केही वर्ष यता रोल्पाको होलेरीमा शान्ति केन्द्रित गतिविधि वृद्धि भएका छन् । अहिले यहाँ बम र बारुदको गन्ध विल्कुल छैन । सशस्त्र द्वन्द्वकालीन पीडा भुल्दै होलेरी मात्र होइन, पूरै रोल्पाले शान्तिकालीन श्वास फेरिरहेको छ ।

उमेर १ सय ३ वर्ष । ठमठमी हिँड्छिन् । घन्टौं गफिन्छिन् । बालाजोवन र बैंसका सम्झना सुनाउँदा फुरुङ्ग हुन्छिन् । अनुहार चाउरिए पनि आँखा तेजिला छन् । ‘कान कम सुन्छु,’ रोल्पाकी ललिता घर्तीमगरले दाँत देखाउँदै भनिन्, ‘ढिँडो खान मन पराउँछु ।’ 

दलित र गैरदलितको बराबर बसोबास रहेको यहाँको कोइरालखर्क गाउँका धेरैजसो दलित मुग्लान पसेका छन् । उनीहरू कमाउनका लागि त्यता गएका हुन् । भारतको चण्डीगढमा चौकीदारी, कुल्ली र हिमाचलसम्म पुगेर खेतीकिसानी गरेर यहाँका दलितले घरखर्च चलाउने गरेका छन् । 

पूर्वी रोल्पास्थित सुनिलस्मृति गाउँपालिका–७, तेबाङ गाउँकी मनीषा विश्वकर्मा अहिले १९ वर्षकी भइन् । दुई वर्ष पढाइ छाडेर अहिले पुनः कक्षा ९ मा भर्ना भएकी छन् । आर्थिक अभावका कारण पढाइ छाडेकी उनले सहयोगीको साथ पाएपछि विद्यालय जान थालेको बताइन् । 

पूर्वी रोल्पाको सुनिल स्मृति गाउँपालिकास्थित तेबाङ गाउँको मेलाबाट आमा समूहका सदस्यले फेला पारेको मदिरा संकलन गरेर वडा कार्यालयसम्मै ल्याए । वडाध्यक्षसहितका जनप्रतिनिधिको रोहवरमा आमाहरूले बजारबाट आयातित मदिरासमेत पोखेर नष्ट गरिदिए ।