पुरानै प्लटमा नयाँ प्रस्तुति

फलस्वरुप केन्द्रीय द्वन्द्वमै फिल्म अलमलिन्छन् । तर, सम्राट बस्नेत निर्देशित फिल्म 'लाखे' भने केही हदसम्म दर्शकलाई कथासँग बाँधेर राख्न सफल भएको छ । थुप्रै फिल्मका प्लटहरू यसमा दोहोरिए पनि 'लाखे'को प्रस्तुतिकरणले दर्शकको ध्यान तान्छ ।

देखाउन खोजेको कुरामा निर्देशक इमान्दार हुँदाको परिणाम बनेको छ, 'लाखे' । बैंक डकैतमाथि बनेका थुप्रै फिल्म हामीले हेरिसक्यौं । त्यसअर्थमा 'लाखे'को कथा नयाँ होइन । तर, फिल्मले प्रस्तुत गरेको विषयवस्तुमा कहीँ कतै नेपाली मुद्दा जोडिएको छ । थुप्रै दृश्य अनुमान गर्न सकिने भए पनि क्राइम विधामा बनेको फिल्मले दर्शकलाई कथासँग जोडेर राख्न सक्नु 'लाखे'को सफलता हो । फिल्मको पटकथा चुस्त छैन, संवादमा खासै दम भेटिँदैन । तर, फिल्मको कथा र पात्रहरूले दर्शकको ध्यान भड्किन दिँदैन । पटकथा र निर्देशनको साँठगाँठ अझै मजबुत भइदिएको भए 'लाखे' ‍औसतभन्दा माथि उठ्ने थियो ।

फिल्मले बैंक लुट्ने तीन पात्रहरूको कथा भन्छ । दीपशिखा बैंकमा काम गर्दै आइरहेका समीर महर्जन(सौगात मल्ल)लाई एकदिन अचानक बैंकिङ कसुरमा जेल सजाय सुनाइन्छ । यही घटनाले समीर छोरी र श्रीमतिबाट टाढिन्छन् । बिना गल्ती जेल सजाय भोगिरहेका समीरले त्यहाँ रक्की(आर्यन अधिकारी)लाई भेट्छन् । रक्की जेलका नाइके, उनीसँग सबै कैदी थरथर ! ठमेलका डन मेटल(अनुपविक्रम शाही)सँग पनि जेलमै भेट हुन्छ । जेलमै यी तीनले बैंक लुट्ने योजना बनाउँछन् । बैंक लुट्ने उनीहरूको योजना पूरा होला त ? 'लाखे'को कथा यही सेरोफेरोमा घुमेको छ ।

जेलमा भेटिएका पात्रहरूबीच सुरु हुने मित्रता, उनीहरूले देख्ने सपना, बनाउने योजना थुप्रै फिल्ममा हेरिरहेकै हो । यसअघि देखिरहेकै यस्ता थुप्रै प्लटमा 'लाखे'को कथा उनिएको छ । तर, त्यही ‍पटकथाका दृश्यलाई मजबुत प्रस्तुत गर्न नसक्नु सम्राटको निर्देशकीय कमजोरी हो । झुठ्ठो मुद्दामा जेल सजाय भोग्नु परेका समीरमा आएको बदला भावलाई दृश्यमा खासै प्रस्तुत गर्न सकिएको छैन । त्यसैले फिल्म हेरुन्जेल समीरका लागि बैंक लुट्नुको कारण, रक्की र मेटललाई पैसाको आवश्यकता किन छ भन्ने कुरा दर्शकले खुट्याउनै सक्दैनन् । दर्शक आफैंले समीरको बदला भावलाई बुझिदिनुपर्छ । रक्की र मेटलको चरित्र चित्रणमा पनि लेखकले मेहनत गरेको देखिन्न । उनीहरूका पृष्ठभुमिमा कतै पैसाको आवश्यकता देखिँदैन । एउटा दृश्यमा समीरले १० वर्ष अगाडिको सपना पूरा गरिदिन्छु भन्दै रक्की र मेटललाई डकैतका लागि तयार गरिरहेका हुन्छन् । तर, यी दुई पात्रको पृष्ठभुमि खासै राम्रोसँग स्थापित हुन नसक्दा १० वर्ष अगाडिको उनीहरुको सपना के थियो भन्ने दर्शकलाई पत्तो हुँदैन । प्रमुख पात्रको पृष्ठभुमि स्थापितमै समस्या देखिँदा दर्शक लामो समय कथामा अडिन पाउँदैनन् । त्यस्तै समीरले रक्की र मेटलको विश्वास चाँडै जितेको दृश्य पनि पत्यारिलो छैन । यी दृश्यहरूमा निर्देशकको बलियो उपस्थिति भेटिँदैन । तर, फिल्मको कसिलो सम्पादन र कथ्य शैलीले दर्शकलाई फिल्मसँग जोडेर राखेको छ ।

