सद्भाव बढाउँदै माघी महोत्सव- प्रदेश २ - कान्तिपुर समाचार
कान्तिपुर वेबसाईट
AdvertisementAdvertisement

सद्भाव बढाउँदै माघी महोत्सव

शंकर आचार्य

(पर्सा) — मार्टिन मोक्तान पेशाले शिक्षक हुन् । वीरगन्जस्थित स्विमिङ पुल परिसरमा बुधबार आयोजित माघी महोत्सवमा भेटिएका उनी हाँसको मासुमा रमाए । ‘मलाई बर्षभरि माघी महोत्सवको प्रतिक्षा हुन्छ,’ उनले भने, ‘थारु शैलीले पकाएको हाँसको मासुको स्वादै भिन्न हुन्छ ।’

वीरगन्ज विर्ताका भरत नेपाल पनि महोत्सवमा भेटिए । चामलको पिठोको बगेया र अनरसाको स्वादले आफूलाई लोभ्याएको उनले बताए । व्यवसायी उमेश मानन्धरले महोत्सवमा रक्तदान मात्र गरेनन्, हाँस र माछाका परिकार पनि मज्जाले खाएको बताए । ‘मलाई थारु समुदायले पकाउने हाँस र माछाको स्वादले जहिले पनि आकर्षित गर्छ,’ उनले भने, ‘अन्य समय व्यस्तताले भ्याइँदैन, माघीमा भने खोजी–खोजी, रोजीरोजी थारु परिकार चाख्छु ।’


युवा अभियन्ता दिलीपराज कार्की महोत्सवमा यस वर्ष घोंघी र चेचरको स्वाद चाख्न आएको बताउँछन् । ‘वर्षभरि अन्य दिनमा घोंघी खोजेर पनि खान पाइन्न,’ उनले भने, ‘तर माघी महोत्सवमा सहजै र स्वादिलो घोंघी पाइन्छ ।’


कलाकार मुन्ना सर्राफले पनि माछा, हाँसको मासु र अनरसा खाएको सुनाए । स्वास्थ्यकर्मी अनिशकान्त कुशवाहाले आफू शाकाहारी भएकाले थारु समुदायको बगेया, अनर्सा, तेलही रोटी आदिको मज्जा लिएको बताए । माघी मूल समारोह समितिले २६४४औं थारु संवत् तथा माघीको अवसर पारेर बुधबार वीरगन्जमा आयोजना गरेको माघी महोत्सवमा अन्य समुदायका व्यक्ति पनि यसै गरी रमाए । २०५२ देखि वर्षैपिच्छे भइरहेको महोत्सवमा केही वर्ष यता थारुसँगै गैरथारु समुदायको सहभागिता उल्लेख्य छ । थारु संस्कृति, रहनसहन, चालचलन पनि जान्न सकिने भएकाले धेरैको आकर्षण बनेको छ माघी महोत्सव ।


मारवाडी समुदायकी गृहिणी नूतन सरावगी एक समुदायको चाडपर्वमा अर्को समुदाय पनि सहभागी भए आपसी सद्भाव र एकता वृद्धि गर्ने बताउँछिन् । ‘म पहिलोपटक माघी महोत्सवमा सहभागी हुन पाए,’ उनले भनिन्, ‘केही शाकाहारी परिकार पनि चाखें, साह्रै रमाइलो भयो ।’ महोत्सवमा थुप्रै गैरथारु भेटिए । सबैले चाड पर्वमा शुभकामना दिन र थारु संस्कृति, खाना, चलन आदि बारे जानकारी लिन महोत्सवमा आएको बताए । महोत्सवमा परम्परागत थारु परिकारदेखि नृत्य, कला–संस्कृति झल्काउने प्रयास गरिएको थियो ।


केही वर्षयता विभिन्न थारु संघसंस्थाले माघी पर्व सामूहिक रुपमा मनाउने र महोत्सव नै आयोजना गरेर थारु भाषा, कला, संस्कृति र परम्परा जगेर्ना गर्दै आएका छन् । महोत्सव प्रचारप्रसार समितिका संयोजक प्रकाश थारुले महोत्सवमा घाटु, झम्टा, सामाचकेवा, ठकरा आदि नृत्य प्रस्तुतिका साथै घोंघी, हाँस, कुखुरा र परेवाका परिकार, अनर्सा, तेलही रोटी, गुरही रोटी, पिठा, चिचर, लाई, तिल, केसर आदि परिकार उपलब्ध रहेको बताए । ‘यसरी माघी महोत्सव मनाउँदा सदरमुकाम वीरगन्ज र आसपास बसोबास गरिरहेका थारु एउटै थलोमा भेला हुने र शुभकामना आदानप्रदान गर्ने अवसर पाउँछन्,’ उनले भने, ‘गैरथारु समुदाय पनि उत्साहजनक रूपमा सहभागी भएर महोत्सवको मज्जा लिन्छन् ।’


