३०.१२°C काठमाडौं
काठमाडौंमा वायुको गुणस्तर: १५८

सालिकमा सीमित सम्मान

विद्रोही कम्युनिस्ट भनेर मारिएका १६ किसान–श्रमजीवीका परिवार कम्युनिस्ट सरकारहरुले नै केही नगरेकामा निराश
सहिद घोषणा गरेर घर–आँगनमै सालिक राखिए पनि रोजीरोटीका अवसरमा सरकारको बेवास्ता
कान्तिपुर संवाददाता

धनकुटा — छिन्ताङमा बनिबुतो गर्दै जीवन निर्वाह गरिरहेका गम्भीरमान र भजना दमाईको काखमा तीन वर्षका छोरा थिए । दु:खसुख चलिरहेको जीवनमा २०३६ कात्तिक २५ को साँझ बज्र पर्‍यो, जब पञ्चायती शासनले गम्भीरमानलाई गोली हानेर मार्‍यो ।

सालिकमा सीमित सम्मान

व्यवस्थाविरुद्ध भुसको आगोसरह फैलिएको राजनीतिक विद्रोह र त्यसमाथि दमनमा उत्रिएको शासनको चेपुवामा परेका गम्भीरमानजस्ता १६ जना किसान–श्रमजीवीको हत्या भयो । यो घटनामा सुत्केरी श्रीमाया राई (हांखिमा साइँली) मात्रै होइन, ७ कक्षामा पढ्दै गरेका १४ वर्षीय केशरमान राईलाई पनि प्रहरीले यातना दिएर ज्यान लिएको थियो ।

व्यवस्थाविरुद्ध भुसको आगोसरह फैलिएको राजनीतिक विद्रोह र त्यसमाथि दमनमा उत्रिएको शासनको चेपुवामा परेका गम्भीरमानजस्ता १६ जना किसान–श्रमजीवीको हत्या भयो । यो घटनामा सुत्केरी श्रीमाया राई (हांखिमा साइँली) मात्रै होइन, ७ कक्षामा पढ्दै गरेका १४ वर्षीय केशरमान राईलाई पनि प्रहरीले यातना दिएर ज्यान लिएको थियो ।

सहिदको सम्मानमा खोकु, छिन्ताङ र आँखिसल्ला क्षेत्र (जसलाई खाल्सा क्षेत्र भनिन्छ) समेटेर सहिदभूमि गाउँपालिका नामकरण गरिएको छ । आफन्तलाई ‘सहिदका परिवार र छोराछोरी’ भनिन्छ । तर आधारभूत रोजीरोटी पनि नपाएपछि सहिदका छोराछोरी छिन्ताङ गाउँ छाडिसकेका छन् । गम्भीरमानका छोरा सूर्य परियार पनि केही वर्षयता यूएईको दुबईमा श्रम गरिरहेका छन् ।

पूरा पढ्न : सालिकमा सीमित सम्मान

प्रकाशित : कार्तिक २७, २०७९ १६:५७
प्रतिक्रिया
पठाउनुहोस्
जनताको राय

राजनीतिक दलमा आबद्ध शिक्षकहरूलाई पदबाट हटाउने शिक्षा मन्त्रालयको निर्णय कस्तो लाग्यो ?