तिहारमा तातो तेल वा आगोबाट दुर्घटना भए यसरी गरौं प्राथमिक उपचार- स्वास्थ्य - कान्तिपुर समाचार

तिहारमा तातो तेल वा आगोबाट दुर्घटना भए यसरी गरौं प्राथमिक उपचार

डा. प्रज्वल पुडासैनी

काठमाडौँ — नेपालमा तिहार निकै हर्षोल्लासका साथ मनाइने चाडहरूमध्येमा पर्छ । तिहार भनेको फूल, दियो बत्ती, देउसी-भैलो र सेल रोटीको पर्व पनि हो । तिहारमा आगो बाल्ने, पटका पट्काउने, झिलिमिली बत्ती बाल्ने र सेल रोटी पकाउने क्रममा आगोले वा तातो तेलले पोलेर धेरै दुर्घटनाहरू पनि हुने गरेका छन् । यसैले पनि चाड मनाउँदा हामी निकै सजग हुनु आवश्यक छ ।

तिहारमा धेरै जना सेल रोटी पकाउँदा वा पटका पट्काउँदा तथा आगोले पोलेर अस्पतालको आकस्मिक कक्षमा आउने गर्छन् । जस्तोसुकै पोलाइमा पनि प्राथमिक उपचारको निकै ठूलो महत्त्व हुन्छ। प्राथमिक उपचारपछि यदी १० प्रतिशतभन्दा बढी शरीर जलेको वा पोलेको छ भने त्यस्ता बिरामीलाई बर्न सेन्टरमा नै उपचार गर्नु उचित हुन्छ ।

आगो वा तेलले पोलेमा कसरी प्राथमिक उपचार गर्ने?

सबैभन्दा पहिला त जो व्यक्ति दुर्घटनामा परेको छ उसलाई आगो वा तातो तेलबाट टाढा हटाउने । अरुलाई जोगाउने प्रयास गर्दा आफू पो दुर्घटनामा परिन्छ कि ? त्यो याद गर्ने । आगो लागेको अवस्थामा प्रसस्त पानी हालेर वा ब्ल्यांकेटले छोपेर आगो निभाउने । शरीरमा आगो लागेको सल्केको भए भुइँमा ढल्ने र लडिबुडी गर्ने । जलेको लुगालाई शरीरको सम्पर्कबाट हटाउने । हटाउन अप्ठेरो भए काटिदिने । शरीरमा भएको कसिलो लुगा, पेटी, औंठी, सिक्री तथा बच्चाको डाइपर खोलिदिने ।

जलेको घाउ छिट्टै सुनिन्छ त्यसैले लुगा तथा गहनाहरू छिठोभन्दा छिठो खोल्नु उचित हुन्छ । जसले रक्तसंचारमा बाधा ल्याइ थप जटिलता सिर्जना गर्न सक्छन् । जलेको वा पोलेको घाउलाई चिसो पानिले सफा गरिसकेपछि- सफा प्लास्टिक झोला अथवा र्‍यापिङ पेपरले छोप्ने । यसो गरेमा पोलेको घाउलाई हावाको सम्पर्कबाट बचाउन सकिन्छ । यसले गर्दा दुखाइका साथै किटाणुको संक्रमण पनि कम हुन्छ ।

छालाको माथिल्लो भाग मात्र जलेमा (फर्स्ट डिग्री बर्न)

फर्स्ट डिग्री बर्नमा छाला रातो भएर पोलेको महसुस भए पनि फोका वा घाउ भएको हुँदैन ।

  • पोलेको ठाउँमा धाराको चिसो पानीले १५ देखि २० मिनेट पखाल्ने वा चिसो पानीमा जलेको शरिर को अंग डुबाउने । तर, आइस नलगाउने ।
  • पोलेको छालालाई बचाउन सफा कपडा अथवा नटाँसिने खालको ब्यान्डेज लगाउने ।
  • भ्यास्लिन अथवा कुनै घिउकुमारी (एलोभेरा) भएको मोइस्चेराइजेर दिनमा २ देखि ३ पटकसम्म लगाइराख्ने। यस्ता मोइस्चेराइजेरले छालामा तेलको पत्र बनाई छालामा पानी को मात्रा बनाइराख्न र पोल्न कम गर्न मद्दत गर्छ ।
  • दुखाई कम गर्ने औषधि खाने । पारासिटामोल जस्ता सजिलै पाइने दुखाई कम गर्ने औषधिको सेवन गर्ने ।

छालाको माथिल्लो २ भाग जलेमा (सेकेन्ड डिग्री बर्न)

सेकेन्ड डिग्री बर्न हुँदा छाला दुख्ने, सुन्निने, रातो हुने र पानी फोका आउने हुन्छ ।

