अपराधलाई राजनीतिक आवरण नदिइयोस्

उक्त घटनाको विवरण सुन्दा पनि आङ सिरिङ्ग हुन्छ । न्यायका लागि विगत १२ वर्षदेखि गरेको संघर्षले बल्ल आएर एउटा लय समात्न थालेको छ तर पनि उक्त अपराधको ढाकछोप गर्ने, अपराधको संरक्षण गर्ने काम केही वर्ग र पार्टीहरूले गर्न थालेका छन् । जुन दुःखद मात्र होइन खेदजनकसमेत छ । पार्टी र सिद्धान्त भनेको एउटा कुरा हो तर अपराध कर्म भनेको बेग्लै कुरा हो । अपराधको कुनै जातजाति रङ, धर्म वा सिद्धान्त हुँदैन । राजनीतिलाई अपराधबाट मुक्त राख्ने हो भने त्यसको पहिलो सर्त हो, अपराधमाथि गरिने संरक्षण हटाउनु । तर दुर्भाग्य २२ जनाको बीभत्स एवं पाशविक तरिकाले हत्या गरिँदासमेत त्यसको निष्पक्ष छानबिनको सट्टा उल्टै संरक्षण गर्ने पाराले नेपाली कांग्रेसको सभापति शेरबहादुर देउवाले अभिव्यक्ति दिनु आपत्तिजनक मात्र होइन खेदजनकसमेत छ । यस्तै कामले गर्दा नै राजनीति अपराधमुक्त हुन सकिरहेको छैन । अपराधीहरूको मनोबल बढिरहेको छ । निर्वाचनताका बुथ कब्जा गर्नु, त्यसका लागि गुन्डाहरू प्रयोग गर्नु, बम बारुद बनाउनु, पड्काउनु सामान्य कुरा हुन् । खुला सीमाले गर्दा नै तराईमा अपराधकर्म बढेको हो । तर बम विस्फोटबाट घाइतेहरूलाई उपचार गर्नुको सटा इँटाभट्टामा हालेर क्रूर र निमर्म तरिकाले मार्नु जघन्य अपराध नै हो । यस्तो काम गर्ने र निर्देशन दिने दुवै कठोर दण्डका भागिदार छन् । पार्टी राजनीतिमा लागे भन्दैमा अपराधलाई लुकाउनु अर्को अपराध हो । तत्कालीन समयमा कांग्रेस सत्तामा रहनु र महम्मद आफताब आलम त्यही पार्टीका नेता रहनुको कारण नै मुद्दा चल्न नसकेको हो । घटना पुरानो भयो भन्दैमा अपराधीलाई उन्मुक्ति दिने कुरा आउँदैन । आलम परिवारको डर त्रासले घटना देख्ने साक्षीहरू पनि बोल्न डराउँछन् । यसर्थ सरकारले अविलम्ब उक्त घटना प्रत्यक्ष देख्ने साक्षीहरू र पीडित परिवारका सदस्यहरूलाई सुरक्षा दिनुपर्छ ।
– गोपाल देवकोटा, जोरपाटी, काठमाडौं

‘न्यायको अन्तहीन पर्खाइ’ शीर्षक समाचार हृदयविदारक छ । अपराध कसै गरे पनि लुक्दैन भन्ने मान्यता सत्य सावित भएको छ । पक्राउ परेका नेपाली कांग्रेसका नेता तथा सांसद मोहम्मद अफताब आलमको विषयलाई लिएर पार्टी सभापति शेरबहादुर देउवाले ‘१२ वर्षअघिको घटना ल्याएर अहिले पक्राउ गर्न पाइन्छ ?’ भन्नु लाखौं नेपालीलाई अचम्मित पार्ने विषय हो । यसबाट उनको सामान्य विवेक र नियतको अवस्था छरपस्ट हुन्छ । एक जघन्य अपराधमा मुछिएका व्यक्तिको बचाउका लागि यस्ता हल्का वाक्य बोल्दा लाखौं सर्वसाधारणले कुन रूपमा लेलान् भन्ने सामान्य आकलन गर्न देउवाले किन नसकेको होला ?
– महेशप्रसाद ढुंगाना, नयाँ बानेश्वर