कर्पोरेट लोकतन्त्रमा भुनभुनाइरहेको सत्ता !

झरेर कहिल्यै नसकिने आँसुझैं यो दुःखको चाङ

आकाशतिर फर्किएर दाउराको हारझैं उभिएको छ

जो कतिबिघ्न अत्यासलाग्दो छ

सबै सबैको हिसाब चाहियो सबै सबैको कारण चाहियो ।

त्यो

दुर्घटनामा परेकी स्वास्नी मान्छेलाई सोध्नुहोला

बलात्कारपछि पलपल मरेर बाँच्नुको उदासीनता

सोध्नुहोला समाजको भालाले घोपेजस्तो अचाक्ली दुख्ने शब्दहरू

सरकार !

आफ्नै बाउबाट बलात्कृत

आमाको काखमा लडिरहेकी दूधे बालिकाको लास

योनीबाट बगिरहेको रगतको आहाल

तपाईंको कानुनलाई कुरीकुरी गररिहेको

उसको मृत शरीर कति शान्त छ कति ध्यानमग्न छ ।

प्रशासनको उजुरीपेटीमा पेन्डिङ निवेदन

अदालतको कुनै माकुरा लागेको पुरानो कोठामा

थन्किएको मुद्दाको फायल मैले बाँचेको समाज हो ।

सिंहदरबारअघि

सधैं सडकपेटीमा बसेर कराइरहने

बहुलाई आइमाईको शरीरबाट

निस्किएको वीर्यको दुर्घन्ध कतिबिघ्न गनाएको

इतिहासको सबभन्दा बदनाम यो रातको भोलिपल्ट

त्यो,

बहुलाई आइमाईको लास सडकको किनारमा भेटिएको थियो ।

सरकार ,

उसलाई तपाईंकै पार्टीको नेताले बलात्कार र हत्या गरेको हो !

हरेक दिन,

अखबारमा आउने आङै सिरिंग हुने

समाचारहरूले हृदय कामेर आउँछ

त्यो,

कक्षा सातमा पढ्ने बालिकाको बलात्कार आफ्नै बाजेले गरेको थियो

त्यो बोली नआउने महिलाको बलात्कार

मन्दिरको पुजारीले गरेको थियो

स्तनभरि चिथोरिएका घाउका दागहरू

लुछिएको कपाल र रगत लतपतिएको मृत शरीर

जसमा कति डरलाग्दो गरी गनाइरहेछ मानवता ।

मार्क्सवादका कुरा गर्ने

समाजवादको कुरा गर्ने

लोकतन्त्रको कुरा गर्ने

समानताको व्याख्या गर्ने सम्पूर्णलाई एउटा प्रश्न ?

छिः

त्यो कोटको गलामा

कस्तरी बेप्रवाह लिबिस्टिक लतपतिएको

छिः

हजुरको अनुहारमा

कस्तोबिघ्न अश्लीनता आफैं सर्माएको ।

सुन !

छोरा चाहने धर्मका गुरुहरू

छोरा चाहने समाजका लोग्नेमान्छेहरू

छोरा चाहने संस्कारका दासहरू

जुन दिन धर्म, संस्कार, कानुन कोरियो

यो पृथ्वीको सभ्यताको कालो इतिहास त्यही दिन कोरिएको हो

मेरो देशमा सरकार भन्नु लोग्नेमान्छे हो ।