जीवन गीत

एकालापमा छन् बाटा

मृत्यु र जीवन, दुवैको

खबर बोकेर

हावा बेतमास बहिरहेछ

बजाउँदै कहिले साइरन झस्काउँछ हुरी

समय पनि कति निर्मम, निष्ठुरी !

बेचैनीले घेरिएछन् मन

झ्यालका चेपचेपमा आँखाहरु च्यापिएछन्

यो रंगीन सहर हो कि मसानघाट

धूवाँमा उडिरहेछन् लासैलास

रोदन र क्रन्दनमा अभिशप्त छन् विश्वास

त्यै पनि ठेलेर विरुवाको टुसाले

ढुंगालाई पल्टाऊँ भन्छ

त्यै पनि छरेर उज्यालो उषाले

अझै जीवन बाँकी छ भन्छ

झरीमा झरिदिएर असरल्ल

शिरीषका फूलले

सारा दुःखलाई फिका बनाइरहेछ ।