१७.१२°C काठमाडौं
काठमाडौंमा वायुको गुणस्तर: १५७

अस्मिता बादी

अस्मिता बादीका लेखहरु :

खोलाको किनारामा, राज्यको किनारामा  

चाहे व्यक्ति होस् या समुदाय सबैका आ–आफ्नै कथा छन् । माया, प्रेम, सद्भाव र अभावका कथा छन् । बादी समुदायको भोगाइ पनि आफैंमा एउटा कहालीलाग्दो कथा हो, जसमा अभावै अभाव छ अनि छ— जमिनको ब्यथा । अन्धकार भविष्य र पिल्सिएको एक मुठी सासभन्दा बाँकी केही छैन त्यहाँ ।

एक गाली एक ‘अभिशाप’

नारी–शरीर पुरुषको दैनिक उपभोग्य साधनभन्दा बढी केही हुन सकेन । मानौं महिला मानिस होइनन्, रिमोट कन्ट्रोल पुतलीहरू मात्र हुन् । पुरुषको उद्देश्यका लागि बाँचिदिनुपर्ने ! आफ्ना रहर थन्क्याएर पुरुषकै नीतिनियममा चलिदिनुपर्ने ! जीवनभरिको सारा मिहिनेत सिर्फ पुरुष जातिका लागि खर्चिनुपर्ने !

आँसुले रूझेको अँगेनो

यतिबेला काठमाडौँ कलङ्कीमा ‘रारा एयर सस्पेन्सन’को क्याबिनमा छु । मन एकतमासले उजाडिएको छ । वरिपरिको वातावरण मान्छेको भीडले गुम्सिएको छ । कुममा कुम जोडेर हिँडिरहेका यी मान्छे  देख्दा लाग्छ, हजारौँ माइलको दुरी लिएर पनि यी सँगसँगै हिँडेका छन् ।

वेश्या

विवशतामा उत्रिएको मेरो चोली वीर्य र रगतमा लतपतिएको फरिया स्तनमा गाडिएका दाँतका नीला डामहरूपुजारीले यौवनको हवस गरेको मेरो योनि तड्पिएको त्यो रातअनि त्यही रात मुटुमा पसेको चिसो अपमानअनि अपमानमै जलेको मेरो अस्तित्व यी सबै त प्रमाण हुन्म वेश्या हुनुका ।