सुकबहादुरको जाँडको डबकामा घाम अस्ताइसकेको थिएन ।

झरीको एक बिहानआकाश नै धर्तीमा झरिरहेको बेलातिमी भने आकाशतिरै गयौआमा, तिमी आकाश भयौ !अब कसरी छुनु मैले आकाशलाई ?