बाढीपीडितको दसैं खल्लो

सुनवल–४ खकरीबारीकै बाढीपीडित सुकमाया विकलाई पनि यो दसैं नरमाइलो लागेको छ । वर्षौं मजदुरी गरेर बनाएको उनको घर पनि बाढीले भत्कायो । मर्मत गर्ने रकम नहुँदा जसोतसो गुजारा चलाइरहेकी छन् । गाउँमा दसैंको रौनक छ । तर उनी भने छोराछोरीको मुहार देखेर मन थाम्न सक्दिनन् । ‘अघिल्लो वर्ष त जसोतसो मजदुरी गरेर जम्मा गरेको रकमले दसैं मनाइयो,’ उनले भनिन्, ‘यस वर्ष बाढीले खुसी चुँडेर लगेको छ । अरूले दिएको कपडा लगाउनुपरेको छ ।’

जिल्लाको प्रतापपुर–६ स्थित कठहवाको मुसहर बस्तीमा पनि दसैंको कुनै रौनक छैन । बाढीले उराठ बनाएको बस्ती अहिलेसम्म राम्ररी तङ्ग्रिन सकेको छैन । संघसंस्थाले खाद्यान्न ल्याइदेलान् र दसैंमा मीठो खाऊँला भन्ने आशामा स्थानीय छन् । ‘हामी गरिबलाई केको दसैं र केको तिहार ? काम गरेर कमाएको दिनमा मीठै खान्छौं । काम नभएको दिनमा यत्तिकै भोकै बस्छौं,’ कलावती मुसहरले भनिन्, ‘यो वर्ष त झन् बाढीले जम्मा गरेको अन्नपात पनि बगायो, खुसीभन्दा पीडा धेरै छ ।’

साउन र भदौमा आएको बाढीले १ हजारभन्दा बढी घर डुबानमा परेका थिए । दुई जनाले ज्यान गुमाए । त्यसैले बाढीग्रस्त क्षेत्रका स्थानीयलाई दसैंमा नरमाइलो भएको हो । बस्तीमा बाढी पसेको केही दिन स्थानीय तह र संघसंस्थाले दिएको खाद्यान्नले गर्जो टारेका बाढीपीडितलाई दसैं कसरी मनाउने भन्ने चिन्ताले सताएको छ । बाढीपीडितका लागि भने स्थानीय तहले एक चरणको राहत वितरण गरे पनि अहिले केही गरेका छैनन् । ‘घर भत्किएका स्थानीयलाई १५ देखि ३० हजार रुपैयाँसम्म राहत रकम प्रदान गर्ने हाम्रो नीति छ,’ सुनवलका नगर प्रमुख भीमबहादुर थापाले भने, ‘दसैंका लागि भनेर त्यस्तो कुनै सहयोग गर्न सकिएन ।’