महिनासम्म निरन्तर यौनशोषण गरेको घटना गत जेठ ४ मा सामाजिक सञ्जालबाट सार्वजनिक गरेकी थिइन् ।

पाण्डे सञ्चालक रहेको मोडल ग्लोबल भिसाज कन्सल्टेन्सी उक्त प्रतियोगिताको आयोजक थियो । ती किशोरीका अनुसार आयोजकले उनलाई सफलताको पार्टीका लागि भन्दै बानेश्वरस्थित एभरेस्ट होटलमा बोलाएका थिए । त्यहाँ पार्टी दिने भनिए पनि ती किशोरी पुग्दा सञ्चालकबाहेक अन्य कोही थिएनन् । ‘वेलकम ड्रिंग भन्दै वेटरले दिएको ‘लेमनेड’ पिएको केही बेरपछि झुम्म भएको, त्यसपछि आराम गर्न भन्दै आफूलाई कोठामा पठाइएको र पाण्डेले बलात्कार गरेको ती किशोरीको भनाइ थियो । घटना हुँदा पीडित १६ वर्षकी थिइन् ।

प्रचलित कानुनमा बलात्कार मुद्दामा एक वर्षसम्म मात्र हदम्याद रहेकाले पीडित युवतीले न्याय पाउने बाटो बन्द भएको ठानिएको थियो । त्यसैले घटना सार्वजनिक गरेको अर्को दिन पीडितले ‘सुसी खान जाने हो’ नामको टिकटक अकाउन्टबाट भक्कानिँदै भनेकी थिइन्, ‘यो कस्तो नियम हो नेपालको ? मलाई अहिले थाहा भयो, एक वर्षसम्म रिपोर्ट गरेन भने त्यो फाइल दर्ता भए पनि कोर्टले फिर्ता गरिदिन्छ रे । त्यसो भए के म पीडित होइन ? कोही ढिला बोल्छन्, कोही छिटो बोल्छन् । म बोल्न सकिनँ ।’

तत्कालीन मुलुकी ऐनमा बलात्कारसम्बन्धी मुद्दामा ३५ दिनको मात्रै हदम्याद थियो । त्यसलाई संसद्ले २०७२ मा बढाएर ६ महिना पुर्‍यायो । २०७५ भदौ १ यता १ वर्ष थियो । अहिले हदम्याद बढाएर दुई वर्ष पुर्‍याइएको छ । सौन्दर्य प्रतियोगिताका नाममा पाण्डेले यौनशोषण गरेको घटना सार्वजनिक भएपछि हदम्यादसम्बन्धी कानुनी व्यवस्थामा धेरै कोणबाट प्रश्न उठेका थिए ।

त्यसपछि संसद्बाट पारित भएर असार ३१ मा राष्ट्रपतिले प्रमाणीकरण गरेको ‘यौन हिंसाविरुद्धका केही ऐनलाई संशोधन गर्न बनेको विधेयक’ ले हदम्याद बढाएको छ । त्यसमा बालबालिकाविरुद्ध यस्तो अपराध भए पीडित बालबालिका १८ वर्ष पुगेको तीन वर्षभित्र, त्यस्तो अपराध पूर्ण अशक्त, अपांगता भएका, सुस्त मनस्थिति भएका र ७० वर्षभन्दा बढी उमेरका व्यक्तिका विरुद्ध भए तीन वर्षभित्रमा र अन्य व्यक्तिका हकमा २ वर्षभित्र उजुरी गर्न मिल्ने व्यवस्था छ ।

पाण्डेले आफूलाई पटक–पटक यौनशोषण गरेको, त्यसपछि आफ्ना सामाजिक सम्बन्धहरू भत्किएको र आत्मबल टुटेको हुनाले औषधिको सहारा लिनुपरेको ती युवतीले बताएकी थिइन् । आठ वर्ष लामो अन्तर्द्वन्द्वपछि बोल्ने आँट जुटाएकी उनलाई न्याय प्राप्तिका लागि हदम्याद तगारो बनेपछि प्रेस, सडक र संसद्मा समेत बलात्कार मुद्दामा हदम्याद हटाउनुपर्ने आवाज उठेको थियो । त्यसपछि उत्पन्न परिस्थितिले व्यवस्थापिकालाई हदम्यादसम्बन्धी कानुन बदल्न बाध्य पारेको हो ।

बलात्कार मुद्दा दर्ता गर्नका लागि हदम्याद बाधक भएपछि गत असार १ मा पाण्डेविरुद्ध जिल्ला अदालतमा बालयौन दुरुपयोग र मानव बेचबिखनमा मुद्दा दायर गरिएको थियो । कुनै पनि व्यक्तिलाई शोषण गर्ने वा वेश्यावृत्तिमा लगाउने उद्देश्यले एक ठाउँबाट अर्को ठाउँमा पुर्‍याउने कार्यलाई नेपालको कानुनले मानव बेचबिखनको परिभाषामा समेटेको छ । ती युवतीलाई सुरुमा नशालु पदार्थ खुवाएर बलात्कार गरेको र त्यसपछि ब्ल्याकमेल गरी विभिन्न ठाउँमा पुर्‍याएर निरन्तर शोषण गरेको कार्य मानव बेचबिखनअन्तर्गत पर्ने जिल्ला अदालतले मंगलबार ठहर गरेको हो ।

पाण्डेलाई प्रहरीको काठमाडौं उपत्यका अपराध अनुसन्धान कार्यालयले जेठ ७ मा पक्राउ गरेको थियो । जिल्ला न्यायाधीश प्रकाश ढुंगानाको इजलासले असार ६ मा पुर्पक्षका लागि कारागार चलानको आदेश दिएपछि उनी डिल्लीबजार कारागार पठाइएका थिए ।

प्रकाशित : माघ ११, २०७९ ०८:०२
पूरा पढ्नुहोस्
प्रतिक्रिया
पठाउनुहोस्
×