थोत्रो बोरा बोकेर
हिँड्छु सधैं काँधमा,
दिनभरि डुल्छु
बाँस छैन साँझमा ।
सडकमा मेरो बास
रछ्यानमा डुल्छन् हात,
जीउभरि धुलोमैलो
टाँसिएको छ खातैखात ।
मेरो पनि नाम छ
न्वारानमा राखिन आमैले,
मेरो पनि मन छ
भाग्य पो खोस्यो दैवले ।
जाडो हुँदा काम्दै हिँड्छु
गर्मी हुँदा गुम्सिन्छु,
सपना त म पनि देख्छु
विपनामा खुम्चिन्छु ।
पिनले कोपेर हेर त
छियाछिया भए हात,
नभन मलाई खाते
सक्छौ भने देऊ साथ ।
- गौरी न्यौपाने, लमजुङ