फुङलिङमा डढेलो, गोलामा हिउँ- कोशी - कान्तिपुर समाचार

फुङलिङमा डढेलो, गोलामा हिउँ

आनन्द गौतम

ताप्लेजुङ — सदरमुकाम फुङलिङ नजिकै तोक्मे सामुदायिक वनमा मंगलबार र बुधबार आगलागी भएको छ । आगो नियन्त्रणका लागि नेपाली सेना, सशस्त्र प्रहरी, नेपाल प्रहरी र स्थानीयले चार घण्टासम्म  प्रयास गरेका थिए ।

बस्तीतर्फ आगो बढ्न नदिन अग्नि रेखा बनाउनेदेखि आगो नियन्त्रणका लागि दमकलको सहारा लिइएको थियो । दोखु क्षेत्रमा बुधबार दिउँसो फेरि डढेलो सल्कियो । फुङलिङ–७ का वडाध्यक्ष योगेन्द्र निरौलाले उक्त क्षेत्रमा चार होटल र एक घर भएको बताए ।

सल्लाको जंगल क्षेत्र भएकाले आगो नियन्त्रणमा लिन निकै कठिन भएको फुङलिङ नगरका उपप्रमुख भिमादेवी ओझाले बताइन् । आगो लगाउनेको खोजी भइरहेको जिल्ला प्रहरी कार्यालयले जनाएको छ । यहाँ सल्लाको पात भुइँमा खात भएर बसेकाले भित्रसम्म पसेको आगो हतपत ननिभ्ने सामुदायिक वनका सदस्य कृष्ण ओझा बताउँछन् । लामो समय पानी नपरेका कारण जिल्लाका धेरै ठाउँमा डढेलो देखिन थालेको उनले बताए ।

उता मंसिरदेखि हिमपात नभएर चिन्तित ओलाङचुङगोलावासीले भने मंगलबार यो हिउँदको पहिलो हिमपात अनुभव गर्न पाएका छन् । सशस्त्र प्रहरी सीमा सुरक्षा बल ओलाङचुङगोलाका निरीक्षक अनिल खड्काले हिमपात सामान्य रूपमा परे पनि सुरुवात भएको बताए । ‘बेलुका केही बाक्लो पर्ने आशा पनि हावा चल्न थालेपछि हरायो,’ उनले भने । यो वर्ष यत्तिका समय हिउँ नपर्दा स्थानीय पनि अनौठो मानिरहेको फक्ताङलुङ गाउँपालिका–७ ओलाङचुङगोलाका वडाध्यक्ष छेतेन शेर्पा लामाले बताए ।

‘हिउँ नपर्दा गोठमा बस्नेहरूलाई त ढुक्क छ,’ उनले भने, ‘तर चिस्यान नभएकाले अब एक/दुई दिनदेखि घाँसको समस्या हुन थाल्छ ।’ पुस, माघमा नपरे चैत, वैशाखमा हिउँ पर्ने र त्यो खतरनाक हुने बूढापाकाले बताउने गरेको छेतेन सुनाउँछन् । ‘अहिले परेको हिउँ जमेर बस्छ र बिस्तारै बिलाउँछ,’ उनले भने, ‘चैत–वैशाखको हिउँ जम्मा हुने र पहिरो भएर झर्ने हुन्छ, त्यसले हिँडडुलमा जोखिम निम्त्याउँछन् ।’

चौंरीलगायत चौपायाको हेरचाह गर्न त्योबेला कठिन हुने उनले बताए । त्यो बेलाको हिउँपहिरोले चौपायालाई ठूलै क्षति पुर्‍याएको विगतका घटना स्मरण गर्दै उनले भने ।

प्रकाशित : माघ २६, २०७९ ०९:२४
प्रतिक्रिया
पठाउनुहोस्

बुढ्यौलीमा दृष्टि फर्कंदा...

