भाषा चोरहरु जब शासक बन्छन्

भाषा–चोर शासकहरु
जब घुमाउाछन् शब्द–शब्दभित्र पसेर
ध्वनि यन्त्रको चाबी
शब्दहरु रातभर चोरले खागालेर छोडेको घरजस्तै
खाली र उदास हुन्छन्
शब्दहरु निर्वासित युद्धबन्दीका आाखाजस्तै
आतंकित र हतास हुन्छन् !

गुमाउँछन् शब्दले अर्थको प्राकृतिक सुगन्ध
रित्तिन्छ शब्दहरुबाट भावको गरिमा

हेर्दाहेर्दै
बन्छन् शब्दहरु केवल निरीह कठपुतली
बन्छन् कुरुप तर्कका हतियार
तिनै हतियार लिएर पस्छ शासक
किताबखानामा, अखबारहरुमा
कम्प्युटर र मोबाइलहरुमा,
छर्छ केवल प्रशस्तिको विष
सिकाउाछ अखण्ड प्रदक्षिणाको धुर्त कला !
र जन्माउाछ विवेकसम्पन्न मान्छेको ठाउामा अरिंगाल–दस्ता !

ओर्लिन्छ युद्धपोत विमानबाट खसेका सिपाहीझैं
गाउा, सहर र सभ्यताको आागनमाथि
र गर्छ विचारहरुको सामूहिक संहार !
लुट्छ प्रश्नहरुको ढुकढुकी
सम्मोहित बनाइदिन्छ र निदाइदिन्छ
सिङ्गो जुगको चेतना !

उदाहरणार्थ हेर्नुस् ः
संघीयता,
समावेशी लोकतन्त्र
समानुपातिक प्रतिनिधित्व
सुखी नेपाली– समृद्ध नेपाल !
म भ्रष्टाचार गर्दिना, भ्रष्टाचार हुन दिन्न
स्मार्ट सिटी ––
आदि आदि ।

शासकीय मठभित्रै ऐंठन परेर
आत्माहीन,
मुर्दातुल्य बनिसकेका यी शब्दको मुखमा
कसले राखिदेला गङ्गाजल !?
कसले ब्युाताइदेला यिनको आत्मा ?

कसले जोगाइदेला
लोकतन्त्र, गणतन्त्रको नाममा बगेका
तमाम रगतहरुको मोल ?