कर्णालीकी अब्बल - नारी नेपाली - कान्तिपुर समाचार
नारी नेतृत्व

कर्णालीकी अब्बल 

मोहनमायालाई धेरैले दिने एउटै सुझाव हुन्थ्यो, ‘पढालिखा महिलाले  जागिर नै खानुपर्छ’ तर उनको लगाव राजनीतिमै थियो, यसबाटै समाज परिवर्तन गर्न सकिन्छ भन्ने उनको जो ठम्याइ थियो 
स्थानीय तहमा महिला मेयर हुनुको अर्थ हो, समावेशी विकासले प्राथमिकता पाउनु, शिक्षा, स्वास्थ्य, सामाजिक न्याय र सीमान्तीकृत वर्गको सशक्तीकरणजस्ता मामिलाले आफू महिला भएका कारण बढी प्राथमिकता पाएको मोहनमाया ठान्छिन् 
तृप्ति शाही

पछिल्लो राष्ट्रिय जनगणनाले भन्छ कर्णालीमा पुरुषभन्दा महिलाको संख्या बढी छ । तर, सिंगो कर्णालीमा नगरपालिका प्रमुख एक जना मात्रै महिला छिन् । संख्यामा बढी भएर पनि निर्वाचनमा सबभन्दा कम हुने दुर्लभ संयोग यसपालिको स्थानीय चुनावले मोहनमाया ढकालका लागि जुराएको हो जो हाल सुर्खेतको वीरेन्द्रनगर नगरपालिकाको मेयर छिन् ।

विद्यार्थी आन्दोलनबाट राजनीतिक जीवनमा प्रवेश गरेकी मोहनमायाको योजना छ, पूर्वाधारसँगै सामाजिक न्यायको विकास गरी वीरेन्द्रनगरलाई समृद्ध बनाउने ।

२०३६ मा वीरेन्द्रनगर–१६ गर्पनको मध्यमवर्गीय परिवारमा जन्मेकी मोहनमायाको बाल्यकाल पढाइ र घरायसी कामसँगै बित्यो । जागिरे बाबु भएकाले उनले धेरै अभाव र दुःख भने झेलिनन् । तर महिलालाई हेर्ने समाजको नजर फरक छ भन्ने कुरा भने उनको मनमा बिझिराख्थ्यो ।

राजनीतिशास्त्रमा स्नातकोत्तर र कानुनमा स्नातक गरेकी मोहनमायालाई धेरैले दिने एउटै सुझाव हुन्थ्यो, पढालिखा महिलाले जागिर नै खानुपर्छ । तर, उनको लगाव राजनीतिमै थियो । यसबाटै समाज परिवर्तन गर्न सकिन्छ भन्ने उनको जो ठनाइ थियो ।

‘सफलताको जगमा संघर्ष त लुकेकै हुन्छ’ भन्छिन्, ‘मैले पनि यहाँसम्म आइपुग्न धेरै संघर्ष गर्नॅपर्‍यो जसमध्ये जागिर होइन राजनीतिक बाटो मेरा लागि हो भनेर आफन्त र समाजलाई बुझाउनु पनि एउटा थियो ।’

आफ्नो कार्यकालमा स्थानीय तहले गर्ने विकास निर्माणका कामबाट महिलाले प्रत्यक्ष लाभ लिन सकून् भन्ने उनी ठान्छिन् । उनी निर्वाचित भएपछि केही ठूला विकासका परियोजनाहरू नगरपालिकामा सुरु भएका छन् । जस्तो कि, १ लाख ५४ स्थायीसहित ४ लाख नगरवासीलाई स्वच्छ पानी खुवाउन नगरपालिकाकै योजनामा भेरी लिफ्टिङ आयोजना सुरु भइसकेको छ । संघीय, प्रादेशिक र स्थानीय सरकारको सहकार्यमा विश्व बैंकको सहयोगमा ७ करोड रुपैयाँ लागतको यो परियोजनाले झन्डै ५ लाख जनसंख्यालाई स्वच्छ खानेपानी सुविधा दिने विश्वास योगमायाको छ । त्यस्तै, नगरपालिकाले नगर गौरवको योजनाअन्तर्गत ५ करोडको लागतमा ३२ किलोमिटरको चक्रपथ निर्माणको काम पनि धमाधम गर्दै छ । उनको नेतृत्वमा यो वर्ष वीरेन्द्रनगरमा २ करोड रुपैयाँको लागतमा ल्यान्डफिल साइटको काम अघि बढेको छ । योगमाया २ वर्षभित्र वीरेन्द्रनगरका सबै भित्री सडकहरू पिच भएको देख्न चाहन्छिन् । त्यसका लागि ६० करोड रुपैयाँ विनियोजन पनि भइसकेको छ ।

