कान्तिपुर वेबसाईट
AdvertisementAdvertisement
२५.१२°C काठमाडौं
काठमाडौंमा वायुको गुणस्तर: १३४
फिल्म समीक्षा

टेलिश्रृंखलाभन्दा माथि उठ्न नसकेको 'हिजो आजका कुरा' 

रीना मोक्तान

काठमाडौँ — हास्य टेलिश्रृंखलाहरुमा ब्रान्ड बनिसकेको नाम हो, 'हिजो आजका कुरा' । सन्तोष पन्तको यही टेलिश्रृंखलाको शीर्षक सापटी लिएर बनाइएको फिल्म 'हिजो आजका कुरा' अहिले हलमा प्रदर्शनरत छ । फिल्मलाई सन्तोषकै छोरा साकार पन्तले निर्देशन गरेका हुन् ।

टेलिश्रृंखलाभन्दा माथि उठ्न नसकेको 'हिजो आजका कुरा' 

समसामयिक विषयवस्तुमाथिको व्यंग्यात्मक प्रस्तुति रहेको टेलिश्रृंखला दर्शकबीच निकै रुचाइयो । ६ सय ९९ भाग प्रसारण भएको टेलिश्रृंखलालाई टेलिभिजनमा पर्खने दर्शकको कमी थिएन । विडम्बना डेब्यू फिल्ममार्फत साकारले आफ्नो बुवाको त्यही विरासतलाई भने फर्काउन सकेनन् ।

अपरिपक्व कथा वाचन र कमजोर पटकथाले यो फिल्मलाई टेलिश्रृंखलाभन्दा माथि उठ्न दिएको छैन । पटकथाको ट्रिटमेन्टमा ध्यान पुर्‍याइएको भए, फिल्मले टेलिश्रृंखलाको साख जोगाउने थियो । फिल्मको मेरुदण्ड मानिने पटकथा नै बलियो नभएपछि वैदेशिक रोजगारीको मोह अनि त्यसले परिवार, सम्बन्धमा पारिरहेको प्रभावजस्तो संवेदनशील विषय नै खल्लो बनाइदिएको छ । प्रमुख कथासँग सम्बन्धित नभएका दृश्य अनि पात्रहरुको उपस्थितिले नेपाली समाजसँग नजिक रहेको यो विषयसँग दर्शकलाई जोड्न असफल छ फिल्म ।

फिल्मको कथा तीन वृद्धा अनि उनीहरुका परिवारबाट सुरु हुन्छ । योगेश्वर जो आफ्नो श्रीमतीसँग अमेरिका जान आतुरमा छन् । अविनाशका छोरा अद्वेत (दिभ्य देव) भने भर्खरमात्र अमेरिकाबाट फर्किएका हुन्छन् । अविनाशकी पत्नीलाई छोरोको बिहे गराइदिने चटारो छ । फिल्ममा अर्का वृद्धा छन् जसका छोरा र बुहारी अस्ट्रेलिया छन् । बिरामी श्रीमतीको एक्लैले स्याहार गर्नुपरेको छ । छोरा बुहारीसँगसँगै बस्ने उनीहरुको चाहना अधुरो छ । घरमै भएका कान्छो छोरो माइकल पनि अस्ट्रेलिया जाने धुनमै छ । यी तीन वृद्धाहरुको कथासँगै जोडिँदै जान्छन् फिल्ममा अन्य थुप्रै पात्रहरु ।

फिल्ममा यति धेरै पात्रहरु देखाइएका छन् कि, ती पात्रको स्थापनामै लामो समय खर्चिएको छ । ती पात्रहरुको स्थापना लामो समय खर्चिँदा पहिलो हाफसम्म पनि फिल्मको केन्द्रीय द्वन्द्व के हो प्रस्ट हुँदैन । केन्द्रीय द्वन्द्व नै प्रस्ट नभएपछि फिल्मको कथा तीन परिवार अनि जोडिने नयाँ पात्रहरुमा छरिएको छ । लामा-लामा दृश्य अनि भारी भरकम संवाद देखाइएका छन् जुन दृश्य हटाउँदा पनि '‍हिजो आजको कुरा' अपूरो हुने थिएन ।

प्रमुख कथालाई खासै प्रभाव नपार्ने पात्रहरुलाई पनि फिल्ममा महत्त्वका साथ देखाइएको छ । अभिनेत्री केकी अधिकारी एउटै दृश्यमा देखिएकी छिन्, उनको उपस्थितिले खासै कथामा प्रभाव पार्दैन । उनी देखिएको उक्त दृश्य हटाइदिँदा पनि फिल्मको कथा अगाडि बढ्ने थियो । स्वर्गीय अभिनेता जयनन्द लामाको भूमिका पनि केकी देखिएको दृश्यझैं फिल्मको कथामा अनावश्यक लाग्ने किसिमको नै छ । फिल्ममा यस्ता थुप्रै दृश्य अनि पात्रहरु छन् जसले प्रमुख कथामा खासै प्रभाव पार्दैन ।

