हरि अधिकारी

चार्ल्स शोभराजसँग प्रत्यक्ष भेटघाट भएको त्यो दिन खोइ किन हो, म थोरै नर्भसजस्तो थिएँ । सदर जेल जगन्नाथ मन्दिर काठमाडौंबाट उनलाई पुलिस भ्यानमा भक्तपुर जिल्ला अदालत परिसरमा ल्याउँदा रिसिभ गर्नेमा उनकी वकिल र सासू शकुन्तला थापा थिइन् ।

केही समयअघि पाठकको हातमा आइपुगेको कवि चन्द्र गुरुङको कवितासंग्रह ‘जब एउटा मान्छे हराउँछ’ मा समेटिएका मर्मस्पर्शी कविताहरूको सामर्थ्यमा हालका दिनमा नेपाली भाषामा प्रकाशित काव्य–कृतिमध्ये सर्वाधिक चर्चित किताब बन्न पुगेको छ । निकट विगतका धेरै वर्ष देशबाहिर रहेकाले नेपाली पाठकबीच तुलनात्मक रूपमा कम परिचित र प्रायोजित प्रचार–प्रसारबाट टाढा रहँदै आएको एक शिष्ट, विनम्र कविको यो किताबले पाएको चर्चा–प्रशंसालाई नेपाली कविताको दुनियाँमा घटित एउटा दुर्लभ घटनाका रूपमा लिन सकिन्छ ।

दोहा विमानस्थलको ट्रान्जिट लाउन्जमामेरो एउटा पुरानो कविताकी नायिकाजस्तीसानो काँटीकी त्यो दुब्ली–पातली स्त्री उडान पर्खिरहेका यात्रुहरुको भीडमानितान्त एक्ली, अन्यमन्यस्क, चुपचापमुन्टो निहुराएर बसिरहेकी थिई,उसको उदास मुहारको क्यानभासमा कोरिएको थियो –चिरन्तनदेखि उसले भोग्दै आएको अथाह पीडाको बीभत्स चित्र !

समसामयिक आधुनिक नेपाली कविताको क्षेत्रमा रेशम विरही एक सशक्त नाम हो । समकालीन कवि र साहित्यको एक विद्यार्थीका रूपमा म विरहीका कविताको पक्का प्रशंसक रहँदै आएको छु । दशकौंदेखि नेपाली कविताको आराधना गर्दै आएका विरही नेपाली साहित्यको एक अथक आराधक हुन् । संवेदनशील कवि, पत्रकार र राजनीतिक कार्यकर्ताका रूपमा संघर्षको राप–तापमा खारिएका वरिष्ठ नागरिक विरहीले आफूभित्र जीवन र जगत्लाई हेर्ने अनुभव र अनुभूतिजन्य सूक्ष्म अन्तर्दृष्टिको विकास गरेका छन् । उनका साहित्यिक रचनाहरूमा तिनै अनुभव र अनुभूति एवम् त्यही सूक्ष्म अन्तर्दृष्टिको प्रतिविम्ब परेको हुन्छ ।