कान्तिपुर वेबसाईट
AdvertisementAdvertisement
२७.१२°C काठमाडौं
काठमाडौंमा वायुको गुणस्तर: १६६

गायक साथी

राजाराम पौडेल

काठमाडौँ — अशोक विगतलाई भुलेर वर्तमानमा मिहिनेत गर्दै भविष्य राम्रो बनाउने ध्याउन्नमा छन् । किनकि उनले यस अगाडि धेरै दु:ख गर्नुपर्‍यो । पढ्ने, खाने र खेल्ने उमेरमा उनले आफैं संर्घष गर्नुपर्‍यो । साथीहरू मिलेर घरबाट टाढा सहरमा जाने, गीत गाउने, गीत गाएर आएको पैसाले आफ्ना केही रहर पूरा गर्ने र घरमा सहयोग गर्ने उनको दैनिकी थियो ।

गायक साथी

गत आइतबार बालगायक अशोक दर्जी र आर्यन रेहन (एआर) बुढाथोकी पोखराको लेकसाइडमा भेटिए । उनीहरू लेकसाइडको होटल डयान्डिलेनमा ब्रेकफास्ट गर्दै थिए । उनीहरू छोटो समयमा नै मिल्ने साथी भइसकेका छन् । खाने क्रममा पनि एक–अर्कालाई सघाउँदै थिए । ब्रेकफास्टलगत्तै स्विमिङ पुलमा पौडिए । अशोकलाई पौडी खेल्न साह्रै मनपर्छ । उनीसँग गाउँमा हुँदा खोलामा पौडिएको अनुभव छ । उनलाई एआरले पौडी खेल्न साथ दिए । अशोकले पौडी खेल्न एआरलाई सिकाए पनि । दुवै जना मिलेर स्विमिङ पुलमा धित मरुन्जेल पौडिए । ‘गाउँको खोलामा भन्दा त स्विमिङ पुलमा रमाइलो लाग्यो,’ अशोकले प्रतिक्रिया दिए ।

अहिले अशोकका दोस्ती गायक टंक बुढाथोकीका छोरा एआर भएका छन् । एआर सांगीतिक क्षेत्रमा आएको केही समय भइसकेको छ । उनले हालसम्म ७ वटा गीत रेर्कड गराइसके । रुपै मोहनी, कसरी कसरी, रेलिमाई, माया पिरिमको, झिल्के, अल्लारे जोवनमा आदि गीतमा एआरले स्वर भरेका छन् । ६ वर्षका उनी एपल इन्टरनेसनल स्कुलमा १ कक्षामा पढ्छन् । उनीहरू दुवैजना अहिले मिल्ने साथी भएका छन् । आफूभन्दा सानो भएको कारण पनि अशोकले केही कुरा एआरलाई सिकाउँछन् । दुवैजना बालक भएकाले स–साना कुरामा जिद्दी गर्छन् । चकचक पनि गर्छन् । त्यही भएर उनलाई लिएर हिँड्दा एकजना साथी चाहिन्छ । उनीहरूको डिमान्ड पूरा गर्दै समाल्ने र सिकाउने काम टंकले गरिरहेका छन् । दुवैको सपना ठूलो कलाकर बनेर देशलाई चिनाउने छ । अशोक बोलिरहन मन पराउँछन् भने एआर कम बोल्छन् । बुबा टंक एआर रहमानबाट प्रभावित भएकोले नै छोराको नाम एआर जुराएका हुन् ।

पोखराको छोरेपाटनमा आयोजित डेविसफल सांगीतिक मेलामा आफ्नो प्रस्तुति राख्न उनीहरू पोखरामा आएका थिए । पोखरा विमानस्थलमा उनीहरू दुवै जनालाई आयोजकले स्वागत गर्दै कार्यक्रम स्थलसम्म पुर्‍याए । कार्यक्रम स्थलमा पुगेर उनीहरूले आफ्नो आवाजमा गीत सुनाउँदै दर्शकलाई मनोरञ्जन दिलाए । यसका लागि उनीहरूलाई गायक टंक बुढाथोकीले साथ दिएका थिए । यसअघि पोखराको मालेपाटनमा आयोजित मेलामा प्रस्तुति दिन उनीहरू पोखरा आएका थिए ।

