नेताहरूले देश र जनताको विषयमा सोच्न नसकेकाले आम नागरिक चिन्तत छन् । तर यो कुरा कसले सुन्ने ?

मुगुमा ५ किलो नुन लिन पाँच दिन यात्रा गर्नुपरेको समाचार नेताहरूले पढे कि पढेनन् ? हुन त नेतालाई जनताको समस्या हेर्न, सुन्ने फुर्सद कसरी हुनु ? विकट गाउँको वस्तुस्थिति बुझ्न के चासो हुनु ?

नेपालको अवस्था कस्तो छ भन्ने यो समाचारले बताउँछ । काठमाडौंमा बस्ने मात्र जनता होइनन् कर्णाली पनि नेपालमै छ, त्यहाँ बसोबास गर्ने पनि जनता हुन् । राज्यको नजर त्यतातिर पनि जानुपर्छ । नुन लिन पनि यति लामो यात्रा गर्नुपर्ने ? अर्थतन्त्र कमजोर भइरहेको अर्थविद्हरू बताइरहेका छन् । यतातिर पनि नेताहरूको ध्यान छैन ।

हिजोका उद्योगहरू बन्द किन भए ? नयाँ किन खोलिएन ? यस्ता प्रश्नको उत्तर नेताहरूले दिनुपर्छ । जनआवाज नसुन्ने नेताहरूले ‘जनप्रतिनिधि हुँ’ भन्ने अनि यसैलाई भजाएर राज्य दोहन गर्ने परिपाटी कहिले अन्त्य होला ? जनता भोकै पर्ने बेला आइसक्यो नेता भने कुर्सीकै लडाइँमा छन् । देशको यस्तो अवस्था हुँदा जनता किन मौन ? व्यवस्था आफैंमा खराब होइन, यसलाई कमजोर नेताहरूको महत्त्वाकांक्षाले बनायो ।

नेताहरूले दशै नरहे राजनीति कहाँ गर्ने ? एकपछि अर्का गर्दै नेताहरूले आफूअनुकूल कानुन बनाउँदै छन् । पहिला कानुनभन्दा माथि राजामहाराज हुने गर्थे । अहिले नेताहरू भएका छन् । नेताहरूले नै नीतिनियम नमान्ने भएपछि कसको के लाग्छ ? देशको खस्कँदो अवस्थाप्रति कोही नेताहरू सजग छैनन् । सबै नेताहरूलाई आफैं बन्नुपरेको छ ।
– पुरुषोत्तम घिमिरे, जोरपाटी, काठमाडौं