जसलाई कामले दोहोर्‍यायो- नारी नेपाली - कान्तिपुर समाचार
नारी नेतृत्व

जसलाई कामले दोहोर्‍यायो

पहिलो कार्यकाल कानुन निर्माण र सिकाइमै बित्यो, दोस्रो कार्यकालमा भने दीपा सेवा प्रवाह चुस्त बनाउन लागिपरेकी छन्
स्थानीय तहमा महिला प्रमुख हुँदा तुलनात्मक रूपमा सुशासन, जवाफदेहिता र पारदर्शिता बढ्ने दीपाको दाबी छ
दीपा बोहोरा दाहाल, अध्यक्ष, सुनकोसी गाउँपालिका, सिन्धुली
राजकुमार कार्की

आम नेपाली महिलाको जीवन विवाहपछि चुलोचौको गर्दैमा र बालबच्चा हुर्काउँदैमा बित्छ । त्यसैले करिअर रोज्ने कि परिवार भन्ने एउटा दुविधा पुरुषका तुलनामा महिलामा हमेशा बढी छ । विवाहले देखिने/नदेखिने अनेक सीमाहरू कोरिदिने र सामाजिक तथा सांस्कृतिक कर्तव्यका विविध दायित्वका सिर्जना गरिदिने हुँदा यसलाई बन्धन भनिएको हुँदो हो । तर, रोल्पाको डुवारिङमा जन्मेहुर्केकी दीपा बोहोरा दाहालको जीवन भने विवाहपछि झन् बढी फैलिन पुग्यो ।

विवाहपछि पतिको घर सिन्धुली आएकी उनी अहिले गाउँपालिकाको अध्यक्षमा चुनिने देशकै केही थोरै महिलामध्येकी एक भएकी छन् । उनको अनुभवले भन्छ, विवाहपछि आफूभित्रको सुषुप्त राजनीतिक चेतले फैलिने अवसर पाएको हुनाले नै उनी स्थानीय सरकारप्रमुख हुन सम्भव भएको हो ।

रोल्पा यसै पनि माओवादी आन्दोलनको आधारभूमि थियो । दीपा जन्मेको गाउँ यसबाट अछुत हुने त कुरै भएन । त्यसैले हुँदो हो, उनका बाबु श्यामलालको कम्युनिस्ट नेताहरूसँग बाक्लो हिमचिम थियो । त्यसको प्रभाव सानी दीपामा पनि परेको थियो । बाबु श्यामलाल आफ्ना दौंतरीहरूसँग सबै किसिमका बेथितिहरूको अन्त्यका लागि कम्युनिस्ट आन्दोलनका गर्नुपर्छ भन्दै सामन्तवादविरुद्ध लड्ने विचार राख्थे । दीपाको मन–मुटुमा बाबुको यही विचार बीज रोपिएको थियो । कम्युनिस्ट विचारधाराको प्रभावकै कारण उनी माओवादी जनयुद्धमा जनवादी कलाकारको रूपमा सामेल भएकी थिइन् । शान्ति प्रक्रियापछि पनि उनी राजनीतिक रूपमा सक्रिय भइराखिन् ।

राजनीतिमै सक्रिय लेखनाथ दाहाल (राजन) सँग बिहे गरेपछि त त्यो विचार बीजले एक वृक्षका रूपमा हुर्कने मौका पायो । २०७४ को स्थानीय तह निर्वाचनमा उनी माओवादीबाट सुनकोसी गाउँपालिकाको अध्यक्ष पदमा निर्वाचित भएकी थिइन् । अहिले पनि त्यसै पदमा चुनाव जितेर उनले दुई–दुई पटक प्रत्यक्ष रूपले जनअनुमोदित हुने महिला पालिका अध्यक्षको कीर्तिमानी अभिलेख राखेकी छन् ।