यसरी, करोडौंका विकास परियोजनाहरूको नेतृत्व सम्हालिरहेकी मोहनमाया लामो राजनीतिको बाटो हिँडेर यहाँसम्म आइपुगेकी हुन् । विद्यालय पढ्दादेखि अनेरास्ववियुले आयोजना गर्ने विभिन्न आन्दोलनमा सक्रियता जनाउँदै उनी सक्रिय राजनीतिमा हाम फालिन् । उनी २०५६ सालमा अनेरास्ववियु जिल्ला कमिटी सदस्य हुँदै राष्ट्रिय परिषद् सदस्यसम्म पनि भइन् ।

विवाह गरेपछि केही बर्ष उनको राजनीतिक यात्रा सुस्त भयो । तर, फेरि नयाँ जाँगरका साथ उनी राजनीतिमा फर्किन् । परिणामतः २०६३ सालमा अखिल नेपाल महिला संघको जिल्ला अध्यक्ष र २०६५ मा नेकपा एमालेको जिल्ला सदस्य हुँदै केन्द्रीय सदस्यसम्म भइन् ।

२०७४ मा उनले एमालेको तर्फबाट वीरेन्द्रनगर नगरपालिकाको उपप्रमुखको टिकट पाइन् । उपप्रमुखको अनुभवले उनलाई यसपालि नगरप्रमुखकको टिकट दिलाइदियो । भन्छिन्, ‘जनताले मलाई विश्वास गरे र जितेँ पनि ।’

महिलाको हातमा नगरप्रमुखको नेतृत्व आउँदा राजनीतिमा लागेका समग्र महिलाहरूलाई अघि बढ्न प्रेरणा मिल्ने उनको ठम्याइ छ । भन्छिन्, ‘आउने दिनमा दिनमा प्रमुख पदमा महिलाले दाबी गर्न थप सहज भएको छ ।’

उपप्रमुखको ५ वर्षको कार्यकाल पूरा गरेपछि मोहनमाया समाजको सबै तह र तप्कालाई छुने विकास गर्न जरुरी भएको निष्कर्षमा पुगेकी छन् । ‘महिला जनप्रतिनिधि भएकाले स्वाभाविक रूपले महिलाको मुद्दालाई बढी महत्त्व दिएकी छु,’ उनले भनिन्, ‘महिला आन्दोलनबाटै आएकाले मैले महिलाका धेरै समस्या बुझेकी छु र त्यसलाई हल गर्ने बाटामा लागेकी छु ।’

कर्णालीमा बालविवाह र छाउपडी प्रथाजस्ता कुरीति धेरै छन् । यिनलाई हटाउने र सामाजिक न्यायको प्रत्याभूति दिलाउने कामलाई भौतिक विकासजत्तिकै महत्त्व दिएकी छन् उनले । शिक्षा, स्वास्थ्य र पूर्वाधारका अलावा महिला सशक्तीकरणको मुद्दा सधैं आफूले प्राथमिकतामा राखेको उनी बताउँछिन् ।

