अन्ततः स्टोक्सले पाए मुक्ति

इंग्ल्यान्डले पछिल्लोपटक सन् २०१६ मा यस विश्वकपको फाइनल खेलेको थियो । त्यसमा स्टोक्सकै अन्तिम ओभरमा इंग्ल्यान्ड पराजित रह्यो । निकै महँगो ओभर थियो, त्यो । उनी खलनायक सावित भए । उनी आफैं स्तब्ध भएका थिए । त्यसको ६ वर्षपछि उनैले इंग्ल्यान्डलाई उपाधि दिलाएका छन्, त्यो पनि एक ओभरको खेल बाँकी छँदै । इंग्लिस टेस्ट टिमका कप्तान आफैंमा नाटकबाज हुन्, उनले आफ्नो पहिलो ट्वान्टी–२० अर्धशतकका लागि ठूलै अवसर खोजे । पाकिस्तानले सुरुमा कमजोर ब्याटिङ गरेको थियो ।

पछि इंग्ल्यान्डले ब्याटिङ गर्दा सुरुमै केही विकेट लिए । त्यसैले खेल तनावपूर्ण अन्त्यतिर अग्रसर देखिएको थियो । तर पाकिस्तानको जितको सम्भावना यसरी एकाएक गायब भयो कि कसैले चालै पाएनन् । कुनै–कुनै खेलमा कति बेला निर्णायक मोड आयो भनेर भन्नै गाह्रो छ । तर फाइनल यस्तो थिएन । अपेक्षाभन्दा कम १ सय ३७ रनमै समेटिएपछि पाकिस्तानका लागि नसिम शाहले फास्ट बलिङको राम्रो नमुना पेस गरे तर पुरस्कार भने पाएनन् ।

खेलको १३ औं ओभरको मध्य भागमा ह्यारी ब्रोकले लङ–अफतिर बल माथि उठाएर प्रहार गरे । त्यसमा साहिद अफ्रिदीले मीठो क्याच लिए । तर खुसीयाली मनाउनुको स्थानमा २२ वर्षीय अफ्रिदीले आफू चोट बोकेको संकेत गरे र सहयोग मागे । खुट्टा खुम्च्याउँदै उनले मैदान छाडे । तर आश्चर्यजनक रूपमा फेरि एक ओभर बलिङ गर्न मैदानमा फर्के । उनी एकै बल मात्र टिक्न सके । त्यसपछि उनले फेरि मैदान छाडे र फर्नेनन् । त्यो ओभर सकाउने जिम्मेवारी इफ्टिखर अहमदले पाए ।

स्टोक्स यही मौका त कुरिरहेका थिए । उनले त्यसमा एक चौका र एक छक्का प्रहार गरे । मोहम्मद वासिमको अर्को ओभरमा मोइन अलिले सुरुमै दुई चौका प्रहार गरे । इंग्ल्यान्डले चार बलमा १८ रन बटुलेको थियो र खेल एकाएक पूर्णतः इंग्ल्यान्डको पक्षमा मोडियो । अली सात रन चाहिएको बेला आउट भए, १९ जबरदस्त रन बनाए । तर स्टोक्स मैदानमा डटिरहे । उनले ५२ रन बनाई अविजित पनि रहे । अनि १९ औं ओभरमा अन्तिम बलमा विजयी रन बनाए ।

पूरा इनिङ्सका क्रममा स्टोक्स शान्त र संयमित रहे । तर बलिङमा उनको सुरुआत कहाँ राम्रो थियो र ? उनको पहिलो बल नो–बल थियो अनि लगत्तै वाइड फ्याले । लगत्तै क्रिस वक्सले पनि वाइडसँगै आफ्नो ओभर सुरु गरे । त्यति बेला लागिरहेको थियो, ठूलो अवसरको दबाबले उनीहरू पिसिएका छन् । तर बलबाटै आदिल रसिद र साम करन भने सटीक रहे । विशेषतः करनको बलिङ खुबै धारिलो रह्यो । उनका चार ओभरमा दुई अन्त्यमा थिए ।

यसबीच उनले जम्माजम्मी १२ रन खर्चे र तीन विकेट लिए । रसिदले भने २२ रनमा दुई विकेट लिए । त्यसमध्ये १२ औं ओभरमा उनले एक विकेट मात्र लिएनन्, त्यो मेडन पनि रह्यो, त्यो पनि विश्वकप फाइनलमा । पाकिस्तानी इनिङ्समा खालि एक ओभर उल्लेखनीय रह्यो । लियाम लिभिङस्टोनको एक मात्र ओभरमा सन मसुदले आक्रामक भएर रन बटुले । त्यसबाहेक पाकिस्तानको बलिङ आफैंमा सटीक हुन सकेन, जति अपेक्षा गरिएको थियो ।

पाकिस्तानलाई कोही न कोही बलरमाथि आक्रामक गर्नु नै थियो, त्यही दबाबमा उसले लगातार विकेट पनि गुमाएको थियो । फेरि इंग्ल्यान्डको ब्याटिङ क्रम कति बलियो थियो भने त्यस अगाडि पाकिस्तानको त्यो स्कोर चुनौतीको पहाड सावित भएन । पाकिस्तानको त्यो स्कोर रक्षा गर्नका लागि पाकिस्तानसँग योभन्दा अझ उम्दा बलिङ आक्रामक चाहिन्थ्यो । अन्त्यमा इंग्ल्यान्ड जित मात्र होइन, उपाधिकै हकदार देखियो । अनि यससँगै स्टोक्सले मुक्ति पनि पाएका छन् ।