दीपाले पहिलो चुनाव चित्दै गर्दा उनका श्रीमान् लेखनाथ वाग्मती प्रदेशसभा सदस्य थिए । पहिलो कार्यकालको अनुभव बटुलेपछि उनले दोस्रो पटक पनि गाउँपालिका अध्यक्षको उम्मेदवारको टिकट पाइन् । उनको नेतृत्वमा भएका कामले मतदातालाई चित्त बुझेको हुनुपर्छ, नत्र दोस्रो पटक किन निर्वाचित हुन्थिन् र ? यता दीपा दोस्रो पटक उही पदमा जनअनुमोदित भइन् भने उता उनका पति लेखनाथ सिन्धुली क्षेत्र नं २ बाट प्रतिनिधिसभा सदस्यका रूपमा निर्वाचित हुन पुगे ।

स्थानीय तहमा महिला प्रमुख हुँदा तुलनात्मक रूपमा सुशासन, जवाफदेहिता र पारदर्शिता बढ्ने दाबी अध्यक्ष दीपाको छ । सुशासन, समृद्धि र पारदर्शिता भएपछि महिलाहरू पनि सरकार सञ्चालनमा अब्बल छन् है भन्ने प्रमाणित हुँदै जाने उनले बताइन् । स्थानीय तहको नेतृत्वमा महिला पुग्दा चुल्होचौकामा मात्रै सीमित महिलाहरूले पनि स्थानीय सरकारप्रति अपनत्व महसुस गरिएको अनुभव उनले बाँडिन् ।

शिक्षाको विकास नगरेसम्म स्थानीय तहलाई समृद्ध बनाउन सकिँदैन भन्ने उनको बुझाइ छ । त्यसैले उनले उत्कृष्ट शिक्षकलाई सम्मान, अब्बल विद्यार्थीहरूलाई विद्यालय तहदेखि नै छात्रवृत्तिजस्ता शिक्षाको गुणस्तर वृद्धि गर्ने काममा आफूलाई केन्द्रित गरेकी छन् । विद्यालयहरूको निरन्तरको अनुगमनले यस्तो कामलाई थप टेवा दिने उनको बुझाइ छ ।

शिक्षाका अलावा महिलाको प्रजनन स्वास्थ्यको विषयमा पनि उनको चासो छ । समाजशास्त्रमा स्नातकोत्तर गरेकी र दुई छोरीको अभिभावकीय जिम्मेवारी सम्हालिरहेकी दीपाले आफ्नो गाउँपालिकाका ७ वटै वडामा स्वास्थ्य चौकी र एकाइ रहेको बताउँदै गर्भवती महिलाको घरमा हरियो झन्डा राखेर स्वास्थ्यप्रति सचेत गराउँदै सुत्केरीलाई पोषिलो खानेकुराको व्यवस्था गरिएको बताइन् ।

उनले आफ्नो कार्यकालमा न्यायिक समितिलाई पनि सक्रिय गराउने अभ्यास गरेकी छन् । यस्ता समितिहरू सक्रिय हुँदा उत्पीडनका परेकाहरूको पहुँच वृद्धि हुने र सामाजिक न्याय कायम हुने उनको विश्वास छ । उनले आफ्नो कार्यकालमा महिलामैत्री उद्योगको विकासलाई पनि प्राथमिकतामा राखेकी छन् । महिलाहरूलाई आर्थिक विकाससँग जोडेर अधिकारसम्पन्न बनाउने उनको ध्येय छ । त्यसैले, फाइबर र ढाका उद्योग सञ्चालन गरी महिलाहरूको आम्दानीमा वृद्धि गर्नेदेखि महिलाहरूलाई सिलाइबुनाइ, ब्युटिसियन, इलेक्ट्रिसियनजस्ता सीपमूलक तालिम प्रदान गर्ने कार्यक्रम पालिकाले गरिरहेको छ ।

