१८.१२°C काठमाडौं
काठमाडौंमा वायुको गुणस्तर: १६६

टर्की भूकम्प : २३ नेपाली सम्पर्कमा

टर्की जान तेस्रो बाटो प्रयोग हुने भएकाले कति नेपाली पुगेका छन् भन्ने यकिन विवरण सरकारसँग छैन
मृत्यु हुनेको संख्या ५ हजार नाघ्यो
५ हजार ७ सयभन्दा बढी भवन ध्वस्त
करिब १४ लाख बालबालिका प्रभावित
होम कार्की

काठमाडौँ — टर्कीको गाजियान्टेपलाई इपिसेन्टर बनाएर सोमबार बिहान गएको ७.८ म्याग्निच्युडको भूकम्पबाट टर्की र सिरियामा मृत्यु हुनेको संख्या ५ हजार नाघेको अन्तर्राष्ट्रिय सञ्चारमाध्यमले जनाएका छन् ।

टर्की भूकम्प : २३ नेपाली सम्पर्कमा

‘गार्डियन’का अनुसार भूकम्पमा ५ हजार ७ सयभन्दा बढी भवन भत्किएका छन् । करिब १४ लाख बालबालिका प्रभावित हुने विश्व स्वास्थ्य संगठनको भनाइ छ । १७.९ किमि गहिराइसम्म पुगेको भूकम्पको धक्का सिरिया र लेबनानसम्म पुगेको छ । अदाना, मलातिए, ओसमानिया, एस्केमदेरन, किलिस, साम्ले उर्फासहित १० क्षेत्र भूकम्प प्रभावित बनेका छन् ।

टर्कीमा तेस्रो बाटो प्रयोग गरी जाने भएकाले कति नेपाली छन् भन्ने यकिन विवरण कसैसँग छैन । घरेलु कामदारमा भने म्यानपावर व्यवसायीले श्रम स्वीकृति लिई पठाइरहेका छन् । टर्की मामिला हेर्ने पाकिस्तानस्थित नेपाली दूतावासले टर्कीमा रहेका नेपालीको सूचना लिइरहेको जनाएको छ । दूतावासका अनुसार नेपालीको अप्रिय खबर आएको छैन ।

टर्कीस्थित गैरआवासीय नेपाली संघका महासचिव विनोद पौडेलका अनुसार भूकम्प प्रभावित क्षेत्रमा १४ विद्यार्थी, चार जना घरेलु कामदार सम्पर्कमा छन् । घरेलु कामदारका रूपमा कार्यरत दुई नेपाली महिला सम्पर्कमा नआएकाले खोजी जारी रहेको पौडेलले जानकारी दिए । उनीहरू भूकम्पअघि साथीहरूसँग सम्पर्कमा थिए । कान्तिपुरसँग सम्पर्कमा आएका अन्य नेपालीले भने अहिलेसम्म सबै सुरक्षित रहेको खबर पठाएका छन् ।

‘बाहिरको अवस्था नाजुक, भित्र डरैडर’

भारती श्रेष्ठ (गाजियान्टेप)

मसहित ५ नेपाली महिला एकै ठाउँमा छौं । भूकम्प गएको बेला सोमबार बिहान ४ बजेर १७ मिनेटमा हामी काम गर्ने कुले होटलको कोठामा सुतिरहेका थियौं । यो ठाउँ टर्कीको गाजियान्टेप हो । हामीलाई यही होटलभित्रै बस्ने व्यवस्था मिलाइएको थियो । हामी होटलको २० औं तलामा बस्थ्यौं । पाहुनाहरू पनि धेरै थिए । लिफ्ट बन्द भइसकेकाले सबै भर्‍याङबाट नै तल झर्‍यौं । भर्‍याङबाट हस्याङफस्याङ गर्दा धेरै लडे, कतिको हातमा चोट लाग्न पुग्यो । तल रिसेप्सनमा भीड थियो । पाहुनाहरू धेरै भएकाले होटलमा उनीहरूको लगेज तल झार्नुपर्थ्यो । यस्तो काममा होटलले विदेशी भएकाले हामीलाई भने लगाएन । छिनछिनमा परकम्प आइरहन्थ्यो । हल्लाउनेबित्तिकै दौडिँदै बाहिर आयो । रोकिएपछि फेरि होटलभित्र छिर्ने काम भइरहन्थ्यो । बाहिर हिउँपानी परिरहेको थियो । १५–२० मिनेटजति भिजेपछि रिसेप्सनभित्र गयौं । सेक्युरिटी गार्डले कोठामा गएर लुगा ल्याइदिए । भित्र बस्दा होटल भत्केर थिचिन्छ भन्ने डर, बाहिर जाँदा हिउँपानीको डर । सोमबार दिनभर डरैडरमा बित्यो ।

होटलले साँझतिर एउटा स्विमिङ पुलसहितको क्लब (टुर्की हमाम) मा ल्याएर राखिदियो । यहाँ ५० जनाभन्दा बढी छौं । यहाँ सोफा राखिएका छन्, सोफा नपाउने भुइँमा नै बस्छौं । मंगलबारबाट मौसम सफा हुँदै आइरहेको छ । यहाँ खाना र पानीको समस्या छैन ।

बाहिरको अवस्था निकै नाजुक छ । सडक चिरा परेका छन् । भवनहरू २० तलाभन्दा अग्ला छन् । कतिपय भवनका तला त जमिनमुनि नै धसिएका छन् । हामीसँग यो क्षेत्रमा २०/२५ जना पहिलेदेखि सम्पर्कमा थियौं । अलि गाउँतिर नेपाली महिला घरमा काम गर्छन् । उनीहरू पनि बेलाबेला सम्पर्कमा आएका छन् । कतिपय ठाउँमा बिजुली काटिएको छ । मोबाइल चार्ज हुन सकेको छैन । मंगलबार सिन्धुलीकी रमिला तामाङसँग सम्पर्क भएको थियो । उनी हामी बसेको ठाउँबाट आधा घण्टा टाढा चारसेपकामा बस्छिन् ।

प्रकाशित : माघ २५, २०७९ ०६:३५
प्रतिक्रिया
पठाउनुहोस्
जनताको राय

त्रिभुवन विश्वविद्यालयमा बारम्बार परीक्षार्थीको उत्तरपुस्तिका हराउने गरेको छ। यसको समाधान कसरी हुन्छ?