उनकै नेतृत्वमा नगरपालिकाले शिक्षामा १० वर्षीय रणनीतिक योजना तयार पारेर अगाडि बढेको छ । यसमा सबै बालबालिकालाई गुणस्तरीय र जीवनोपयोगी शिक्षा दिनेदेखि वीरेन्द्रनगरलाई शैक्षिक हब बनाउनेसम्मका योजना छन् । महिलाहरूलाई कानुनी सेवा निःशुल्क दिनेदेखि स्यानेटरी प्याड सबै स्वास्थ्यचौकीबाट निःशुल्क वितरण गर्ने काम पनि उनले अगाडि बढाएकी छन् ।

‘गर्भवती महिलाहरूलाई निःशुल्क भिडियो एक्सरे र एम्बुलेन्स सेवा सुरु भइसकेको छ,’ उनले भनिन्, ‘समस्यामा परेका महिलाहरूका लागि ५० जनाको क्षमताको सुरक्षित आवासगृह पनि निर्माण गरिसकेका छौं ।’

ढकालकै नेतृत्वमा ‘एक घर एक महिला स्वरोजगार, वीरेन्द्रनगरको विकास र समृद्धिको मूल आधार’ नारासहित नगरपालिका अघि बढेको छ । उनले अहिलेसम्म नगरभित्रका ५ सय महिलालाई विभिन्न स्वरोजगारमूलक तालिम दिई आयआर्जनमा लगाएकी छन् ।

नगरपालिकाकै सहयोगमा ३५ महिलाले वीरेन्द्रनगरमा अटो चलाइरहेका छन् । ढाका बुनाइ, डेरी सञ्चालन, सेक्युरिटी गार्ड, साना उद्यमलगायतलाई प्राथमिकता दिई यो कार्यक्रम सुरु गरिएको हो ।

‘अहिले पनि महिलाहरूलाई उनीहरूले इच्छाएको तालिम दिलाउने गरी फाराम भराएका छौं,’ भन्छिन्, ‘उहाँहरूलाई विभिन्न व्यावसायिक तालिम दिएर आत्मनिर्भर बनाउन खोजेका छौं, मेरो कार्यकालभित्र कम्तीमा ५ हजार महिलाहरू आत्मनिर्भर बन्ने गरी नेतृत्व विकासका कार्यक्रमलाई प्राथमिकतामा राखेको छु ।’

स्थानीय तहमा महिला मेयर हुनुको अर्थ हो समावेशी विकासले प्राथमिकता पाउनु । ठूला पूर्वाधारका योजना निमार्ण देखी स–साना कुराहरूमा पनि महिला मेयरले ध्यान दिन सक्छन् भन्ने अनुभव उनीसँग छ । शिक्षा, स्वास्थ्य, सामाजिक न्याय र सीमान्तीकृत वर्गको सशक्तीकरणजस्ता मामिलाले आफू महिला भएका कारण बढी प्राथमिकता पाएको उनी ठान्छिन् ।

‘स्थानीय तहमा महिला प्रमुख हुँदा सेवा प्रवाहमा सबैको सहज पहुँच भएको अनुभव मैले गरेकी छु’ भन्छिन्, ‘महिला मेयर भएपछि महिला तथा सीमान्तीकृत समुदायको सहज पहुँच भएको सेवाग्राहीले महसुस गरेका छन् ।’

नेतृत्वमा महिला हुँदा आम मानिसले गुनासो र मागहरू सजिलै राख्न सक्दा रहेछन् भन्ने अनुभव पनि उनको छ । ‘पारदर्शिता र जवाफदेहिता अझै धेरै बढेको छ । योजना पनि महिला र सीमान्तीकृत वर्गको पक्षमा ज्यादा निमार्ण हुन थालेका छन्’ भन्छिन्, ‘मेरो कार्यकालमा सामाजिक न्यायसहितको विकासमा पनि जोड हुनेछ ।’ आफ्नो कार्यकालमा स्थानीय तहमा विकास निर्माणमा महिलाको सहभागिता बढेको देख्दा उनलाई खुसी लाग्छ ।