राजनीतिमा महिला नेतृत्वलाई अघि बढाउन धेरैखाले सामाजिक र राजनीतिक अवरोधका पर्खालहरू तोड्नुपर्ने उनको धारणा छ । जस्तो, संविधानले नै हरेक प्रमुख तथा उपप्रमुख पदमध्ये एउटामा महिला हुनु अनिवार्य भनेको छ । तर, फरक दलको भन्दै पुरुष नै सबै पदहरूमा पुग्ने गरी गठबन्धनको सहमति हुँदा संविधानको त्यो विधानको धेरै ठाउँमा उल्लंघन भएको छ । यो असंवैधानिक कदमलाई रोक्न जुनसुकै दलबाट भए पनि एउटा पदमा महिला अनिवार्य रूपले निर्वाचित हुनैपर्ने गरी निर्वाचन कानून बनाउनुपर्ने निष्कर्षमा दीपा पुगेकी छन् । यसो भयो भने मात्रै महिलाहरूको सामाजिक र राजनीतिक क्षेत्रमा सम्मानजनक उपस्थिति हुने र त्यसले समाजको पूर्ण विकासमा सघाउ पुग्ने उनी ठान्छिन् ।

उनको पहिलो कार्यकाल कानुन निर्माण र सिक्दासिक्दै बित्यो । दोस्रो कार्यकालमा भने सुरुआतदेखि नै सेवा प्रवाहलाई चुस्त बनाउन लागिपरेको उनले बताइन् । दीपा कवड्डी खेलाडी पनि हुन् । खेलप्रति पनि उनको विशेष झुकाव र लगाव छ । त्यसैले, खेलकुदको विकासका लागि स्थानीय सरकारले गर्न सक्ने हदसम्मको काम गर्ने योजनामा उनी छन् ।

दुई छोरीकी आमा भएकाले तिनीहरूको अभिभावकीय जिम्मेवारी पूरा गर्दै गाउँपालिको नेतृृत्व सम्हाल्नुपर्ने चुनौती दीपालाई छ । अघिल्लो कार्यकालमा उपाध्यक्षको जिम्मेवारी सम्हाल्दै गर्दा त दीपाकी सानी छोरी २ वर्षकी मात्रै थिइन् ।

‘कहीँकतै बाहिर जाँदा छोरीले फोन गरेर कहिले आउने भन्दै रुन्थिन्,’ दीपा भन्छिन्, ‘त्यतिबेला मलाई भक्कानो छुटेर आउँथ्यो, तर आफैंलाई सम्हालेर जिम्मेवारी निभाउनतिर लाग्थेँ ।’

स्थानीय तहको नेतृत्व महिलको हातमा आउँदा त्यसको सोझो प्रभाव महिलाहरूमा पर्ने दीपाको विश्लेषण छ । ‘महिलाले केही गर्न सक्दैनन् भन्ने पुरुष मानसिकतालाई धक्का दिन पनि महिला नेतृत्व हुनु जरुरी छ,’ भन्छिन्, ‘महिला प्रमुख हुँदा महिलाहरूले आफ्ना कुराहरू सजिलै राख्दा रहेछन् । त्यसको प्रभाव समाजमा पनि पर्दो रहेछ । महिलाहरूले केही जान्दैनन् र सक्दैनन् भन्ने समाजको बुझाइ चिर्न निरन्तर लडिराख्नुपर्छ भन्ने उनले बुझेकी छन् । स्थानीय चुनावअघि मत माग्न गाउँघर डुल्दाको उनको अनुभवले पनि समाजको स्त्रीद्वेषी भावविरुद्ध उभिनुपर्छ भन्ने बनाएको हो दीपालाई ।

‘महिलाले कहाँ पालिका हाँक्न सक्छन् ?’ पतिका साथ मतदाताको घर दैलोमा पुगेर हात जोड्दा उनलाई धेरैले भनेछन् । सँगै रहेका श्रीमान्लाई तपाईंलाई हो भने दिन्छौं, महिलालाई त हुँदैन भनेको अहिले उनको सम्झनामा छ । यसले उनलाई निकै दुःखी बनाएको थियो, छ ।