‘आँखा देखेको दिन नयाँ जीवन पाएँ । फेरि संसार देख्छुजस्तो लागेको थिएन, आँखा देखाइदिने भगवान् नै आए जस्तो भयो ।’
केदार शिवाकोटी

दोलखा — ८५ वर्ष टेकेकी मेलुङ गाउँपालिका–४ भेडपुकी माइली तामाङका दुवै आँखा ६ महिनाअघि बन्द भए । घरमा आएका आफन्त र पाहुना ठम्याउन पनि सहारा चाहिन थाल्यो । उमेरको उत्तरार्द्धमा फेरि आँखा देख्न सकिएला भन्ने उनले कल्पना गरेकी थिइनन् । तर, दुई साताअघि दुवै आँखाको मोतीबिन्दुको शल्यक्रिया गरेपछि उनको दृष्टि फर्किएको छ ।

‘दुवै आँखा ठप्प भए, दुई साताअघिसम्म ओछ्यानबाट उठ्नसमेत सहारा चाहिन्थ्यो,’ उनले भनिन्, ‘यो उमेरमा फेरि संसार देख्छु भनेर कल्पना गरेको थिइनँ ।’ उनी अहिले गाउँ डुलेर सबैलाई के कसो छ सोध्छिन्, सक्ने काम आफैं गर्छिन् ।

आँखाको शल्यक्रियापछि विपन्न परिवारकी ८४ वर्षीया गोरीमाया रसाइलीले पनि नयाँ जीवन पाएको बताइन् । ‘तीन वर्षदेखि दुवै आँखा बन्द भएर एकै थलोमा परेर बसेकी थिएँ, सबैले हेला गर्थे,’ उनले भनिन्, ‘सरकारले वृद्ध भत्ता लिन बोलाएका दिन भत्ता लिने ठाउँसम्म पुर्‍याउँथे । गत महिना मेलुङ गाउँपालिका–१ पवटीमा हिमालयन मोतीबिन्दु परियोजनाको सहयोगमा तिलगंगा आँखा प्रतिष्ठानको सेवा केन्द्र दोलखा लायन्स आँखा केन्द्रले शिविर सञ्चालन गरेको थियो । शिविरबाट उनको आँखाको उपचार सम्भव देखेर चिकित्सकले दोलखा आँखा सेन्टरमा बोलाएका थिए ।

छोरीले आँखा सेन्टरमा ल्याएर आँखा खोलिदिएको गोरीमायाले बताइन् । ‘आँखा बन्द भएर नर्कको जीवन बिताइरहेकी थिएँ,’ उनले भनिन्, ‘आँखा देखेको दिन नयाँ जीवन पाएँ । फेरि संसार देख्छुजस्तो लागेको थिएन, आँखा देखाइदिने भगवान् नै आए जस्तो भयो ।’ उनको निःशुल्क शल्यक्रिया गरिएको हो ।

आँखाको ज्योति धिपधिप हुन लागेका कालिञ्चोक गाउँपालिका–७ का ७० वर्षीय केदारबहादुर बस्नेत उपचार खर्च नभएर थन्किएका थिए । गाउँकै निःशुल्क आँखा शिविरबाटै उनको ज्योति फर्किएको छ । आफू जस्ता बूढाबूढीको पनि निःशुल्क उपचार गरेर आँखा देख्ने बनाइदिएकामा उनी निकै भावुक बने ।

जिल्लाका ११ स्थानमा तीन महिनामा गरिएको आँखा शिविरमा १ हजार ३ सय ८७ जनाको आँखा जाँच गरिएको थियो । जसमध्ये ७१ जना वृद्धवृद्धाको मोतीबिन्दुको शल्यक्रिया गरेर पुनः दृष्टि फर्किएको दोलखा लायन्स आँखा केन्द्रका प्रमुख विप्लव खड्काले बताए । ‘शिविरमा आएकाको परीक्षणपछि शल्यक्रिया गरेर दृष्टि फर्काउने गरेका छौं,’ उनले भने, ‘अति विपन्नलाई निःशुल्क शल्यक्रिया गरेका छौं भने दृष्टि फर्किने कोहीलाई पनि रकमकै अभावमा उपचारबाट वञ्चित गरिएको छैन ।’

ग्रामीण भेगमा गरिएको शिविरमा अझै पनि मोतीबिन्दु भएकाको दृष्टि फर्किन्छ भनेर चेतना अभाव देखिएको उनले बताए । हिजोआज बालबालिकामा आँखाको समस्या

बढ्दो रहेको उनले बताए । वायु प्रदूषण, एकोहोरो मोबाइल हेर्ने र विद्यालय तहमै जनचेतना नहुँदा बालबालिका थप आँखाको रोगबाट प्रताडित हुने उनको भनाइ छ ।

प्रकाशित : माघ २६, २०७९ ०९:२१
पूरा पढ्नुहोस्
प्रतिक्रिया
पठाउनुहोस्
×