उत्तरआधुनिकतावादले भन्यो– सङ्गीत श्रोताको मृत्यु भइसक्यो !

उत्तरआधुनिकतावादले भन्यो :
मानव जातिको हितमा मैले पनि काटेको थिएँ, कष्टकर रातहरु
कहिले प्रेमिकालाई सम्झेर जङ्गलैजङ्गल हिँडेथेँ
कहिले भविष्यसँग तर्सेर चेपारो पारेथेँ, वर्तमानसँगै
कहिले पसिनासँगै कटकटिएको थिएँ रुखो बारीमा
कहिले रगतसँगै लतपतिएको थिएँ लामो बाटोमा
तर, त्यही बाटो फरक्क पछि फर्क्यो
अनि रक्तिम डोबहरु मेट्दै–मेट्दै निकै पर पुग्यो

र, तपाईंलाई थाहा छ कि छैन ?
डोबहरु मेटिजाने बाटोको पनि अब मृत्यु भइसक्यो ।

उत्तरआधुनिकतावादले भन्यो :
एक समय मैले पनि भेटाएको थिएँ एउटा साथी– सङ्गीत श्रोता
नामै थियो उसको तुक न बेतुकको
अलिअलि साथीजस्तो थियो, अलिअलि बैरीजस्तो लाग्थ्यो
मन पर्दैनथ्यो मलाई पटक्कै ऊ
जब ऊ मेरै अगाडि मेरो खिसीटिउरी गर्थ्यो
खुब मन पर्थ्यो बेलाबेला
जब मेरो प्रतिस्पर्धीको पनि उसैगरी उछितो काढ्थ्यो
कहिले गीत सुनेर सुस्तरी गुनगुन–गुनगुन गर्थ्यो
कहिले सिद्धान्त पिएर बेस्सरी अन्टसन्ट बान्ता गर्थ्यो
ऊ पनि उहिल्यैदेखि जीवनसँग हारिसक्यो, मेरो साथ छाडिसक्यो

र, तपाईंलाई थाहा छ कि छैन ?
बिचरा सङ्गीत श्रोताको पनि अब मृत्यु भइसक्यो !