‘जनतासँगभन्दा बलियो अरू कुनै गठबन्धन हुँदैन’
नेपालगञ्ज — यसअघि दुईपटक सांसद् र तीनपटक मन्त्री भइसकेका प्रतिनिधिसभामा बाँके–२ का उम्मेदवार मोहम्मद इश्तियाक राई तेस्रोपटक संसद् छिर्न प्रयासरत छन् ।
कान्तिपुरकर्मी रुपा गहतराजसँगको कुराकानीमा इश्तियाकले यसपटक पनि निर्वाचित भएर संसद् भवन छिर्ने दाबी गर्दै भने, ‘म जनतासित गठबन्धन गरेर अगाडि बढ्दै छु ।’
तपाईं तेस्रोपटक उम्मेदवार बन्नुभएको छ । मतदाता के भन्छन् ?
म जनता समाजवादी पार्टी नेपालको उम्मेदवार हुँ । बाँके-२ का जनताको विकासको चाहना पूरा गर्ने मेरो लक्ष्य हो । मलाई आजसम्म साथ दिँदै पार्टीका साथीहरुले जिल्लाबाट एकल सिफारिस गर्नुभयो र केन्द्रले पनि त्यसलाई अनुमोदन गर्यो । अब जनताले पनि मंसिर ४ मा मेरो उम्मेदवारीलाई अनुमोदन गर्ने कुरामा म आशावादी छु । सुरुमा निर्वाचनमा त्यति खटनपटन गर्न पाइनँ । सरकारबाट हटेपछि भने पूर्णरुपमा निर्वाचनमा केन्द्रित छु । दिनदिनै जसपाका उम्मेदवारहरूप्रति मतदाताको आकर्षण बढिरहेको छ । पार्टी प्रवेश गर्न चाहने साथीहरूलाई समेत समय दिन नसकेको अवस्था छ । धेरैलाई त हामीले अहिले जो जहाँ हुनुहुन्छ‚ त्यहीँबाट सहयोग गर्नुस् भनेका छौँ ।
तपाईंलाई मत किन दिने ?
मैले जहिल्यै पनि जनतासँग सम्भव र गर्न सक्ने कामको मात्र प्रतिबद्धता जनाउँदै आएको छु । पदमा पुग्नकै लागि हावादरी प्रतिबद्धता मैले कहिल्यै गरिनँ । अहिले पनि मैले प्रतिबद्धताभन्दा पनि आफूले नीतिगतरूपमा गर्नसक्ने कामकुरा जनतामाझ राखिरहेको छु । मैले बाँके–२ का लागि राखेको ‘भिजन १० दृष्टि’ मार्फत आफ्ना भावी योजनाहरू जनतामाझ प्रस्तुत गरेको छु । यिनै दृष्टिकोणको सेरोफेरोमा रहेर मैले भोलिका दिनमा काम गर्ने हो । भेरी अस्पतालमा दीर्घरोगीहरूका लागि विशेषज्ञसहितको छुट्टै युनिट, जमुनाहा–हिल्सा सडक योजनालाई कार्यान्वयनमा लैजान पहल गर्ने, कम्तीमा ५ विद्यालय र ५ स्वास्थ्य संस्थालाई नमुना बनाउन नीतिगत सुधार ल्याउने, व्यावसायिक सुरक्षा, महेन्द्र बहुमुखी क्याम्पसको भवनका साथै शैक्षिक कार्यक्रममा सुधारलगायत काम नै मेरा प्राथमिकता हुन् ।
संसद् त कानुन बनाउने थलो हो । तपाईं विकासका आश्वासन मात्रै किन बाँड्नुहुन्छ ?
सांसद भनेका खासमा ऐन कानुन बनाउनकै लागि हुन् । सांसदहरूले बनाउने ऐन कानुन र नीति–नियमकै आधारमा विकासको खाका कोरिने हो । राम्रो नीति भयो भने दिगो विकास हुन्छ । नीति गलत भयो भने गडबड हुन्छ । यसको मतलब सांसदले विकास निर्माणको काम गर्ने सवालमा मुट्ठी बाँधेर बस्ने भन्ने विल्कुल होइन । मेरो अठोट पनि नीति-निर्माणसँगै सम्बन्धित छन् । नीति त विकासका लागि पनि चाहिन्छ नि ।
विकासमा सांसदको अहं भूमिका हुन्छ । विकासका राम्रा योजनाहरू ल्याएर आफ्नो क्षेत्रमा बजेट सुनिश्चित गर्नसक्ने ल्याकत भएको सांसद भएमा त्यस क्षेत्रका जनताका लागि त राम्रो हुन्छ नै देशकै लागि पनि हित हुन्छ ।
अहिले सांसद भएकै भरमा ‘यो गर्दिन्छु र त्यो गर्दिन्छु’ भन्दै कतिपय उम्मेदवार हिँडिरहेका छन् । भविष्यमा पूर्वाधार विकास साझेदारी कोष (संसदीय विकास कोष) नै निरन्तर हुन्छ वा हुँदैन भन्ने निश्चित छैन । ठूल्ठूला योजना पूरा गर्नलाई सरकारमा पनि पहुँच हुनुपर्छ । ती सबैको सुनिश्चितता नहुँदै जनतालाई झुक्याउनु हुँदैन भन्नेमा म दृढ छु । मेरा भावी योजनाहरू हेर्नुभयो भने मैले आश्वासन बाँडेको हुँ या यथार्थपरक विषय उठाएको हुँ भन्ने प्रस्ट भइहाल्छ ।
यसअघि चुनाव जितेर आफ्नो क्षेत्रमा के-के गर्नुभयो ?