नेतृत्वमा भएका बेला गाउँघरमा जाँदा उनले अनेकन् रमाइला अनुभवहरू सँगालेकी छन् । कतिले उनलाई आफ्नै छोरीजस्तै रैछन् भन्छन्, कतिले दिदीबहिनीको साइनो गाँसेर कुराकानी गर्छन् । ‘गाउँमा जाँदा धेरै माया पाउँछु’ कर्णालीकी एक्ली महिला मेयर भन्छिन्, ‘विशेषगरी ज्येष्ठ नागरिकहरूले माया देखाउनुहुन्छ । अनि स–साना नानीहरूले हामी पनि हजुरजस्तै मेयर बन्ने के गर्नुपर्छ भन्दै प्रश्न पनि गर्छन् ।’

कान्तिपुर ३० औं वार्षिकोत्सव विशेषांक 'नारी नेतृत्व'का सम्पूर्ण सामग्री :

प्रकाशित : फाल्गुन ७, २०७९ ०७:१९
प्रतिक्रिया
पठाउनुहोस्

शक्तिको ओतमा सधैं पुलपुलिएका प्रसाईं

माओवादी अध्यक्ष पुष्पकमल दाहालसँग निर्बाध पहुँच बनाएका प्रसाईं तत्कालीन नेकपा विभाजनपछि एमाले अध्यक्ष केपी शर्मा ओलीलाई हजुरबा भन्दै नजिकिएर पार्टीको केन्द्रीय सदस्य बन्न सफल भए, पछिल्लो समय उनी राजालाई सडकमै उतारेर राजतन्त्र पुनःस्थापनाको अभियानमा लागेका छन्
मणि दाहाल

काठमाडौँ — एमाले अध्यक्ष केपी शर्मा ओली र माओवादी अध्यक्ष पुष्पकमल दाहालसँगै खाना खाएको तस्बिर २०७४ फागुन ६ मा सार्वजनिक भएपछि दुर्गा प्रसाईं राष्ट्रिय राजनीतिको चर्चामा आएका थिए । त्यसअघिसम्म उनको परिचय मेडिकल कलेजको सम्बन्धनका लागि दौडधुप गरिरहेको एउटा व्यापारीको थियो ।

भक्तपुरस्थित निवासमा ओली–दाहाल ‘लन्च मिटिङ’ पछि उनको परिचय फेरियो । उनी ‘मार्सी’ नामले बढी चिनिन थाले । २०७४ फागुन ४ मा ओली संविधानको धारा ७६ (२) अनुसार दुई वा दुईभन्दा बढी दलको प्रधानमन्त्री नियुक्त भएपछि उनलाई समर्थन गरे पनि माओवादीले मन्त्री पठाएको थिएन । प्रसाईंकै निवासमा भएको बैठकपछि माओवादीले आफ्ना मन्त्रीको नाम पठाएको थियो ।

माओवादीको कुनै कमिटीमा नभए पनि प्रसाईंको दाहालसँग निर्बाध पहुँच थियो । उनले दाहालको परिवारलाई गरेको आर्थिक सहयोग र किनिदिएको सामानको विषयमा सार्वजनिक रूपमै टिप्पणी गर्दै आएका छन् । दाहाल झापा जाँदा अधिकांश समय प्रसाईंको व्यवस्थापनमा बस्थे ।

ओलीको ४० महिने शासन अवधिमा प्रसाईंको निकटता परिवर्तन भयो । नेकपाभित्र विवाद चर्किंदा दाहालमाथि चर्को स्वरमा खनिनेमा प्रसाईं अग्रपंक्तिमा थिए । सर्वोच्च अदालतको फैसलापछि पनि उनी माओवादीमा फर्किएनन्, एमालेमै बसे ।

अध्यक्ष ओलीलाई ‘हजुरबा’ भन्ने गरेका प्रसाईं एमालेको कुनै पदमा नभए पनि सबैतिर निर्बाध सक्रियता थियो । कतिसम्म भने पार्टीको सदस्य नबन्दै एमालेको २०७८ असोजमा ललितपुरमा भएको विधान महाधिवेशनमा उनी प्रतिनिधि बनेका थिए । विधान महाधिवेशन सकिएपछि झापामा औपचारिक कार्यक्रम गर्दै उनले एमाले प्रवेश गरेको घोषणा गरेका थिए ।