थारु कल्याणकारिणी सभाका केन्द्रीय पार्षद प्राध्यापक राजेन्द्र महतो थारु केही वर्षयता महोत्सवमा गैरथारु समुदायको सहभागिता हुन थालेपछि आफूहरू पनि उत्साही भएको बताउँछन् । ‘यो महोत्सव सबै समुदायलाई एउटै थलोमा भेला हुने र माघे संक्रान्तिको शुभकामना आदान प्रदान गर्ने माध्यम बन्दैछ,’ उनले भने, ‘बर्षेनी जनसहभागिता बढेसँगै महोत्सव अझ भव्य र आकर्षक बनाउने हाम्रो प्रयास जारी छ ।’ यसअघि यहास्थित घण्टाघरबाट निकालिएको झाँकीले नगरका बिभिन्न भाग परिक्रमा गरेको थियो । थारु वेशभूषामा सजिएका बालबालिका तथा महिलाको झाँकीमा बढी उपस्थिति देखिन्थ्यो ।

प्रकाशित : माघ २, २०७६ ०९:४९
प्रतिक्रिया
पठाउनुहोस्

स्थानीय तहमा टिक्दैनन् अधिकृत

प्रायजसो अधिकृत मेयर र उपमेयरसँगको टकरावकै कारण समयझन्दा अघि नै सरवा मिलाएर हिँड्ने गरेका छन्
शिव पुरी

(रौतहट) — मेयरसित विवाद बढेपछि चन्द्रपुर नगरपालिकाका प्रमुख प्रशासकीय अधिकृत पुरुषोत्तम घिमिरेले शुक्रबार जिल्ला छाडे । कार्यालय छाड्नुअघि उनी सेवाग्राहीकै काममा व्यस्त थिए । उनले मेयर रामचन्द्र चौधरीले बस्नै नदिएको गुनासो गरे । उनी महिनाअघि मात्रै नगरपालिकामा हाजिर भएका थिए । 

आफूलाई हटाउन मेयर चौधरी काठमाडौं पुगेर शक्तिकेन्द्र धाएको घिमिरेले दाबी गरे । ‘मैले त केही बिगारेको थिइनँ । नियम टेकेरै काम गर्नुपर्छ भनेको हुँ,’ उनले भने, ‘त्यही कुरा मन नपराएजस्तो छ ।’

नियमविपरीत गर्नुहुन्न भन्दा मेयरको टोली नै मन्त्रालय पुगेको घिमिरेको भनाइ छ । ‘यहाँ सरुवा भएर आउँदा मेरो क्वार्टर शिक्षा शाखाका उपसचिव कृष्ण सिग्देलले कब्जा गरेका रहेछन् । मैले हट्न भन्दा मानेनन्,’ उनले भने, ‘खाना पकाउने भाँडा ल्याउन खोज्दासमेत अबरोध गरे । यो सबै पूर्वतयारी नै रहेछ ।’

टसलमा काम गर्न नसक्ने देखेपछि अधिकृत घिमिरे आफैंले सरुवाको पत्र बोकेर आए । मेयरलाई घिमिरेको स्वभाव नै मन नपरेको अन्य कर्मचारी बताउँछन् । कार्यालयमा मेयर र अधिकृतको कार्यकक्ष आमनेसामने भए पनि दुवैबीच बोलचाल थिएन ।

मेयर चौधरीले घिमिरेले सरसल्लाह नगर्ने र आफ्नै पाराले चल्न थालेको आरोप लगाए । ‘कार्यालय समयमा आयो, आफ्नो कोठामा बस्यो, के गर्ने भन्ने केही प्लान छैन,’ उनले भने, ‘यस्तो पाराले कसरी नगरपालिका चल्छ ? त्यही भएर मन्त्रालयमा हुँदैन भनेका हौं ।’ यो नगरपालिकामा ५ वर्षयता ११ जना प्रमुख प्रशासकीय अधिकृत फेरिइसकेका छन् ।

२०७१ जेठ १ गते निमित्त कार्यकारी अधिकृत भएर आएका हेमराज फुयाँल पनि साउन २५ गते सरुवा भए । सोही वर्ष साउन २६ गते आएका निमित्त कार्यकारी अधिकृत पदमबहादुर कार्की पनि एक महिना बसेर हिँडे । कार्यकारी अधिकृत टुवराज पोख्रेल पाँच महिना बसेर सरुवा भए । कार्यकारी अधिकृतहरू किरणनिधि तिवारी, नारायणप्रसाद पोख्रेल, मिठाराम हुमागार्इं, सुरेश दाहाल, शिवनारायण साह, ऋद्धिप्रकाश सिटौला, बलराम ढकाल एक वर्ष पनि टिक्न सकेनन् ।

