१९.१२°C काठमाडौं
काठमाडौंमा वायुको गुणस्तर: १९५

प्रलयको पदचाप !

अविनाश श्रेष्ठ

तपाईं–हामीले सोचेको भन्दा
अलि फरक शैलीमा आउनेछ प्रलय
चुपचाप–चुपचाप
प्रलयको कतै नसुनिने बहिरो पदचाप !

प्रलयको पदचाप !

एक दिन सुन्नुहुनेछ—

समुद्रमा माछा निख्रिएको समाचार

र तपाईं ठान्नुहुनेछ—

सामान्य खबर हो

समुद्रमा माछा जाबो न सकिएका हुन्

अरु सबै त ठीकठाकै छ नि पृथ्वीमा


पृथ्वीमा अझ पनि अक्सिजन सकिएको छैन

पानी सकिएको छैन

अन्न उब्जनी भइरहेकै छ

थोरै संख्यामा भए पनि

हावामा रुखहरुको नृत्य जारी छ

नदीहरुमा पातलिएको छ तर पानी अझै बगेकै छ

मुडुलिएका छन् तर पृथ्वीमा पहाडहरुले पहरा

दिइरहेकै छन्

निकै परपर हुँदै गए पनि

हिमालहरु हाँस्न छाडेका छैनन् अझै


जाबो माछा सकिएर के हुन्छ !

समुद्र त साबिकै छ अहिले पनि

कतै–कतै दह र सिमसारहरुले अझै पनि

आफ्नो पानी–धर्म त्यागेका छैनन्

बादलहरु त उडिरहेकै देखिन्छन् आकाशमा अझै

आकाश त अझ पनि सफा र नीलो छ हामीमाथि

विशाल चँदुवाझैं टाागिएको


कविहरु क्रान्तिका कविता कोरलिरहेकै छन्

कविहरु पर्यावरणका कविता कथिरहेकै छन् अथक

त्यसैले पृथ्वी अझै सुरक्षित छ

तपाईं भन्ठान्नुहुनेछ

...

अनि एक दिन अर्को खबर आउनेछ—

‘अर्काटिक उत्तर गोलार्द्धमा अब

हिउँ बन्न छाडेको छ

दक्षिण अन्टार्कटिका पनि अहिले

हिउँविहीन हुने हिँडाइमा छ सुस्तसुस्त ।’


हामीलाई लाग्नेछ

जाबो कुनै काम नलाग्ने भूभाग हुन् पृथ्वीका

यी उत्तर–दक्षिणका बेकार कुइनेटाहरु

मानवविहीन छन् सुरूदेखि नै ती

हिउँ त्यहाँ जम्न छाड्दैमा दु:खी बनिरहनुको के मतलब ?

पृथ्वीमा नेताहरुका न्याना भाषणहरु चलिरहेकै छन्

चलिरहेकै छन् वैज्ञानिक अनुसन्धानहरु

नयाँ–नयाँ आविष्कारहरु चलिरहेकै छन्

जारी छन् सुदूर अन्तरिक्षका महत्त्वाकांक्षी महँगा अभियानहरु

पृथ्वी पूर्णरुपेण सुरक्षित नै छ


हाम्रो पुस्तामा केही भइहाल्ने होइन

किन चिन्तित हुने हामी व्यर्थैमा


बगिरहेकै छ शीतल फाल्गुनी हावा

वसन्त र शरदले आ–आफ्ना अनुहार

अझै झल्याक्–झुलुक देखाउन छाडेका छैनन्

कथाकारहरु परिकथामाथि ओथारो बसिरहेकै छन्

थामेकै छन् धर्मग्रन्थहरुले झर्को नमानी हाम्रा हात

धमिरा लागेका चिन्तन

अनि लाटो–लठ्ठकै भए पनि

हामीलाई छ समयको शाश्वत् साथ

हामी यति छिट्टै कहाँ मासिन्छौं र !


प्रलय परको कुरो हो, धेरै परको

कथा–कहानी र किंवदन्तीको विषय हो प्रलय

मान्छे रहुन्ज्याल जसरी पनि

रहिरहनुपर्ने नै छ पृथ्वीले

घस्री–घस्री भए पनि मान्छेको सेवा–टहल

गरी नै रहनेछन्— पृथ्वीले... प्रकृतिले...

—भन्ठान्ने गर्छौं हामी

..


अनि यस्तैमा—

एक दिन थालिनेछ पृथ्वीमा

कतै लामा–लामा खडेरीका सुक्खा खित्काहरु !

कतै बेमौसम वर्षातका बहुला बर्बराहटसँगै

बाढी र बर्बादीका हज्जारौं हिक्काहरु !!


हामी निदाइरहेका हुनेछौं चीऽऽसो मोहनिद्रामा

र सुन्न असमर्थ बनिरहनेछौं प्रलयको द्रुतविलम्बित पदचाप ।।

प्रकाशित : श्रावण ९, २०७८ ०८:२२
प्रतिक्रिया
पठाउनुहोस्
जनताको राय

राजनीतिक दलमा आबद्ध शिक्षकहरूलाई पदबाट हटाउने शिक्षा मन्त्रालयको निर्णय कस्तो लाग्यो ?