  • चिसो पानीमा १० देखि १५ मिनेट जलेको अंग डुबाउने। आइस भने नलगाउने । आइसले शरीरको तापक्रम झन् घटाई दुखाइ र क्षति बढी गर्छ ।
  • जलेर बनेका फोकाहरू नफुटाउने । घिउ, घिउकुमारी जस्ता तत्त्वहरु पोलेका घाउमा सिधै लगाउँदा छालामा संक्रमण फैलिन सक्छ । त्यसैले यस्ता वस्तुहरू पोलेर घाउ भएको ठाउँमा नलगाउने ।
  • पोलेको छालालाई बचाउन सफा कपडा अथवा नटाँसिने खालको भ्यासेलिन ड्रेसिङ र ब्यान्डेज लगाउने ।
  • जलेका बिरामीलाई 'सक' अर्थात् (पोलेर रगत कम भइ शरीरका अंगहरुमा अक्सिजनको मात्रा कम हुने अवस्था)बाट बचाउनुपर्छ। त्यसका लागि तल उल्लेख गरिएका उपायहरु अपनाउनुपर्ने हुन्छ :
    - जलेका मानिसलाई भुइँमा हात खुट्टा फिजाएर समतल रुपमा सुत्न लगाउने ।
    - खुट्टाको भागलाई सरिरबाट १२ इन्च (३० सेन्टइमीटर ) जति माथि उठाउने ।
    - जलेको भागलाई लुगा अथवा ब्ल्यांकेटले छोप्ने ।
    - जलेका बिरामीलाई न्यानो तापक्रम भएको सफा कोठामा राख्ने । त्यसो गर्दा सफा नटाँसिने खालको ब्ल्यांकेट र सफा कपडा प्रयोग गर्न सकिन्छ । तर जलेको घाउमा भने कपडा वा ब्ल्यांकेट आदी टाँसिनु हुँदैन ।

छालाको पूरै भाग जलेमा (थर्ड डिग्री बर्न)

थर्ड डिग्री बर्नमा छाला पूरै कालो अथवा डढेको जस्तो हुन्छ ।

  • अरु कसैसँग सहयोग माग्ने ।
  • जलेको भागलाई बचाउन सफा कपडा अथवा नटाँसिने खालको ब्यान्डेज लगाउने ।
  • औंलाहरु जलेको भए त्यसलाई सफा कपडाले छुट्टाउने र एक आपसमा टाँसिन नदिने ।
  • यस्ता गहिरो खालका पोलेका घाउ पानीमा नडुबाउने ।
  • जलेका बिरामीलाई सकबाट बचाउने ।
  • तुरुन्तै नजिकको अस्पताल लगिहाल्ने ।

कस्तो अवस्थामा तुरुन्त अस्पताल लग्ने ?

यदी जलेको भाग हत्केलाको आकारभन्दा बढी भएमा, 'सक'को लक्षण देखिएमा अस्पताल पुर्‍याइहाल्नु पर्छ । सकका लक्षणमा छाला चिसो हुने, पसिना धेरै बग्ने, स्वासप्रस्वासमा समस्या आउने, कमजोरी हुने हुन्छ । यसका साथै पोलेको घाउ छालाबाट भित्रसम्म फैलिएर मांशपेशी र हड्डीसम्म पुगेमा, छाला डढेर कालो भएमा, अनुहार, घाँटी, कान, यौनी, खुट्टा, जोर्नी जलेमा तुरुन्त अस्पताल लग्नु नै उचित हुन्छ ।

डा. पुडासैनी निजामती कर्मचारी अस्पताल (सिभिल अस्पताल) तथा भक्तपुरस्किन एन्ड कस्मेटिक सेन्टर (बीएससीसी)मा छालारोग विशेषज्ञका रुपमा कार्यरत छन् ।

प्रकाशित : कार्तिक ६, २०७९ १५:२७
प्रतिक्रिया
पठाउनुहोस्

डेंगीमा हुने छालाका समस्या र उपचार

हाल संक्रमित हुने कतिपय बिरामीमा बिमिरा/डाबर आदि केही नदेखिए पनि ज्वरो आएको ३ देखि ५ दिनमा उग्र रुपमा हत्केला, पैताला, जिउ चिलाउने र दैनिक क्रियाकलाप तथा राति सुत्नसमेत गाह्रो हुने समस्या देखिएको छ । यस्ता लक्षण ५ देखि ७ दिनमा कुनै जटिलताबिना नै कम हुँदै जान्छन् । धेरै चिलाएमा चिलाउन कम गर्ने ‘एन्टीहिस्तामिन’ औषधि चिकित्सकको सल्लाहबमोजिम सेवन गर्नु पर्दछ ।
डा. प्रज्वल पुडासैनी

काठमाडौँ — हालै अस्वाभाविक रुपमा देशभर देखिएको डेंगी रोगले प्रकोपको रुप लिएको छ ।‘एडिस इजेप्टी’ नामक लामखुट्टेको टोकाइबाट हुने डेंगी भाइरसको संक्रमण बर्सेनि रुपमा देखिन्छ । 