‘महिलाले के जानेको हुन्छ र भन्ने बुझाइ धेरैमा रहेछ,’ भन्छिन्, ‘यस्तो विचार रहेसम्म लैंगिक समानता कायम गर्न सकिन्न, त्यसैले यसलाई बदल्ने भनेकै महिलालाई काम गर्न सक्ने अवसरको सिर्जना गर्ने हो ।’

दोस्रो कार्यकालमा पनि जनअनुमोदित भएपछि भने उनलाई काम गरेर देखाउन सकियो भने आम जनताले महिलाको नेतृत्व पनि स्विकार्दा रहेछन् भन्ने लागेको छ ।

कान्तिपुर ३० औं वार्षिकोत्सव विशेषांक 'नारी नेतृत्व'का सम्पूर्ण सामग्री :

प्रकाशित : फाल्गुन ७, २०७९ ०७:१३
प्रतिक्रिया
पठाउनुहोस्

किसानमुखी कार्यक्रम

माओवादी केन्द्र वाग्मती प्रदेश सचिवालय सदस्यसमेत रहेकी रेणुका जनताको मन जित्ने गरी काम गरिरहेकी छन्
बेपत्ता श्रीमान् र परिवारका सदस्यको झल्कोले दिने यादहरूबाट सम्हालिँदै रेणुका राजनीतिमा सक्रिय छिन्
रेणुका चौलागाईं, अध्यक्ष, चौंरीदेउराली गाउँपालिका, काभ्रे
ज्योति श्रेष्ठ

माओवादी केन्द्र वाग्मती प्रदेश सचिवालय सदस्यसमेत रहेकी रेणुका जनताको मन जित्ने गरी काम गरिरहेकी छन् भ्रेमा १३ पालिकामध्ये चौंरीदेउराली गाउँपालिकाको नेतृत्व मात्रै महिलाको काँधमा छ । ०६४ सालमा नेकपा माओवादीका तर्फबाट समानुपातिकतर्फ संविधानसभा सदस्य रहेकी रेणुका चौलागाईंले १० महिनायता पालिकाको नेतृत्व सम्हालिरहेकी छन् ।

पाँच दिदीबहिनी र तीन दाजुकी कान्छी रेणुकाले सानै उमेरमा पितृवियोग खेपिन् । मध्यमवर्गीय परिवारको सुखदुःख र बाबु नहुँदा हेलाहोचोसँग संघर्ष गर्दै हुर्केकी उनी १५ वर्षकै उमेरमा ०५० सालमा संयुक्त जनमोर्चा निकट विद्यार्थी संगठन अनेरास्ववियु (छैटौं) मा आबद्ध भएर राजनीतिक बाटो समातिसकेकी थिइन् ।

राजनीतिमा लाग्दालाग्दै १७ वर्षकै उमेरमा ०५२ सालमा माओवादीमा आबद्ध नवीन गौतमसँग उनको बिहे भयो । उनले गरेको जनवादी विवाहलाई धेरैले रुचाएनन् । तर पनि समाज बदल्न त्यति सजिलो छैन भनेर उनी संघर्षमै रमाइन् । विवाहपछि उनका श्रीमान् भूमिगत राजनीतिमा लागे । ‘प्र्रहरीले श्रीमान् कहाँ छन् भन्दै अनेक दुःख दिन्थे,’ उनले सुनाइन् ।

माओवादीमा लागेको भन्दै ०५३ मा उनी एक महिना प्रहरी हिरासतमा परिन् । शारीरिक र मानसिक यातना खेपिन् । एसएलसीको परीक्षा नजिकिँदै गर्दा उनले राज्यपक्षबाट खेपेको मानसिक यातनाले राम्ररी परीक्षासमेत दिन सकिनन् । सधैंको निगरानी सुरु भएपछि उनी परिवारकै सल्लाहमा ६/७ महिनाकी छोरी परिवारलाई जिम्मा लगाएर भूमिगत भइन् ।

