१. आफैं उपकुलपति भएर आफ्नै विश्वविद्यालयको बारेमा यति तिखो तर सत्य टिप्पणी गर्ने हिम्मत भएका नेपालका विश्वविद्यालयका अरू कुनै उपकुलपति सायदै होलान् । यसका लागि उनलाई साधुवाद छ ।
२. त्रिवि यति गए–गुज्रेको अवस्थामा पुगिसकेको छ कि त्यहाँ उपकुलपति भनेका केवल राजनीतिक गोटी मात्रै हुन् र उनको योजनाले विश्वविद्यालय अगाडि बढ्न दिइँदैन । धर्मकान्तकै भाषामा उनका १५ बुँदे सुधारका योजना ३ वर्ष बितिसक्दा पनि कार्यान्वयनमा आउनै सकेनन् ।
३. त्रिविमा अपराधी प्राध्यापकको बिगबिगी छ जसले ई–हाजिरीको मेसिन नै उठाएर लैजान्छन् । यसको अर्थ हुन्छ त्रिविका केही शिक्षक, प्राध्यापकका नाममा कलंक हुन् । यस्ता कलंक नहटाएसम्म त्रिविमा सुधार गर्न सकिन्न ।
→ अन्तर्वार्ता : ‘विश्वविद्यालय र उपकुलपतिको चीत्कारको सुनुवाइ भएको छैन’ [भिडियो]
४. त्रिविमा आपराधिक प्रवृत्तिका विद्यार्थीको पनि उपस्थिति छ । आफ्नो व्यक्तिगत वा संघ–संगठनका स्वार्थ पूरा नहुँदा क्याम्पस प्रमुख कुट्ने, शिक्षक कुट्ने, धम्कीको भाषा प्रयोग गर्ने, तालाबन्दी गर्ने, कालोमोसो दल्नेजस्ता घृणित काम तिनीहरूबाट हुँदै आएको छ । यस्ता कुलंगार समूह नहटाएसम्म त्रिवि सुधार हुँदैन ।
५. प्राध्यापक संघ त्रिविको जग्गा भाडामा लगाएर कमाउने धन्दामा लिप्त छ । त्रिविको ४ रोपनी जग्गा बसपार्कलाई भाडामा दिने नियत राख्नुले गैरशैक्षिक क्रियाकलापमा प्राध्यापक संघको संलग्नता रहेको पुष्टि गर्छ र त्यो संस्था पनि कमाउ धन्दामा नै व्यस्त छ भन्ने सन्देश प्रवाह गर्छ ।
६. त्रिविका अधिकांश शिक्षक र कर्मचारी अनुशासनहीन छन् । उनीहरू समय सीमाभित्र काम गर्दैनन् र कतिपय हाजिर ठोकेर अन्तै काम गर्न जान्छन् । यसको अर्थ त्रिविभित्र अनुशासन छैन भन्ने बुझिन्छ । यस्ता तत्त्वको बहिर्गमनविना त्रिविमा सुधार सम्भव छैन भन्ने अन्तर्वार्ताको प्रस्ट सन्देश छ ।
७. गएका तीन वर्षमा ३४२ दिन तालाबन्दी गरेर प्राध्यापक र विद्यार्थीको मुकुन्डो लगाएकाहरूले त्रिविको मात्रै हैन नेपालकै उच्च शिक्षाको अन्तर्राष्ट्रिय बेइज्जती गरेका छन् । आफ्नै मातृ संस्थाको अपमान गर्नेहरूले त्रिवि सुधारको सपना च्यात्ने नै भए । यस्ता आपराधिक हर्कत हटाउन नसकेसम्म त्रिवि सुधार गर्न सकिन्न ।
८. कुलपति र सहकुलपति हुने प्रधानमन्त्री र शिक्षामन्त्रीलाई विश्वविद्यालयको समस्या नै थाहा छैन । यसले के सन्देश दिन्छ भने उहाँहरूले आफ्ना कार्यकर्ता व्यवस्थापन गर्ने थलोका रूपमा दबाब दिन मात्रै उक्त पद ओगट्नुभएको हो । अपराधीलाई दण्ड दिनेभन्दा परेको मुद्दासमेत फिर्ता लिन गृह मन्त्रालय र महान्यायाधिवक्तासमेत प्रयोग गर्ने कुलपति र सहकुलपति भएसम्म त्रिविमा सुधार सम्भव छैन ।
९. यति हुँदाहुँदै उपकुलपतिले गर्न सक्ने काम पनि नगरेको हो कि भन्ने पनि अन्तर्वार्ता पढेपछि महसुस हुन्छ । क्षेत्रीय कार्यालयलाई बलियो बनाएर त्रिविको प्रशासनिक भार कम गर्न सकिन्थ्यो, अहिलेको उक्त व्यवस्थामा थप नवीनता ल्याउन कार्यकारी परिषद् नै काफी छैन र ? फेरि विभिन्न खाले संकाय भएकाले क्यालेन्डर बनाउन सकिएन भन्नु नालायकी हैन र ? संकाय अनुसार नै क्यालेन्डर बनाएर हुबहु लागू गराउन कसैले रोकेको छ र ?
१०.‘मैले त भनेको हुँ तर कामै गर्न दिएनन्’ मात्रै भनेर पन्छन मिल्छ र ? यो यो काम यसरी अगाडि बढाएको छु, यहाँसम्म पुगेको छ, चुनौतीका बावजुद तीन वर्षमा यति गर्न सकें भन्ने कि आफ्नो चीत्कार मात्रै सुनाउने ?
– मनप्रसाद वाग्ले, मीनभवन, काठमाडौं