धेरैजसो डेंगीका बिरामी कुनै लक्षणबिना अथवा ज्वरोमात्र आएर ठिक भएर जान्छन् भने कतिपयमा डेंगी भाइरसको संक्रमण भएको ३-१४ दिनमा ज्वरो आउने, टाउको दुख्ने, वाकवाकी लाग्ने, जोर्नी दुख्ने, ढाड दुख्नेलगायत लक्षण देखिन्छ । त्यस्तै प्रकोप फैलिएको ठाउँमा विशेषतः बालकहरूमा शरीरका विभिन्न अंगहरूमा रक्तस्राब हुने, रगतमा प्लाज्माको मात्रा कम हुने र फोक्सो तथा पेटमा पानी जम्मा भई ‘हाइपोभोलेमिक सक’ हुने हुन्छ । शरीर धेरै सुनिएमा, पेट धेरै दुखेमा, धेरै वाकवाकी लागेमा, धेरै आलस्य भएमा, कलेजो सुन्निएमा र रगतमा प्लेटलेटको मात्रा कम भएमा डेंगीको जटिलता बढी हुन सक्ने सम्भावना हुन्छ ।

छालामा देखिने डेंगीका लक्षण के–के हुन् ?

सामान्यतया डेंगीका आधा जसो बिरामीमा ज्वरो आएको ३ देखि ४ दिनमा चिलाउने खालका रातो डाबर र टाटाहरू देखिन्छन् । यस्ता डाबरहरू खुट्टाबाट सुरु भई पैतालातिर र छाती र ढाडबाट सुरु भई अनुहार‚ हात, खुट्टा र हत्केला तथा पैतालामा पनि फैलिने गर्दछन् । यस्ता डाबरहरू १ हप्तामा आफैं हराएर जान्छन् । त्यस्तै प्लेट्लेटको मात्रा कम भएका बिरामीमा हातखुट्टामा रगतका नली फुटेर हुने टाटा (पेटेकी) जस्ता डाबर देखिन सक्छ । साथै मुखभित्र र आँखामा पनि यस्ता राता टाटाहरू देखिन सक्छ र हत्केला तथा पैताला सुन्निने, छाला निक्लिने र छुँदा सूक्ष्मानुभूत हुने पनि हुन्छ ।

हाल संक्रमित हुने कतिपय बिरामीमा बिमिरा/डाबर आदि केहि नदेखिए पनि ज्वरो आएको ३ देखि ५ दिनमा उग्र रुपमा हत्केला, पैताला, जिउ चिलाउने र दैनिक क्रियाकलाप तथा राति सुत्नसमेत गाह्रो हुने समस्या देखिएको छ । यस्ता लक्षण ५ देखि ७ दिनमा कुनै जटिलताबिना नै कम हुँदै जान्छन् । धेरै चिलाएमा चिलाउन कम गर्ने ‘एन्टिहिस्तामिन’ औषधि चिकित्सकको सल्लाहबमोजिम सेवन गर्नुपर्छ ।

डेंगीका लक्षण भएका बिरामीमा डेंगीको एन्टीजेन ‘एन एस १’ (जुन ज्वरो आएको १ हप्ता सम्म पोजिटिभ आउँछ) र डेंगी ‘आईजीएम’ र ‘आईजीजी’ एन्टीबडी परीक्षण गरी पत्ता लाग्छ । यसका साथै पीसीआर विधिबाट पनि डेंगी भाइरस पत्ता लाग्छ । डेंगीका लागि हालसम्म कुनै पनि किसिमको एन्टिभाइरल औषधि उपलब्ध छैनन् । यसको उपचार बिरामीको लक्षणबमोजिम गरिन्छ । ज्वरो र दुखाइका लागि सामान्य पारासिटामोल मात्र सेवन गर्नुपर्छ । बजारमा सजिलै पाइने दुखाइ कम गर्ने फ्लेक्सोन, इबुप्रोफेन आदि औषधि डेंगीमा सेवन गरेमा रक्तस्राब हुने सम्भावना हुन्छ तसर्थ सेवन गर्नुहुँदैन ।

डेंगीका करिब ५ प्रतिशत बिरामीमा रगतमा प्लाज्माको मात्रा कम हुने, पानीको मात्रा कम हुने र ‘हाइपोभोलेमिक सक’ हुने सम्भावना हुने हुँदा यस्ता बिरामीलाई अस्पतालमा भर्ना गरी प्रशस्त पानी सेवन गर्ने, सलाइन पानी दिने र प्लेट्लेट ट्रान्सफुज गर्नुपर्ने हुन्छ । डेंगीविरुद्धको खोप उपलब्ध छ । हालै प्रयोगका लागि अनुमति दिइएको खोप लगाएका मानिसमा डेंगीको जटिलता ९० प्रतिशतले कम हुने, अस्पताल भर्ना ८० प्रतिशतले कम हुने र लक्षण ५० प्रतिशतले कम हुने बताइएको छ ।

डा. पुडासैनी निजामती कर्मचारी अस्पताल (सिभिल अस्पताल) तथा भक्तपुर स्किन एन्ड कस्मेटिक सेन्टर (बीएससीसी)मा छालारोग विशेषज्ञका रुपमा कार्यरत छन् ।

प्रकाशित : आश्विन २४, २०७९ १७:००
पूरा पढ्नुहोस्
प्रतिक्रिया
पठाउनुहोस्
×