चितवनको सौराहामा भएको दसौं महाधिवेशनमा उनले आफ्नो जयजयकार गर्न युवाको टोली परिचालन गरेका थिए । महाधिवेशनको हलबाटै उनी केन्द्रीय सदस्य बन्न चाहन्थे तर अनुकूल भएन । पछि केन्द्रीय सदस्यमा मनोनीत प्रसाईंले अध्यक्ष ओलीकै चाहनामा उद्योग, वाणिज्य तथा आपूर्ति विभाग उपप्रमुखको भूमिका पाएका थिए ।

मंसिरमा भएको निर्वाचनपछि भने प्रसाईंको सक्रियता परिवर्तन भएको छ । उनले राजतन्त्र पुनःस्थापनाका लागि अभियान सञ्चालन गरिरहेका छन् । उनले गत सोमबार झापाको काँकडभिट्टाबाट ‘राष्ट्र, राष्ट्रियता, धर्म, संस्कृति तथा नागरिक बचाऔं महाअभियान’ सुरु गरेका छन् । परिवारसहित झापा पुगेका पूर्वराजा ज्ञानेन्द्र शाहले महाअभियानको उद्घाटन गरेका थिए । कार्यक्रममा पूर्वयुवराज पारस, पूर्वअधिराजकुमारी प्रेरणा र पूर्वशाहाज्यादी सीताष्मा उपस्थित थिए ।

माओवादी सशस्त्र विद्रोहको समयमा ६ महिना सैनिक हिरासतमा परेका प्रसाईंको छवि विवादास्पद रहँदै आएको छ । राष्ट्रिय जनमोर्चा अध्यक्ष चित्रबहादुर केसीको नेतृत्वमा ज्ञापनपत्र बुझाउन शुक्रबार बिहान बालुवाटार पुगेको प्रतिनिधिमण्डलसँग प्रधानमन्त्री पुष्पकमल दाहालले प्रसाईंको अभियान एमाले अध्यक्ष ओलीकै आडमा भएको संकेत गरेका थिए । ‘बाहिर हेर्दा प्रसाईं देखिएका हुन्, खासमा यो एमालेकै अध्यक्षको अभियान हो भन्ने दाहालको धारणा थियो,’ प्रतिनिधिमण्डलका एक सदस्यले भने ।

दाहालले ओलीनिकट भनेर टिप्पणी गरेका प्रसाईंको पहिलो निकटता प्रधानमन्त्री दाहालसँगै थियो । अन्य नेतासँग पनि उनको निकट सम्बन्ध रहने गरेको छ । सधैं बोली फेरिरहने र युट्युबका अन्तर्वार्तामा चर्का टिप्पणी गर्ने उनी समय–समयमा फरक–फरक नेताहरूको दाहिना हुने गरेका छन् । ‘२–३ वर्षदेखि हेर्दा प्रसाईंले संगतिपूर्ण कुरा गरेको देखिँदैन, उत्तेजनामा कुरा गर्ने र उद्दण्डता देखाउने गरेका छन्, उनी आफ्नै सेना बनाएर सञ्चालन गर्ने स्वभावका हुन्,’ राजनीतिक विश्लेषक झलक सुवेदीले भने, ‘प्रसाईंले सबैलाई उल्लु बनाएको देखिन्छ । उनको शक्तिको स्रोत भनेको पैसा नै हो ।’

