लभ वाग्मती !
२०७० जेठ ५ देखि सुरु भएको वाग्मती सफाइ अभियानले यही फागुन २८ मा २०० औं साता पूरा गर्यो । उक्त अवसरमा आयोजना गरियो ‘वाग्मती पदयात्रा’ । वाग्मती अभियानले राजधानी सहरको सुवास खोज्न भौंतारिरहेका युवालाई निकै आकर्षित गरेको देखिन्छ । पदयात्रामा सहभागी युवा संख्या त्यसको प्रमाण हो ।
चाहे त्यो स्कुल, कलेजका स्काउट टोली हुन् या विद्यार्थीको स्वयंसेवी गु्रप, वाग्मती क्लिनिङमा कलिला मनहरूको कन्ट्रिब्युसन सबैभन्दा अग्रणी पाइन्छ । ‘वाग्मती सफाइ अभियानमा युवाको हातेमालो प्रशंसनीय छ,’ अधिकार सम्पन्न वाग्मती सभ्यता एकीकृत विकास समितिकी बोर्ड मेम्बर माला खरेल भन्छिन् ।
दक्षिण कोरियाको राजधानी सियोलको मध्य भाग हुँदै बहने छङगेछङ नदीले पुनर्जीवन पाएको धेरै भएको छैन । अहिले उक्त नदी कोरियाको प्रमुख पर्यटकीय आकर्षण बनिसकेको छ । सूचना क्रान्तिको युगमा नेपाली युवाहरू संसारका हरेक चर्चित घटनाबारे जानकार छन् । तर आफ्नै देशका धरोहरहरूको बिजोगले उनीहरूको मन कटक्क खान्छ ।
मानव सभ्यताको सम्बन्ध नदी किनारसँग अन्योन्याश्रित छ । काठमाडौंको वाग्मती सभ्यताको इज्जत राख्न यतिबेला नयाँ जागरण देखिएको छ । तर यसमा युवाबाहेक अन्य वर्गले कत्तिको गम्भीरता देखाएका छन् त ? सिनामंगल निवासी अंकिता घिमिरे प्रश्न गर्छिन्– ‘हामी त हप्तैपिच्छे वाग्मतीको फोहोर उठाउँछौं तर वाग्मती छेवै बस्नेहरूचाहिँ घरको नाला र ढल सोझै मिसाइरहेका छन् । यो त बालुवामा पानी हाले बराबर होइन र ?’
उद्गम विन्दु बागद्वारदेखि चोभारसम्मको भ्याली सेगमेन्ट ३५ किमि छ । यसको ब्युटी जोगाउनु खासमा वाग्मती सभ्यताको खास संरक्षण हो । प्रा.डा. अभि सुवेदी लेख्छन्– ‘तर समस्या नदीमा छैन, समस्या हामीमा छ ।’
