२०७७ फर्केर हेर्दा : भर्चुअल डिप्लोमेसी
काठमाडौँ — राष्ट्रपति विद्यादेवी भण्डारीले गत चैत ९ र १० गते बंगलादेशको दुईदिने राजकीय भ्रमण गरिन् । त्यसअघि परराष्ट्रमन्त्री प्रदीपकुमार ज्ञवाली माघ १ र २ गते नेपाल–भारत छैटौं परराष्ट्र मन्त्रीस्तरीय वार्तामा सहभागी हुन नयाँ दिल्ली पुगे ।
नेपाल–भारतबीच नयाँ नक्सालाई लिएर विवाद बढेपछि भारतीय प्रधानमन्त्री नरेन्द्र मोदीको सन्देश लिएर दिल्लीबाट खुफिया एजेन्सी ‘रअ’ का प्रमुख सामन्त गोयल कात्तिक पहिलो साता प्रधानमन्त्री केपी शर्मा ओलीलाई भेट्न बालुवाटारै आइपुगे । त्यसपछि कात्तिकको चौथो साता भारतका स्थल सेनाअध्यक्ष मनोज मुकुन्द नरवणे (दुई मुलुकको सैनिक परम्पराअनुसार नेपालको मानार्थ महारथीको सम्मान लिन) र मंसिरको दोस्रो साता नेपाल–भारत परराष्ट्र सचिवस्तरीय वार्ता गर्न भारतीय विदेश सचिव हर्षवर्धन श्रृंगलाले नेपालको भ्रमण गरे ।
नेपाल–चीनको ६५ औं कूटनीतिक सम्बन्ध वर्षगाँठको अवसर पारेर चीनका स्टेट काउन्सिलर तथा रक्षामन्त्री वेई फेड्हे एकदिने भ्रमणका लागि मंसिर तेस्र्रो साता काठमाडौं आए । पुस ५ मा सरकारको सिफारिसमा राष्ट्रपति भण्डारीले प्रतिनिधिसभा विघटन गरेपछि साबिकको सत्तारूढ दल नेकपा फुट्ने अवस्था आउँदा बेइजिङबाट अर्को टोली आयो । चिनियाँ राष्ट्रपति सी चिनफिङले चिनियाँ कम्युनिस्ट पार्टी अन्तर्राष्ट्रिय विभागका उपमन्त्री कुओ येचौको नेतृत्वमा रहेको चारसदस्यीय विशेष टोलीलाई पुस तेस्रो साता नेपालमा स्थलगत अध्ययन गर्न पठाएका थिए ।
माथिका महत्त्वपूर्ण कूटनीतिक यात्रालाई छाड्ने हो भने नेपालको कूटनीति यस वर्ष कोरोना संक्रमणका कारण भर्चुअल माध्यमबाटै चल्यो । उक्त अवधिमा भारतबाट तीन र चीनबाट दुई टोली मात्र नेपाल आए । अन्य महत्त्वपूर्ण कूटनीतिक भ्रमणहरू हुन पाएनन् । कोरोनाका कारण प्रत्यक्ष भेट्न नमिल्ने भएकाले विश्वभर नै कूटनीति क्षेत्रले इन्टरनेट र प्रविधिलाई सहकार्य गर्ने माध्यम बनायो । नेपाल पनि त्यसबाट अछुतो रहेन । संक्रमण अझै नसकिएकाले नयाँ वर्षमा समेत भर्चुअल डिप्लोमेसीले निरन्तरता पाउने अनुमान गर्न सकिन्छ । कूटनीतिज्ञ दिनेश भट्टराई शारीरिक रूपमा उपस्थित भएर हुने बैठक र भेटघाटको विकल्प अन्य कुनै पनि माध्यम हुन नसक्ने बताउँछन् । उनका अनुसार डिप्लोमेसीमा ‘अन द स्पट डेप्लोमेसी’ को महत्त्व हुन्छ । ‘भर्चुअलचाहिँ चलाउनका लागि चलाएको हो । यो पनि अन्य नहुँदा ठीक छ,’ उनले भने ।
यस वर्ष इतिहासमै पहिलोपटक संयुक्त राष्ट्र संघको ७५ औं महासभा भर्चुअल रूपमै भएको थियो, जसमा नेपालमै बसेर रेकर्ड गरिएको भिडियोमार्फत प्रधानमन्त्री केपी शर्मा ओलीले आधा दर्जनभन्दा बढी समितिलाई सम्बोधन गरे । अन्य मुलुकका प्रतिनिधिहरूले पनि त्यस्तै गरेका थिए । महासभाकै साइडलाइनका रूपमा विदेशमन्त्रीस्तरीय बैंठक दक्षिण एसियाली क्षेत्रीय सहयोग संगठन (सार्क) को नेपाल अध्यक्षको हैसियतमा परराष्ट्रमन्त्री ज्ञवालीले भर्चुअल रूपमै चलाए । कोरोना संक्रमणका कारण पहिलोपटक बहुपक्षीय भर्चुअल बैठक २०७६ को चैत पहिलो साताबाटै सुरु भएको थियो ।
