यो कस्तो अनुराग मिस्री ?

मिस्री अर्थात् उपन्यासकी मुख्य नारीपात्रले बेलाबेला मनोगत नै सही, गुनासो गरिरहन्छे । पछुतो मानिरहन्छे । उसलाई थाहा छ, चेतराजले उसलाई दिने साथ भनेको बन्द कोठाभित्रको मात्र हो । त्यो सम्बन्ध त्यही कोठाबाट अन्त्य हुनेछ । तैपनि ऊ चेतराजबाट अलग हुन सक्दिन । उता बाध्यताको बहाना बनाएर चेतराज अर्थात् उपन्यासको मुख्य पुरुष पात्र, जो विवाहित छ, उसले मिस्रीलाई रिझाउन र भोग्न छोड्दैन । मिस्रीको गुनासो र पछुतोबीच पनि चेतराजसँगको अनुराग अर्थात् मायाप्रीतिको सिलसिला चली नै रहन्छ । एकपटक होइन पाँचपटकसम्म एबोर्सन गर्नुपर्ने बाध्यता आइलाग्दा पनि न मिस्री चेतराजबाट अलग्गिन सकेकी छे, न त चेतराजले नै मिस्रीलाई भोग्ने इच्छा त्याग्न सकेको छ । कस्तो अनौठो अनुराग हो यो ?

चेतराजले धेरै अन्याय गरेको छ मिस्रीलाई । त्यो अन्यायविरुद्ध आवाज उठ्न सकेको छैन । नारी शक्ति र सामर्थ्य निकै कमजोर देखिएको छ । आकर्षण र समर्पणमा सीमित हुन पुगेकी छ नारी अर्थात् मिस्री । सी ग्रेडका हिन्दी फिल्म अथवा त्यस्तै साहित्यमा पढ्न पाइने सस्तो प्रेमकथाजस्तै लाग्छ ‘अनुराग’ भित्रको कथा पनि । तर, प्रस्तुति भने ए ग्रेडको छ । प्रेमका साह्रै मीठा धुन र गुनगुन छन् । पीडाका आह पनि छन् । यौनका लोभलाग्दा प्रसङ्ग पनि उत्तिकै छन्, जहाँ चेतराज र मिस्री खुलेरै प्रेम गर्छन् ।

कसैको सिफारिसमा जागिर खोज्न हिँडेकी मिस्री र मालिक चेतराजबीचको विवाहेतर सम्बन्धको कथा हो ‘अनुराग’ । चेतराजले मिस्रीलाई प्रेमको नाउँमा धेरै शोषण गर्छ । तर, मिस्री स्वयं त्यही प्रेमको नाउँमा आफू शोषित हुन तयार भइरहन्छे । यतिसम्म कि चेतराजकी स्वास्नीले जन्माएकी छोरीलाई हुर्काइदिने जिम्मेवारी पनि निर्वाह गरिदिन्छे । सत्य सबै अवगत छ मिस्रीलाई । सबै थाहा पाएर पनि चेतराजको स्वार्थी प्रेमको बन्धनलाई चटक्क चुँडालेर जान सक्दिन मिस्री ।

कथानकको विस्तार हेर्दा उपन्यासको अन्त्यमा सबथोक बर्बाद हुन्छ र भताभुंग हुन्छजस्तो लाग्छ, तर भएको छैन । सम्हालिएको छ चेतराजको घरसंसार । भला मिस्रीले चाहिँ धेरै दुःख खेपेकी छ । प्रेग्नेन्सी टेस्ट गर्ने किट किन्ने पैसासमेत नभएर उसले भारी तनाव झेलेकी छे । पटकपटक एबोर्सनको नमीठो पीडा भोगेकी छे । रगतमा निथ्रुक्क भिजेर अनिँदो रात काटेकी छे । आमा भएर पनि आमा हुन नपाउनुको असीम व्यथा सहेकी छे । प्रेमको नाउँमा आफ्नै सहमतिले धेरैपटक शारीरिक र मानसिक शोषणमा परेकी छे । उसैको बोलीमा भन्नुपर्दा उसले धेरैथोक गुमाएकी छे, जसको भर्पाई हुनै सक्दैन । सारमा भन्नुपर्दा मिस्रीको जिन्दगीको प्रेम र पीडाको कहानी हो ‘अनुराग’ । पीडाको उरुङ छ ‘अनुराग’ भित्र, जुन मिस्रीले भोगेकी छे, सहेकी छे । अनुराग नै सही, तर दुई नाउमा खुट्टा राखेर पार लाउन सकिन्न भन्ने सन्देश छ ।

सुदूरपश्चिमेली लवजले उपन्यासलाई फरक र मीठो स्वादको बनाएको छ । जब मिस्री रीताले जन्माएकी र आफूले हुर्काएकी छोरी मोक्षलाई लिएर बिदा हुँदै थिई, त्यसबेला घरको मूलढोका आधा खुला थियो । त्यो आधा खुलेको ढोकाले के संकेत गर्छ ? प्रस्ट छैन । मिस्रीकै प्रतीक्षा पो हो कि ?