भीएफएक्स प्रयोगमा समस्या देखिन्छ । फिल्मको एउटा दृश्यमा पानी देखाउन प्रयोग गरिएको भीएफएक्स विश्वासिलो छैन । पानी छचल्किएको दृश्य त आँखामा बिझाउने किसिमले नै देखाइएको छ । अब पनि नेपाली दर्शकलाई यस्तै भीएफएक्समा अल्झाउन खोज्नु, नेपाली फिल्मले दर्शकको विश्वास गुमाउनु हो । 'लाखे'ले भीएफएक्सको दृश्यमा दर्शकको विश्वास जित्न सक्दैन । त्यस्तै फिल्ममा प्रयोग गरिएको 'तिम्रो पिरेम'बोलको गीतलाई भने जबर्जस्ती राखिएको देखिन्छ । यो गीतबिना पनि फिल्मको कथा अगाडि बढ्ने थियो । तर, 'खेला' शीर्षकको गीतले भने दर्शकलाई विषयवस्तुमा प्रवेश गराउन मद्दत मिल्छ ।

यी कमजोरीहरूबीच पनि चरित्र चित्रणमा 'लाखे'टिमको मेहनत देखिन्छ । रक्की र मेटलको भूमिकामा आर्यन अधिकारी, अनि अनुपविक्रम शाही फिट लाग्छन् । उनीहरूको चरित्रले यी दुईलाई नै कुरेको देखिन्छ । उनी दुई चरित्रमा यत्ति सुहाउँदो देखिएकका छन् कि यी दुईबाहेक अन्यलाई यो चरित्र फिट नै हुँदैनथ्यो भन्ने लाग्छ । रक्कीको भूमिकामा आर्यनले गरेको अभिनय प्रशंसनीय छ । त्यस्तै, अनुपविक्रम शाही अन्य फिल्ममा भन्दा मेटलको भूमिकामा फरक देखिएका छन् । प्रशान्त ताम्राकारमा 'ऐश्वर्य' चरित्रको ह्यांग देखिन्छ । त्यस्तै, अभिनेता सौगात मल्लले समीरको निर्दोषपना र बदलाभावालाई अभिनयमार्फत प्रस्तुत गर्ने कोशिस गरेका छन् । तर, क्राइम विधाकै अन्य फिल्महरूमा देखिरहेकै दर्शकका लागि उनको चरित्रमा नौलोपन भेटिन्न । चरित्र सुहाउँदो भूमिकामा देखिएका अर्का कलाकार रोहित रुम्बा हुन् । 'आप्पा' चरित्रलाई पर्दामा उभ्याउन उनले गरेको अभिनयको तारिफ गर्न सकिन्छ । फिल्ममार्फत सुशील सिटौलाले भने आफ्नो अभिनयको दायरा बढाएको देखिन्छ । उनी प्रिन्सको भूमिकामा नौलो देखिएका छन् । उनको अभिनय दर्शकका लागि सरप्राइज बन्न सक्छ ।

अन्तमा, 'मनि हाइस्ट'का दर्शकका लागि 'लाखे' नयाँ विषय बन्न नसक्ला । तर, बैंक डकैतकै विषयलाई स्थानीय मुद्दा, स्थानीय पात्रसँग जोडेर भनिएको 'लाखे'को कथ्य शैलीले दर्शकलाई फिल्ममा बाँध्न सफल छ ।