रौतहटका १८ स्थानीय तहमध्ये अधिकांशमा प्रमुख प्रशासकीय अधिकृत टिक्दैनन् । धेरै नगरपालिकामा मेयर र अधिकृतबीचको टकरावले उनीहरू आफै सरुवा मागेर जान्छन् । केहीमा मेयर आफै अधिकृतको सरुवा गराउन र आफ्नो अनुकूलका मानिसलाई ल्याउन डेलिगेसन जान्छन् । गरुडा नगरपालिकाका तत्कालीन प्रमुख प्रशासकीय अधिकृत टेकराज पन्थी मेयर अनिरुद्ध राय र उपमेयर रंगीलादेबी जैसवालको झगडाका कारण कामै गर्न नसकेको भनी सरुवा मागेर हिडे । यो नगरपालिकामा पन्थीभन्दा अघि आएका अधिकृत उदय देवकोटा पनि एक वर्ष बस्न नपाउँदै सरुवा मागेर गएका थिए ।

२०७५ साउनमा कटहरिया नगरपालिका पुगेका अधिकृत देवकोटा त्यहाँ पनि मेयर सियाराम कुशवाह र उपमेयर नुरजहा खातुनको झगडाको सिकार बने । ६ महिनामै सरुवा मागेर जिल्ला छाडे । उनी अहिले सर्लाहीमा कार्यरत छन् । देवकोटापछि अधिकृत भई गएका मनोजकुमार रजक पनि पुरा अवधि टिक्न सकेनन् । देवकोटाअघिका अधिकृत रामलाल सहनीसित उपमेयर खातुनको ठुलै द्वन्द्व पर्‍यो । त्यही कारण सहनीले पनि ७ महिनामै जिल्ला छाडे ।

विजयफतुवा नगरपालिकाका अधिकृत सागर रोक्कामाथि उपमेयर कान्तिदेवी महतोले अनियमितताको आरोप लगाएपछि उनी पनि एक वर्ष नबित्दै हिँडे । त्यसपछि अधिकृत रञ्जना साहको पनि समयावधि नसकिँदै सरुवा भयो ।

बृन्दावन, ईशनाथ, देबाही, गढीमाई, राजपुरलगायतका नगरपालिकामा पनि प्रमुख प्रशासकीय अधिकृत टिक्दैनन् । राजपुर फरहदवा नगरपालिकाका प्रमुख प्रशासकीय अधिकृत गोविन्द सिग्देललाई नगरपालिकाकै कर्मचारीको मिलेमतोमा गाउँका महिलाको एक समूह कार्यालयभित्र प्रवेश गरी हातपात गरेपछि दुई महिनाअघि उनले जिल्ला छाडे । त्यसपछि मन्त्रालयले त्यहा बैजु ठाकुरलाई अधिकृतको जिम्मेवारी तोके ।

समाजिक जनचेतना अभिबृद्धिका लागि रकम माग गर्दा नियम मिचेर दिन मिल्दैन भनेपछि सिग्देल कुटिए । उनले पनि एक वर्ष नबित्दै जिल्ला छाडेका हुन् । गढीमाई नगरपालिकामा तत्कालीन प्रमुख प्रशासकिय अधिकृत नरबहादुर विकको २०७६ साउन १ गते सरुवा भएपछि मन्त्रालयले नागेन्द्र यादबलाई निमित्तको जिम्मेवारी तोक्यो । तर, मेयर श्यामप्रसाद यादवले उनलाई एक महिना पनि काम गर्न दिएनन् । आफै मन्त्रालय पुगेर अर्का अधिकृत सुभाष ठाकुरलाई जिम्मेवारी तोक्न लगाई पत्र ल्याए । अधिकृत ठाकुर जनप्रतिनिधिकै कारण काम गर्ने बातावरण नभएको बताउछन् । उनी पनि नगरपालिकाबाट सरुवा हुन पहल गर्दै छन् ।

देबाही गोनाही नगरपालिकाका तत्कालीन प्रमुख प्रशासकीय अधिकृत नागेन्द्र पटेलले मेयर धर्मेन्द्र पटेल र उपमेयर पनरनिया देवीबीच विवाद बढ्दै गएपछि नगरपालिका नै छाडे । मन्त्रालयले उनको स्थानमा मौलापुर नगरपालिकाका प्रमुख प्रशासकीय अधिकृत सिकन्दर साहलाई जिम्मेवारी दिएको छ ।

प्रकाशित : माघ २, २०७६ ०९:४५
पूरा पढ्नुहोस्
प्रतिक्रिया
पठाउनुहोस्
×