सशस्त्र द्वन्द्वकै क्रममा उनले आमाजू बिन्दा गौतम, दाजु कमल चौलागाईं र जेठाजु यानप्रसाद गौतमलाई गुमाइन् । ०५६ देखि उनका श्रीमान् नवीन गौतम र अर्की आमाजू कमला बेपत्ता छन् । बेपत्ता श्रीमान् र परिवारका सदस्यको झल्कोले दिने यादहरूबाट सम्हालिँदै उनी राजनीतिमा सक्रिय छिन् । ०५८ सालमा देशमा संकटकाल लागेसँगै उनी त्यही वर्षको पुस १४ मा पक्राउ परिन् । ‘मलाई पाँचखाल ब्यारेक र हनुमानढोकामा २५/२५ दिन र छाउनी ब्यारेकमा एक साता राखियो । अनि काठमाडौंको सेन्टर जेलमा २ वर्ष बसेपछि ०६० सालमा रिहा गरियो,’ उनले भनिन् ।

अहिले माओवादी केन्द्र वाग्मती प्रदेश सचिवालय सदस्य र माओवादी केन्द्र काभ्रेपलाञ्चोककी सहइन्चार्ज रहेकी उनी आफ्नै कार्यकालमा आम जनताको मन जित्ने गरी काम गर्ने योजनामा छिन् । ‘समुदायस्तरमा हुने सानादेखि ठूला समस्या समाधान गर्न लागिपरेकी छु,’ उनले भनिन् ।

स्थानीय तहको नेतृत्वमा महिला भएकैले ज्येष्ठ नागरिक र महिलाले आफ्ना समस्या सजिलोसँग सुनाइरहेको उनको अनुभव छ । ‘प्रशासनिकदेखि न्यायसम्पादनका काममा महिलाले नेतृत्व गरेको कामलाई विश्वास गर्न थालिएको छ,’ उनले भनिन्, ‘सांसदको जिम्मेवारी सम्हालिसकेकाले पनि मेरो नेतृत्वमा भएका काममा विश्वास बढेको पाएकी छु ।’

काभ्रेको चौंरीदेउराली गाउँपालिका राजधानी काठमाडौंबाट नजिक भए पनि यो विकट क्षेत्र नै मानिन्छ । डाँडापारि र कोसीपारि भनेपछि कर्णालीसरह नै मानिन्छ । त्यसैले यहाँको स्वास्थ्य, शिक्षा, खानेपानी तथा जनताको आर्थिक आयआर्जनका कामलाई नै पहिलो प्राथमिकतामा राखिएको उनले बताइन् । यस पालिकालाई समुन्नत र राम्रो बनाउने उनको चाहना छ । ‘यहाँका मानिसहरूलाई कुनै पनि आधारभूत तथा भौतिक विषयको अभाव नहोस् भनेर विभिन्न योजना बनाइरहेका छौं,’ उनले भनिन् ।

शिक्षा र स्वास्थ्यलाई विशेष प्राथमिकतामा राखेर काम गर्ने योजना बनाएको उनले बताइन् । पालिकाको शिक्षामा देखिएको सबैभन्दा ठूलो समस्या विद्यार्थीको न्यून संख्या हो । त्यसैले थोरै विद्यार्थी भएका विद्यालय उनले मर्ज गर्ने योजना बनाएकी छन् । ‘केही वर्षयता सामुदायिक विद्यालयमा विद्यार्थीहरूको आकर्षण घट्दै गएको छ,’ उनले भनिन्, ‘सम्पन्न परिवारका बालबच्चा सहरतिरै छन्, गाउँमा थोरै मात्रै बालबच्चा छन्, सामुदायिक विद्यालयमा विद्यार्थीर्को आकर्षण बढाउन आवश्यक छ, त्यसका लागि पनि केही योजना बनाइँदै छ ।’