झापाको दमक नगरपालिका वडा नं. २ भालुखोलाका अशोक दर्जी चर्चामा आएको तीन महिना भयो । विभिन्न कारणले गर्दा अशोकले आफ्नो पढाइलाई निरन्तरता दिन सकेका थिएनन् । अब भने उनले पढाइ र संगीतलाई निरन्तरता दिनेछन् । काठमाडौंको एक स्कुलमा यूकेजीमा भर्ना भएका छन् । अब उनले त्यही स्कुलको होस्टलमा बसेर अध्ययन गर्नेछन् ।
अशोक विगतलाई भुलेर वर्तमानमा मिहिनेत गर्दै भविष्य राम्रो बनाउने ध्याउन्नमा छन् । किनकि उनले यस अगाडि धेरै दु:ख गर्नुपर्‍यो । पढ्ने, खाने र खेल्ने उमेरमा उनले आफंै संर्घष गर्नुपर्‍यो । साथीहरू मिलेर घरबाट टाढा सहरमा जाने, गीत गाउने, गीत गाएर आएको पैसाले आफ्ना केही रहर पूरा गर्ने र घरमा सहयोग गर्ने उनको दैनिकी थियो । कलाकारितामा अगाडि बढ्ने सोच भए पनि कसरी कलाकार बन्ने भन्नेमा उनलाई थाहा थिएन । संर्घष गरिरहेका अशोकका बारेमा जब जानकारीहरू बाहिर आए । फेसबुक र युटयुबमार्फत उनको प्रतिभा आमदर्शकमाझ आइसकेपछि उनको चर्चा बढ्यो । एकाएक सेलेब्रिटी बने । गीत रेर्कड गर्न काठमाडांै झिकाइए । अनि रेर्कड भयो । ‘मनबिनाको धन ठूलो कि धनबिनाको मन’ । यो गीतले उनलाई चिनायो । युटयुबमा १ करोड २० लाखभन्दा बढी भ्युअर पाउन सफल भयो । यो गीतपश्चात् उनको प्रतिभाको तारिफ गर्नेहरू बढ्दै छन् । त्यसैले त युटयुबमा उनीसँग सम्बन्धित सामग्री पछिल्लो समय भाइरल भइरहेका छन् ।

यो अवधिमा अशोक मलेसिया र दुबईका कार्यक्रममा सहभागी भइसकेका छन् । उनी पोखरामा दुईपटक आइसके । काठमाडांै, झापाका कार्यक्रममा सहभागी बने ।उनीसँग घरमा रेडियो र मोबाइल थिएन । जति गीत सुने, गीतहरू गाडीमा बजेको, पसलमा बजेको, विभिन्न पार्टीमा बजेको, बाटामा हिँड्दा बजेको । यिनै गीत सुनेको आधारमा गीत सुनाउँथे । अब उनको आवाजलाई परिपक्व बनाउन साधनासँगै अगाडि बढ्न शिक्षाको जरुरत पर्ने भएकाले उनको ध्यान त्यतातर्फ मोडिएको छ । अहिले तत्काल गीत रेर्कड गर्ने तयारी नभए पनि एउटा गीत अभ्यास गरिरहेका छन् । अशोकलाई छोटो समयमा कमाएको दर्शकश्रोताको मायालाई निरन्तरता दिन चुनौती छ ।

प्रकाशित : श्रावण २०, २०७५ ०८:२४
प्रतिक्रिया
पठाउनुहोस्
जनताको राय

स्वयंसेवी संस्था स्काउटको स्वामित्वमा रहेको सार्वजनिक जग्गा कब्जा गरी वर्षौंदेखि भाडामा लगाउने कांग्रेसका सांसद दीपक खड्कालाई अब के गर्नुपर्छ ?