नीलो रङ खुइलिएर खरानीजस्तो फुस्रो भइसकेको ! ठाउँ–ठाउँमा फाटेको ! आगोको झिल्कोले कालो घेरा बनाएका अनगिन्ती दुलाहरू र आधासरो तुनाहरू हराएको चौबन्दी चोलो ! उस्तै रूपरङको च्यातिँदा–च्यातिँदा घटेर पेटिकोट जति मात्रै बाँकी रहेको फरिया ! नकोरिएको, जताततै फैलिएको, बग्रेल्ती लट्टा परेको, अनुहारभरि तन्द्र्याङ तुन्द्रुङ झुन्डिएको कपाल !

मेरा बाउ राजा त्रिभुवनभन्दा तीन वर्ष जेठा, म उनका पनाति दीपेन्द्रभन्दा झन्डै दस वर्ष कान्छो । म बाउभन्दा त्रिहत्तर वर्ष कान्छो अनि आमाभन्दा छयालीस वर्ष ।