पालिका क्षेत्राधिकारमा सञ्चालनमा रहेको प्राविधिक धारअन्तर्गत भेटेरिनरी र कृषि विधामा अध्ययनरत विद्यार्थीलाई ५० प्रतिशत छुटको व्यवस्था गरिएको उनले बताइन् । विद्यार्थीलाई पढाइसँगै आयआर्जनको स्रोत जुटाउन कार्यक्रम सञ्चालन गर्ने तयारी भइरहेको उनको भनाइ छ । ‘विद्यालयमा स्थानीय पाठ्यक्रमको आवश्यकता छ । त्यसैले शिक्षा शाखासँग समन्वय गरेर पालिकाका सबै विद्यालयमा स्थानीय पाठ्यक्रम राख्ने तयारी गरिएको छ,’ उनले भनिन् । पालिकाका विद्यालयको गुणस्तर बढाउन शिक्षा शाखाले विशेष पहल गरेको उनले जनाइन् ।

शिक्षापछि उनको प्राथमिकता स्वास्थ्यमा छ । ज्येष्ठ नागरिक र गर्भवती महिलालाई सहज एवं सरल उपचारका लागि प्रत्येक महिनामा सबै वडामा एक पटक घुम्ती शिविर राखिएको उनले बतााइन् । ‘शिविरसम्म पुग्न नसक्ने ज्येष्ठ नागरिकलाई घरमै स्वास्थ्य जाँच्ने व्यवस्था गरिएको छ,’ चौलागाईंले भनिन् ।

गर्भवतीलाई डेलिभरीका लागि अस्पतालसम्म पुर्‍याउन निःशुल्क एम्बुलेन्सको व्यवस्था गरिएको छ । सबै वडामा बर्थिङ सेन्टर स्थापना गर्ने योजना पनि बनाइएको उनले बताइन् । गुणस्तरीय स्वास्थ्य सेवा प्रवाह गर्न एमबीबीएस उत्तीर्ण डाक्टरबाट स्वास्थ्य सेवा प्रवाह गराउने योजना पनि रहेको उनको भनाइ छ ।

महिलाको काममा विश्वास बढ्दै गएकाले न्यायसम्पादनतर्फ पनि विश्वास बढेको उनले जनाइन् । न्यायमा सहज पहुँचका लागि सूचना पार्टीको व्यवस्था गरिएको उनको भनाइ छ । महिलाको स्तरोन्नतिका लागि पालिकाले महिलालाई उद्यमसँग पनि जोडेर काम गर्दै आएको र त्यसका निम्ति डेढ सय महिलालाई सीपमूलक तालिम लिएर उद्यममा जोडेको उनले जनाइन् । गृहिणी तथा आम महिलाको व्यक्तित्व विकासका लागि सामाजिक, राजनीतिक क्षेत्रमा चेतनास्तर बढाउन आवश्यक हुने उनको बुझाइ छ । ग्रामीण क्षेत्रका महिलालाई उत्पादनमा जोड्न खेतीपाती र पशुपालनलाई व्यावसायिक बनाउन अनि सीपमूलक तालिमसहित रोजगारीको व्यवस्था मिलाउन पहल गरिरहेको पनि उनले बताइन् ।

पालिकाको खानेपानीको समस्या टार्न उनकै नेतृत्वमा ‘एक घर, एक धारा’ को योजनामा काम भइरहेको छ । सडक स्तरोन्नति र सञ्चारको पहुँच निर्माणमा पनि आफूले प्राथमिकतासाथ काम गरिरहेको उनले जनाइन् ।

कान्तिपुर ३० औं वार्षिकोत्सव विशेषांक 'नारी नेतृत्व'का सम्पूर्ण सामग्री :

प्रकाशित : फाल्गुन ७, २०७९ ०७:१३
पूरा पढ्नुहोस्
प्रतिक्रिया
पठाउनुहोस्
×