दक्षिण एसियाली क्षेत्रमा संक्रमण बढेसँगै पहिलोपटक भारतका प्रधानमन्त्री नरेन्द्र मोदीको पहलमा सार्क मुलुकका नेताहरूबीच कोभिड–१९ को समयमा एकसाथ कसरी अघि बढ्ने र त्यसलाई परास्त गर्ने सम्बन्धमा भर्चुअल बैठक भएको थियो । चैतमा बहुक्षेत्रीय प्राविधिक तथा आर्थिक सहयोगका लागि बंगालको खाडीको प्रयास (बिमस्टेक) को परराष्ट्रमन्त्रीस्तरीय बैठक भयो । यस्तै, नेपालले भर्चुअल माध्यममार्फत चीनका स्टेट काउन्सिल तथा विदेशमन्त्री वाङ यीको नेतृत्वमा भएको कोरोनाविरुद्ध एकजुट भएर लड्न आयोजना गरिएको बेल्ट एन्ड रोड इनिभिएटिभ (बीआरआई) र असंलग्न आन्दोलन (नाम) को बैंठकलगायत अन्य बहुपक्षीय र द्विपक्षीय कार्यक्रमहरू सहभागिता जनाउने काम गर्यो ।
परराष्ट्रमन्त्री ज्ञवाली एक वर्षमा ५० वटाभन्दा बढी भर्चुअल कार्यक्रममा सहभागी भए । ज्ञवालीले विदेशमा रहेका अन्तर्राष्ट्रिय मिसन प्रमुखहरूसँग पटक–पटक भर्चुल माध्यममार्फत नै सम्पर्क गरे र निर्देशन दिए । विदेशमा रहेका नेपाली कूटनीतिक मिसनहरूले पनि भर्चुअल कूटनीतिलाई नै जोड दिए । किनकि अन्य मुलुकमा पनि नेपालको जस्तै बाहिर निस्कन नमिल्ने र लकडाउन थियो । त्यस अवधिमा आवश्यक पर्दा विदेशमा रहेका नेपाली राजदूतहरूले भर्चुअल कूटनीतिलाई अघि बढाए । खाडी क्षेत्रमा संक्रमण बढेपछि त्यहाँ रहेका नेपाली कामदारहरूलाई असर पर्न थालेको थियो । त्यही बेलामा ओमानका लागि नेपाली राजदूत शर्मिला पराजुलीले खाडी क्षेत्रमा रहेका नेपाली राजदूतहरूबीच समन्वय गर्न एक भर्चुअल बैंठक गरिन् । ‘जसले त्यहाँको वास्तविक स्थिति थाहा पाउन र आपसी सहकार्य कसरी गर्न सकिन्छ भन्ने जानकारी एकआपसमा साट्यौं,’ पराजुलीले कान्तिपुरसँग भनिन् ।
अन्य समयमा कमै हुने गरेको सरकार प्रमुख र परराष्ट्रमन्त्रीले विदेशका सरकार प्रमुख र परराष्ट्र मन्त्रीसँग लगातार रूपमा टेलिफोनमा वार्ता पनि कोभिड–१९ कालमा भइरह्यो । नेपालको ठूलो जनसंख्या मजदुरीमा रहेको खाडी क्षेत्रका सरकारका प्रमुख र परराष्ट्रमन्त्रीलाई प्रधानमन्त्री ओली र परराष्ट्रमन्त्री ज्ञवालीले टेलिफोनमार्फत वार्ता गरिरहे । नेपालीको अवस्थालाई चासो दिँदै कोभिड–१९ को समयमा संरक्षण गर्न उनीहरूले आग्रह गरेका थिए । यस्तै, सभामुख अग्निप्रसाद सापकोटाले र राष्ट्रिय सभाका अध्यक्ष गणेश तिमिल्सेनाले पनि भर्चुअल माध्यमबाट विदेशका प्रतिनिधिसँग संवाद तथा कार्यक्रममा सहभागिता जनाए ।
परराष्ट्र मामिला अध्ययन प्रतिष्ठानका उपकार्यकारी निर्देशक तथा भूराजनीतिक विज्ञ रूपक सापकोटा पछिल्लो एक वर्ष विश्व नै भर्चुअल डिप्लोमेसीमा निर्भर भएको मान्छन् । ‘भर्चुअलमार्फत न्यूनतम कूटनीति हुन सकेको छ,’ उनले भने, ‘तर, यसले मात्रै कूटनीति चल्छ भन्नेमा विश्वस्त हुन सकिँदैन । उदाहरणका लागि गएको राष्ट्र संघको महासभा भयो । त्यसमा महत्त्वपूर्ण कुराहरू उठे । तर भर्चुअल भएका कारण जति महत्त्वपूर्ण भूमिका हुन्थ्यो, त्यहीअनुसार हुन सकेन । अर्कोचाहिँ कूटनीति भेटघाटका रूपमा हुने साइडलाइन वार्ता, समूह र उपसमूहमा गरिने वार्ता ठप्पै भयो ।’
उनका अनुसार भ्याक्सिन आएपछि धेरैले ‘हाइब्रिड डिप्लोमेसी’ मा जाने सोचेका थिए । ‘हाइब्रिड डिप्लोमेसी भनेको (फिजिकल्ली र भर्चुअल सम्पर्क) मा गरिने कूटनीतिक बैठकहरू हुन् । अन्य समयमा भर्चुअल माध्यममार्फत बैंठक गर्ने तर अति आवश्यक भएमा फिजिकल्ली नै उपस्थित हुने हो,’ उनले भने । कोभिड–१९ संक्रमण भएकै बेलामा नेपालसँग भर्चुअलका साथै भारतबाट तीन र चीनबाट दुर्ई ठूला भ्रमण भए । ‘ती थप महत्त्व दिएर भएका भ्रमणहरू हुन् । अन्य नियमित बैठकहरू भने भर्चुअल रूपमै गर्दै आइरहेका छन्,’ उनले भने ।
प्रकाशित : चैत्र ३१, २०७७ ०८:५६