झापामा सोमबार आयोजित कार्यक्रममा प्रसाईंले राजनीतिक दलका शीर्ष नेताहरूसँगको निकटताबारे खुलाएका थिए । कार्यक्रममा पूर्वराजालाई ल्याउन नसक्ने भन्दै आफूविरुद्ध टिप्पणी गरे पनि ल्याएर देखाएको उनले बताएका थिए । राजनीतिक विश्लेषक डम्बर खतिवडाले प्रसाईंजस्ता व्यक्ति पैसाका कारण नेताहरूको नजिक पुगेको बताउँछन् । ‘यो गरिब मुलुकको दुर्भाग्य हो, राम्रो प्रणाली प्रजातन्त्र अपनायौं तर त्यसलाई दिगो बनाउनका लागि त्यसमा राजनीतिक दलले संगठन परिचालन गर्न, चुनाव लड्न र कार्यक्रम आयोजना गर्न पैसा चाहिन्छ, त्यस्तै समयमा दुर्गा प्रसाईंजस्ता नवधनाढ्य नजिक हुन्छन्,’ उनले भने, ‘उनमा पनि नवधनाढ्यको चरित्र देखिन्छ ।’

बहुदलीय प्रजातन्त्र पुनःस्थापनापछि देशको थिति बिग्रिएको दाबी गर्दै देशका विभिन्न स्थानमा कार्यक्रम गरेर फागुन २० मा राजधानीमा कार्यक्रम गर्ने घोषणा गरेका प्रसाईंले महिनौंसम्म काठमाडौं ठप्प पार्ने र सत्ता परिवर्तन गर्ने घोषणा गरेका छन् । ‘कोरोनाकालमा सात महिना बन्द गरेको जस्तै काठमाडौंलाई एक महिना बन्द गर्ने हो भने यो व्यवस्था परिवर्तन गर्न सकिन्छ,’ उनले भने, ‘हामी २०४६ सालअघि पुग्नु छ । २०४६ सालमै फर्किनुपर्छ, त्यहींबाट मिस्टेक भएको छ ।’ उनले फागुन ७ मा भैरहवा, फागुन १० मा धनगढी, फागुन १३ मा चितवनमा कार्यक्रम गर्ने र फागुन २० देखि काठमाडौंमा आन्दोलन गर्ने बताएका छन् ।

उनले निजी क्षेत्रका बैंकबाट पैसा निकालेर सरकारीमा राख्ने तर कारोबार नगर्ने, सामान आयात नगर्ने, मालपोत तथा राजस्व पनि नतिर्ने अभियान हुने बताए । ‘म केही दिनमा बाहिर (विदेश) जाँदै छु, रेमिट्यान्स पनि नपठाउन आग्रह गर्नेछु,’ उनको घोषणा थियो ।

बैंक तथा वित्तीय संस्थाबाट करिब ५ अर्ब रुपैयाँ ऋण लिएको सार्वजनिक गरेका उनले तिनका कर्मचारीलाई लक्षित गर्दै आक्रमण गर्ने घोषणा गरेका छन् । जसका लागि झापामा २ सय १ सदस्यीय युवा दस्ता पनि उनले तयार पारेका छन् । जसमा २०–२१ वर्षका युवा रहेको उनले बताएका थिए । ‘अब लघुवित्तको मानिस आए भने च्याप्प समाउने, मोसो दलिहाल्ने, बैंकका मानिसलाई बैंकबाहिर मोसो दल्ने, भित्र पसे डाँका मुद्दा लागिहाल्छ,’ उनले भीडलाई उचाल्दै भनेका थिए, ‘मोसो दल्दा केही समस्या पर्दैन । जम्मा ५ दिन लगेर हिरासतमा राख्छ ।’ उनले २० लाखभन्दा कम हुनेको ऋण मिनाहा गर्नुपर्ने र २० लाखभन्दा बढी ऋण ६ प्रतिशतभन्दा धेरै ब्याजदरमा लिन नहुने बताएका छन् ।

झापाको बिर्तामोडमा बीएन्डसी र क्यान्सर अस्पताल सञ्चालन गर्दै आएका प्रसाईंले सोमबारको कार्यक्रममा असार महिनासम्मको ब्याज भुक्तानी गरिसकेकाले आफूलाई बैंकले कारबाही गर्न नसक्ने बताएका थिए । उनले विभिन्न सामाजिक काममा सक्रिय रहेका व्यक्ति र पूर्वन्यायाधीशहरूले नेपालको शिक्षा, स्वास्थ्य र रोजगारी मासेको टिप्पणी गरेका थिए । चिकित्सा शिक्षा सुधारका लागि आन्दोलन गरेका डा.गोविन्द केसीलाई सहयोग गरेको भन्दै नागरिक समाजका अगुवाप्रति पनि उनी खनिएका थिए ।

