सालिकमा सीमित सम्मान
धनकुटा — छिन्ताङमा बनिबुतो गर्दै जीवन निर्वाह गरिरहेका गम्भीरमान र भजना दमाईको काखमा तीन वर्षका छोरा थिए । दु:खसुख चलिरहेको जीवनमा २०३६ कात्तिक २५ को साँझ बज्र पर्यो, जब पञ्चायती शासनले गम्भीरमानलाई गोली हानेर मार्यो ।
व्यवस्थाविरुद्ध भुसको आगोसरह फैलिएको राजनीतिक विद्रोह र त्यसमाथि दमनमा उत्रिएको शासनको चेपुवामा परेका गम्भीरमानजस्ता १६ जना किसान–श्रमजीवीको हत्या भयो । यो घटनामा सुत्केरी श्रीमाया राई (हांखिमा साइँली) मात्रै होइन, ७ कक्षामा पढ्दै गरेका १४ वर्षीय केशरमान राईलाई पनि प्रहरीले यातना दिएर ज्यान लिएको थियो ।
व्यवस्थाविरुद्ध भुसको आगोसरह फैलिएको राजनीतिक विद्रोह र त्यसमाथि दमनमा उत्रिएको शासनको चेपुवामा परेका गम्भीरमानजस्ता १६ जना किसान–श्रमजीवीको हत्या भयो । यो घटनामा सुत्केरी श्रीमाया राई (हांखिमा साइँली) मात्रै होइन, ७ कक्षामा पढ्दै गरेका १४ वर्षीय केशरमान राईलाई पनि प्रहरीले यातना दिएर ज्यान लिएको थियो ।
सहिदको सम्मानमा खोकु, छिन्ताङ र आँखिसल्ला क्षेत्र (जसलाई खाल्सा क्षेत्र भनिन्छ) समेटेर सहिदभूमि गाउँपालिका नामकरण गरिएको छ । आफन्तलाई ‘सहिदका परिवार र छोराछोरी’ भनिन्छ । तर आधारभूत रोजीरोटी पनि नपाएपछि सहिदका छोराछोरी छिन्ताङ गाउँ छाडिसकेका छन् । गम्भीरमानका छोरा सूर्य परियार पनि केही वर्षयता यूएईको दुबईमा श्रम गरिरहेका छन् ।
पूरा पढ्न : सालिकमा सीमित सम्मान
प्रकाशित : कार्तिक २७, २०७९ १६:५७