वाग्मती र फोहोरी राजनेता

राजनेता फोहोरी भए
त्यसैले राजनीति फोहोर भयो
फोहोर राजनीतिले
सारा देश फोहोर पार्‍यो

यहाँको माटो फोहोर भएको छ
यहाँको बाटो फोहोर भएको छ
देशको स्वाभिमान फोहोर भएको छ
जनताको अभिमान फोहोर भएको छ
कहाँनेर टेकूँ पाउ ?
जताततै फोहोरै फोहोर छ
वस्तुको फोहोरभन्दा
राजनीतिको फोहोर बढी छ

बेथिति र अस्थिरताको पीपले भरिएको नेताको शरीर
डुङडुङी गन्हाइरहेछ
तर नाकमा बाक्लो मास्क अडयाएर भन्छ नेता–
केही गन्हाएको छैन
आज
बस्ती गन्हाइरहेछ
सहर गन्हाइरहेछ
नेताको प्रदूषणका कारण
हिमाल, पहाड, तराई
सारा देशै गन्हाउन थालेको छ

कस्तो उदेकलाग्दो कुरा !
तर, राज्यसत्ताको नाकमा
प्रतिपक्ष मात्र गन्हाउाछ
प्रतिपक्षको नाकमा
राज्यसत्ता मात्र गन्हाउाछ
यहाँ फोहोर राजनीतिका हुलमा ठेक्केदारी हुन्छ
यहाँ फोहोरी राजनीतिको खेलमा
दलालहरूको
दूतमा नियुक्ति हुन्छ
देश
दलले चलाएको छ कि दलालले ?
राज्य
सरकारले चलाएको छ कि चाटुकारले ?
यी भ्रमैभ्रमका बीचमा
भ्रम स्वयं फोहोर भएको छ

हे वाग्मती !
जसरी गधालाई धोएर
गाई बनाउन सकिँदैन
त्यसरी नै
यी राजनीतिज्ञलाई धोएर
मानिस बनाउन असम्भव छ
त्यसैले यतिखेर मलाई
चिन्ता लागिरहेछ–
पानीले पखाल्न नसक्ने
यो फोहोर पखाल्न तिमीसँग
के उपाय होला र !

तिनीहरू धोएर सफा हुन सक्तैनन्
तिनीहरू सफा हुनै नसक्ने गरी
दुर्गन्धित भएका छन् ।
तिनीहरूको मानसिकतालाई सफा गर्दा
पानी आफैँ फोहोर हुन्छ
कुन नदीमा चोबलेर सङ्ल्याऊँ तिनलाई ?
कुन ब्रान्डको साबुनले घोटेर
तिनको विचारलाई स्वच्छ बनाऊँ ?
जताततै फोहोरै फोहोर छ
फोहोरले धोएर, फोहोर सफा भएको छ
कतै दुनियाँमा ?