मैले आफ्नो क्षेत्रका लागि उत्पातै गरें त भन्दिनँ । तर सम्भव भएसम्मका अनि जनताका लागि आवश्यक कामहरू गरेको छु र गर्दैछु । मुख्यरुपमा भेरी अस्पताल, सडक, नाला, हाइमास्ट लाइट, सभाहल, पुलहरूलाई केन्द्रमा राखेँ । मैले भेरी अस्पतालमा आधा अर्बभन्दा बढी लागतमा वातानुकूलित ‘इन्डोर’ भवन बनाउन बजेटको जोहो गरें । जहाँ ५० रूपैयाँको पर्चा काटेर जुनसुकै हैसियतका बिरामीले उपचार गराउन पाउने भएका छन् । त्यस्तै ३९ वटा हाइमास्ट लाइट बजार र आसपास क्षेत्रमा लगाइयो । एकैसाथ नगरभित्र २२ वटा सडकको शिलान्यास गरी निर्माण सम्पन्न गरियो । सायद कुनै गल्ली बचेको होला जहाँ पीसीसी सडक निर्माण नभएको होस् । वडा नं १४ मा अन्तर्राष्ट्रिय स्तरको सभाहल बनाइएको छ ।
पछिल्लोपटक लगभग तीन महिना भौतिकमन्त्री हुँदा पनि मैले धेरै काम गरें । जमुनाहा–राँझा सडकखण्डमा अस्फाल्ट ओभर लेको काम भइरहेको छ । यो सडक कालोपत्रे गर्ने विश्वकै उत्कृष्ट प्रविधि हो । पुष्पलाल चोकदेखि सिधनियासम्मको सडकको काम सुरु भएको छ । ट्राफिक लाइट जडान र ओभरहेड ब्रिजको काम १/२ दिनमै सुरु हुँदै छ । वर्षौंदेखि बिग्रिएको नेपालगन्ज–गुलरिया सडक पनि स्ट्रिटलाइटसहित फराकिलो र गुणस्तरीय बनाउने बजेट सुनिश्चित भइसकेको छ । यता राप्ती नदीमा एउटा ‘डबल लेन’ पुलसहित अन्य ७ वटा पुल निर्माण प्रक्रियामा गइसकेका छन् ।
यी सबै कामबारे भनिरहँदा मैले गरेका कामका सम्बन्धमा एउटा कुरा भन्नैपर्ने हुन्छ । मैले सहरी विकास मन्त्री हुँदा आफ्नो निर्वाचन क्षेत्रका लागि धेरै आयोजना र बजेटको व्यवस्था गरेको थिएँ । जसको तत्कालीन सत्तारूढ दलकै सांसदहरू झपट बोहोरालगायतले संसद्मै विरोध गर्नुभयो । सबै बजेट आफ्नो क्षेत्रमा लग्यो भनेर मौन विरोध भयो । यो विरोध त मैले आफ्नो क्षेत्रका लागि गरेरै भएको हो नि । मेरो पहिलो प्राथमिकता जहिल्यै पनि मेरो क्षेत्रका मतदाता नै हुन् । आफ्नो क्षेत्रका मतदाताको समस्यालाई केन्द्रमा राखेर नै मैले काम गर्दै आएको छु ।
यसअघिकै वाचाहरु पूरा नभइरहेका बेला अब के भनेर मत माग्नुहुन्छ ?
मैले पटक-पटक सांसद् र मन्त्री हुँदा गरेका कामहरूको फेहरिस्त सबै मतदातालाई बुझाएको छु तर पनि एकाध काम भने गर्न बाँकी छन् । राप्ती नदी छेउमा किरियापुत्री भवन र स्तरीय घाट बनाउने कुरा मैले भनेको हुँ । जुन त्यो ठाउँ पर्ने पालिकाका प्रमुखले असहयोग गरेपछि बन्न नसकेको हो । मैले आफ्नो सांसद कोषबाट त्यो बनाउन चाहेको थिएँ । तर‚ राजनीतिक स्वार्थमा काम गर्न नै दिइएन । अरू त भनेका सबै काम मैले गरेकै छु । सामाजिक–सांस्कृतिक पक्षमा पनि मैले सकेसम्म गरेको छु । सांसद विकास कोषबाट करिब ७० मन्दिर–मस्जिदको सौन्दर्यकरणका लागि, सामाजिक संरचना निर्माणका लागि सहयोग गरेको छु ।
तपाईंविरुद्ध बलियो गठबन्धन छ, कसरी प्रतिस्पर्धामा गर्दै हुनुहुन्छ ?