उनी विगतमा पनि बैंकको ऋणका विषयमा विवादमा पर्दै आएका हुन् । पूर्वाञ्चल क्यान्सर अस्पतालसमेत सञ्चालन गरेका उनको होटलदेखि मिडिया क्षेत्रसम्म करोडौं लगानी छ । भक्तपुरमा उनले केही समयअघि दुई अर्ब लगानीमा तरकारी बजार खोलेका थिए । उनले करिब १० करोड रुपैयाँ हुन्डीमार्फत दुबई पठाएर कम्पनी सञ्चालन गरेको समाचार केही समयअघि बाहिरिएको थियो ।

जग्गाधनी पुर्जा किर्ते गरेको आरोप पनि उनीमाथि छ । उनले हुँदै नभएको जमिनको धनीपुर्जा सरकारी निकायमा पेस गरेर टिचिङ अस्पताल खोल्ने अनुमति लिएका थिए । सुरुमा उनको सम्पत्तिसम्बन्धी विवाद ससुराली पक्षसँग रहेको थियो । संवैधानिक हिन्दु अधिराज्यको विषयलाई राजनीतिक एजेन्डा बनाउँदै आएका राप्रपा अध्यक्ष राजेन्द्र लिङ्देनप्रति उनले कटाक्ष गरेका थिए । लिङ्देनले आफ्नो कार्यक्रममा सहभागी हुन मानिसलाई रोकेको भन्दै उनले आलोचना पनि गरेका थिए ।

राप्रपाका प्रवक्ता मोहन श्रेष्ठले राप्रपालाई गाली गरेर राजसंस्था पुनःस्थापना हुन्छ भन्नु हास्यास्पद रहेको बताए । ‘कठिन समयमा पनि राजसंस्थालाई बोकेर सडक र सदन दुवैमा हिँडेको शक्ति राप्रपा मात्रै हो, त्यो पार्टी नेतृत्वलाई गाली गरेर राजसंस्था पुनःस्थापना हुन्छ भन्नु हास्यास्पद हो,’ श्रेष्ठले भने, ‘विगतमा यस्ता तत्त्व धेरै आए । उनीहरू बाथरुममा राखेको ओडोनिल जस्तै हुन् । केही समय मगमगाए जस्तो हुन्छ, कति खेर सकिन्छ ठेगानै हुन्न ।’

झापाको कार्यक्रममा राप्रपाका एक जना प्रवक्ता सुगन लावती भने सहभागी भएका थिए । पुराना पञ्चनेताहरू केशरबहादुर विष्ट, रामकुमार लिम्बू र सिनेट श्रेष्ठ पनि गएका थिए । प्रसाईंको अभियानको प्रवक्ता लामो समय अमेरिका बसेर फर्किएकी सञ्चारकर्मी रमा सिंह रहेकी छन् ।

‘दुर्गा प्रसाईं भनेको एमालेका केन्द्रीय सदस्य हुन्, उनले त्यो पार्टी छाडेका छैनन्, न त पार्टीले कारबाही नै गरेको छ, यसमा एमालेको दृष्टिकोण के हो ?’ राप्रपा प्रवक्ता मोहन श्रेष्ठको प्रश्न छ, ‘उनको एमालेप्रतिको आबद्धता के हो ?’

यसैबीच एमालेको प्रदेश १ कमिटीले प्रसाईंलाई कारबाही गर्न शुक्रबार केन्द्रीय कमिटीलाई सिफारिस गरेको छ ।

प्रकाशित : फाल्गुन ७, २०७९ ०७:१९
पूरा पढ्नुहोस्
प्रतिक्रिया
पठाउनुहोस्
×