राहत महसुस गर्दै छन् फराह

फराहलाई यो नाम त्यो समूहले दिएको थियो, जसले गैरकानुनी तरिकाले उनलाई बेलायत ल्याएका थिए । उनले यो जानकारी बीसीसीको एक वृत्तचित्रमा बताएका हुन् । उनले त्यसमा के बताएका छन् भने उनका आमाबुवा कहिल्यै पनि बेलायत आएनन् । उनका बुवा अब्दी त सोमालिल्यान्डमा भएको गृहयुद्धका क्रममा मारिए । त्यति बेला उनी चार वर्षका मात्र थिए । अहिले पनि उनका दुई भाइ सोमालिल्यान्डको कुनै फार्ममा काम गरिरहेका छन् ।

फराहले आफ्नो यो वास्तविकता बताए पनि बेलायतको गृह मन्त्रालयले उनलाई कुनै कारबाही गर्ने छैन । अझ सबैभन्दा ठूलो कुनै जाँच पनि गरिने छैन । यसलाई लिएर फराहले प्रतिक्रिया दिएका छन्, ‘यसले मलाई तत्काल धेरै राहत दिएको छ । यो मेरो देश हो । यदि एलेन (पीई टिचर) ले मलाई समर्थन गर्दैन थिए त मैले यो कथा भन्ने हिम्मत पनि गर्दिनँ थिएँ । उनले मलाई सानो छँदा पनि साथ दिएका थिए । मेरो जीवनमा धेरैको ऋण लागेको छ, धेरैको सहयोग छ । विशेषतः मेरी श्रीमतीको ।’

उनले थपे, ‘विशेषतः श्रीमतीले मेरो खेलजीवनमा साथ दिए । उनले नै मलाई आफ्नो कथा सबैका अगाडि भन्न प्रेरित गरेकी हुन् । उनको हिसाबमा मैले यस्तो गर्नु नै ठीक थियो । मलाई आफ्नो कथा परिवारलाई भन्न पनि गाह्रो थियो । सार्वजनिक रूपमा म जहिले पनि आफूलाई एक्लो महसुस गरिरहेको थिएँ । तर अहिले म खुसी छु र धेरै राहत महसुस गरिरहेको छु । मैले वृत्तचित्रमा सबै भनेको छु, मेरो बाल्यकालमा वास्तवमै के भएको थियो भनेर ।’

त्यस वृत्तचित्रमा उनले आफू कसरी बेलायत आएँ, आफ्नो बाल्यकाल कसरी बित्यो र सन् २०१२ को लन्डन ओलम्पिकमा पदक जित्दाको अनुभवबारे खुलेर बताएका छन् । फराहका अनुसार उनी भाग्यमानी रहे, किनभने उनले खेलकुद रोजे । त्यसले उनलाई अन्तर्राष्ट्रिय ख्याति दियो । तर उनी जस्ता धेरै छन्, जो अहिले पनि लन्डनका गल्लीमा त्यसै घुमिरहेका छन् । यो आधुनिक गुलामीको नयाँ उदाहरण हो । उनीहरूको जीवन त्यसै खेर गइरहेको छ ।

^{पत्नी तानियाका साथ फराह ।}

फराहकी श्रीमती हुन् तानिया । उनी पनि आफ्ना श्रीमानको कथा पहिलोपल्ट सुनेपछि स्तब्ध जस्तै भइन् । अनेक प्रकारका भावनात्मक आरोह अवरोहबाट गुज्रिइन् । तानियाले भनिन्, ‘पहिलोपल्ट कथा सुन्दा मलाई दुःख लाग्यो, म स्तब्ध भएँ । मलाई जसले फराहलाई यो परिस्थितिबाट गुज्रिन बाध्य पारे, उनीहरू देखेर रिस उठ्यो ।’ उनी के पनि मान्छिन् भने अन्ततः फराहले आफ्नो पूरा वास्तविकता भन्ने हिम्मत गरे र यो उनका लागि एकप्रकारले औषधि पनि हो ।

उनी भन्छिन्, ‘फराहभित्र एक प्रकारको दुःख थियो । वृत्तचित्रमा बोलेपछि उनलाई राहत भएको छ । यो एकप्रकारले उनका लागि औषधि हो ।’

बेलायतको कानुनअनुसार यदि कसैले गलत तरिकाले नागरिकता लिएको छ भने त्यसलाई रद्द गरेर देश निकाला गर्न सक्छ । तर फराहको घटनामा सरकारले यस्तो गर्ने छैन, किनभने जसरी गलत तरिकाले नागरिकता लिइएको थियो, यसमा तस्करी गरेर बेलायत पुगेका बच्चाहरूको कुनै दोष थिएन ।

फराहले अहिले आएर किन आफ्नो कथा भन्नुपरेको थियो त ? प्रश्न यो पनि रहन्छ । एक त उनी व्यक्तिगत रूपमा आफ्नो कथा भनेर पक्कै राहत महसुस गर्न चाहन्थे । दोस्रो उनी बेलायतमा हुने यस्तै मानव तस्करीलाई रोक्न चाहन्छन् । उनी भन्छन्, ‘म त धेरै भाग्यमानी रहें, किनभने मैले एथलेटिक्स रोजें र सफल भएँ । म अरूभन्दा अलग पनि थिएँ । तर यस्ता युवा अझै धेरै छन्, जसले सबै प्रकारका पीडा बेहोरेका छन् ।’

३९ वर्षे फराहले लन्डन २०१२ र रियो २०१६ ओलम्पिकमा ५ हजार र १० हजार मिटर दौडमा स्वर्ण पदक जितेका थिए ।