स्थानीय तहको निर्वाचन परिणामलाई आधार मानेर तपाईंले बलियो गठबन्धन भन्नुभएको होला तर बलियो भइदिएको भए उनीहरू गठबन्धन नै गर्थेनन् होला । फेरि हामीले अरुसँग गठबन्धन नगरे पनि जनतासँग गठबन्धन गरेका छौँ । जनतासँगको गठबन्धनभन्दा बलियो अरू गठबन्धन कसरी हुनसक्छ ? यसअघिको संसदीय निर्वाचनमा पनि म एक्लै थिएँ । कांग्रेस–राप्रपा र एमाले–माओवादी गठबन्धनलाई फराकिलो मतान्तरले हराउँदै मैले जित निकालेको थिएँ । मतदातामाथि विश्वास नहुनेले, कमजोर उम्मेदवार हुनेले र जसरी पनि आँफै हुनुपर्छ भन्ने मपाइँ भएकाहरूले गठबन्धन गरेका हुन् । अर्को कुरा मेरो क्षेत्रमा गठबन्धन कमजोर पनि छ । कोही पूर्व, कोही पश्चिम लागेका छन् । माथिबाट गठबन्धन गरिदिएकै भरमा मतदाता लतारिएर जाँदैनन् नि । उनीहरूले पनि आफ्नो विवेक प्रयोग गर्छन् होला नि । कसले काम गरेको छ ? कसले काम गर्न सक्छ ? को जनतामा लोकप्रिय छ ? कसले जनताको सुख–दु:खमा साथ दिएको छ ? यी कुरा मतदाताले पक्कै मूल्यांकन गरेका हुन्छन् । यहाँका मतदाता जसले जे भन्यो त्यही गर्ने खालका छैनन् । राम्रो र नराम्रो मूल्यांकन गरेर मताधिकारको सदुपयोग गर्न सक्षम छन् ।
तपाईंको विचारमा देशलाई सुशासन र विकासको तीव्र गतिमा अघि बढाउन के कस्ता कानुनहरुको अभाव भएजस्तो लाग्छ ?
सुशासन, पारदर्शिता र जवाफदेहिताजस्ता महत्त्वपूर्ण विषयमा राजनीतिक दलहरूबाट पर्याप्त चासो र चिन्ता नहुँदा नै अहिलेको अवस्था आएको हो । यी तीन क्षेत्रमा सुधार ल्याउने हो भने अहिले विकासमा व्याप्त अवरोधहरू आफै कम भएर जानेछन् । धेरैका लागि यो राजनीतिक पसल चलाउने हतियार बन्न पुगेको छ । हामीले यसमा गम्भीरतापूर्वक सोच्नुपर्ने भएको छ । राज्य पद्धतिलाई प्रविधिमैत्री बनाउने र प्रभावकारी ‘डकुमेन्टेसन’ मा ध्यान दिने हो भने सुशासनका सवालमा हामी धेरै हदसम्म फड्को मार्न सक्छौँ । त्यस्तै राजनीतिज्ञहरू जवाफदेही अनि कर्मचारीतन्त्र पारदर्शी हुने हो भने पनि सुशासनको लक्ष्य भेट्टाउन गाह्रो छैन । विकास निर्माणका सवालमा भने अहिले सार्वजनिक खरिद् ऐनलगायत विद्यमान धेरै कानुन परिमार्जनको खाँचो छ । म यी कानुनहरू परिमार्जनका लागि विषेष पहल गरिरहेको छु ।
तपाईंको प्रतिस्पर्धा कुन दल वा उम्मेदवारसँग छ ?
मेरो प्रतिस्पर्धा कसैसँग छैन । तर अन्य उम्मेदवारहरू मसँग प्रतिस्पर्धामा आउन खोजिरहनुभएको छ । जनताको सुरुदेखिकै मुड हेर्दा अन्य उम्मेदवारहरूबीच दोस्रो को हुने भन्ने प्रतिस्पर्धा छ । मैले उठाएका सवाललाई जनताले विश्वास गर्नुभएको छ । म सुरुदेखि नै धार्मिक तथा सामाजिक सद्भाव, एकतालाई अनि जनसेवा र विकास निर्माणलाई आफ्नो कर्म बनाएर अघि बढेको मान्छे हुँ । म योभन्दा दायाँबायाँ लाग्दैन भन्नेमा जनता विश्वस्त छन् । सामाजिक सद्भाव खल्बल्याउन खोज्ने, धार्मिकरूपमा जनताको कित्ताकाट गर्न खोज्ने, सामन्तवाद र निरंकुशताको पक्षपोषण गर्ने अनि विकासका काममा अवरोध गर्न खोज्नेहरूविरुद्ध मेरो उम्मेदवारी हो । जनता नकारात्मक सोच भएकाहरूका पछाडि लागेर प्रतिगमनलाई प्रोत्साहन पक्कै गर्दैनन् । मैले विगतमा गरेका कामहरू जनताले देखेकै छन् । निर्वाचनमा जित्न यिनै आधारहरू काफी छैनन् र ?
प्रकाशित : मंसिर १, २०७९ १९:०१