'ड्रिम सिक्वेन्स'को दृश्य त दर्शकलाई अलमलमै पार्ने किसिमको छ । उक्त दृश्य 'ड्रिम सिक्वेन्स' हो/होइन भन्ने छुट्याउन पनि दर्शकलाई गाह्रो पर्छ । बिहे भोजमा गरिने गुनासोको दृश्य निकै क्लिसे र लामा छन् । पटकथकारले यी कमजोरीहरुमा मिहिनेत गरिदिएको भए फिल्मले उठाउन खोजेको विषयमाथि बहस हुने थियो । तर, पटकथाकार धेरै पात्रहरुमै अलमलिँदा फिल्मको केन्द्रीय द्वन्द्व नै स्थापित हुँदैन । फलस्वरुप फिल्मले दर्शकलाई बाँधेर राख्न सक्दैन ।

अमेरिका बुझाउन प्रयोग गरिएका भीएफएक्सले अब नेपाली दर्शक झुक्किँदैनन् । योगेश्वरकी पत्नीलाई अमेरिकामा देखाउन जस्तो भीएफएक्स प्रयोग गरिएको छ, त्यसले दर्शकको आँखालाई बिझाउँछ मात्रै । त्यस्तै, अद्वेतलाई अमेरिकामा देखाउन प्रयोग गरिएको भीएफएक्स पनि विश्वासिलो लाग्दैन । विश्व बजारका फिल्म हेर्ने दर्शकले नेपाली फिल्मकर्मीको यस्तो चलाखीलाई पचाउन सक्दैनन् ।

पार्श्व ध्वनी यो फिल्मको सबैभन्दा कमजोर पाटो हो । दृश्य अनि पात्रहरुको भावनासँग तादम्य नमिल्ने पार्श्व ध्वनी फिल्ममा प्रयोग गरिएका छन् । यस किसिमको पार्श्व ध्वनीले पात्रको भावनासँग दर्शकलाई जोड्न सक्दैन । संवाद र सिनेमेटोग्राफीमा खासै नौलो काम देखिन्न । तीन वृद्धाहरुको व्यायामको दृश्यपछि जुन ट्रान्जिसन प्रयोगमा आएको छ, त्यसले दर्शकलाई टेलिश्रृंखला हेरे झैं अनुभव पनि गराउँछ । जेहोस्, 'माया जदौ' र 'तिमी पहिले' गीतको प्रयोग भने प्रशंसालायक छन् ।

फिल्ममा सानो भूमिकामा देखिएका कलाकारहरुले लाउड अभिनय गरेका छन् । अभिनेत्री केकी अधिकारीले भने एउटै दृश्यमा पनि आफ्नो अभिनय कला पस्केकी छिन् । तर, उनीजस्ता कलाकारलाई एउटै दृश्यमा खुम्चिएको सुहाउँदैन । अभिनेता दिभ्य देवले भने अद्वेतको चरित्रलाई पर्दामा विश्वासिलो ढंगले बाँचिदिएका छन् । त्यस्तै अभिनेत्री ऋचा शर्माले एकल आमाको संघर्ष र आत्मविश्वासलाई आफ्नो अभिनयमार्फत प्रस्तुत गरिदिएकी छन् । अभिनेता सन्तोष पन्त भने लाउड चरित्रमा देखिएका छैनन् । अविनाशको भूमिकामा उनले गरेको अभिनय दर्शकका लागि नयाँ लाग्न सक्छ ।

संवेदनशील विषयलाई हाँसोरसमा व्यंगात्मक प्रस्तुत गर्न कठिन छ । यसअर्थमा डेब्यू निर्देशक साकारले फिल्ममार्फत प्रस्तुत गर्न खोजेको विषय सार्थक अनि संवेदनशील देखिन्छ । तर, कमजोर पटकथा, क्लिसे संवाद अनि पुरानै शैलीको प्रस्तुतिकरणले यो फिल्मलाई कमजोर सावित गरिदिएको छ ।

प्रकाशित : कार्तिक १, २०७९ १९:३७
प्रतिक्रिया
पठाउनुहोस्
जनताको राय

बैंकमा लगानीयोग्य रकम थुप्रिएर साढे ६ खर्ब नाघेको छ। बैंकहरूले ब्याजदर घटाउँदासमेत कर्जा प्रवाह बढ्न नसक्नुको कारण के हो?