प्रधानमन्त्रीज्यू, गरिबको आवाज सुन्नु हुन्न ?

सरकारका प्रमुखचाहिँ– मान्छे गरिब भए, खान पाएनन्, जनताको टाउको लुकाउने झुपडी भएन भनेर चिन्ता गर्ने । उता गरिबको झुपडी भत्काउने ? धनगढी उपमहानगरपालिका–१ शीतल बस्तीमा ११ घर सुकुम्बासी २२ वर्षदेखि बसोबास गर्दै आएका छन् । उनीहरूलाई न्याय दिनुपर्ने स्थानीय सरकार आफैं बिनाविकल्प सुकुम्बासीको बस्ती उठाउँदै हिँड्छ । गरिबको झुपडी उठाउँदा कुनै पनि राजनीतिक दल बोलेनन् । उनीहरूसँग चोचोमोचो मिलाएर नै उठीबास गराएका त हैनन् ?

नत्र व्यवस्थापनका लागि किन दलहरू उदासीन देखिए ? यो बस्तीको कहालीलाग्दो दृश्य देखेर देशका बागडोर सम्हाल्ने शासकहरूलाई प्रश्न गर्न मन छ । के भूमिहीन मान्छे होइनन् ? किन सधैं भूमिहीनहरूको बस्ती उजाड पारिन्छ ? भूमि आयोग बन्दा त्यही जमिन नापिन्छ । फेरि त्यही जमिनमा बस्ने सुकुम्बासीलाई उठीबास किन ? शीतल बस्तीका सुकुम्बासीहरूको मुन्टो लुकाउने ठाउँ थियो त्यो ।

त्यहीं बसेर उनीहरू जीविकाका लागि चर्न जान्थे । तर आज न टाउको लुकाउने ठाउँ छ, न जाने स्थान । ज्येष्ठ नागरिक, महिला र बालबालिकाको बिचल्ली छ । प्रधानमन्त्रीज्यू, तपाईं साँच्चै महान् हुनुहुन्छ र गरिबको आवाज सुन्नुहुन्छ भने उठीबासका घटना रोकियोस् । र, ती ११ घर सुकुम्बासीलगायत देशभरको भूमिको समस्या समाधान गर्न प्रक्रिया अघि बढाइयोस् ।
– पातली थामी, कोषाध्यक्ष, राष्ट्रिय भूमि अधिकार मञ्च नेपाल