कान्तिपुर वेबसाईट
AdvertisementAdvertisement
२३.१२°C काठमाडौं
काठमाडौंमा वायुको गुणस्तर: १६१
फिल्म समीक्षा

प्रभाव छोड्न नसकेको 'प्रेमगीत ३'

रीना मोक्तान

काठमाडौँ — फिल्म 'प्रेमगीत ३' ले यस वर्ष नेपाली फिल्म क्षेत्रका लागि भारतीय बजारमा सम्भावनाका ढोका खोलिदियो । नेपालमा बनेको फिल्मले यस्तो चर्चासहित भारतका हलहरूमा 'सो' पाउनु निर्माताका लागि उत्साहको विषय मात्रै होइन, नेपाली फिल्मकर्मीका लागि देखाइदिएको एउटा वैकल्पिक बाटो हो ।

प्रभाव छोड्न नसकेको 'प्रेमगीत ३'

नेपाली फिल्मको स्वाद चाख्न भारतीय दर्शक तयार छन् भन्ने उदाहरण पनि बन्यो, सन्तोष सेन निर्मित यो फिल्म । तर, के भारतीय दर्शकलाई 'प्रेमगीत ३' ले नेपाली फिल्मको स्वाद चखायो त ? निर्माण टिम यही प्रश्नको उत्तर दिन भने चुकेको छ ।

अतिरञ्जित चरित्र, २/४ गीत, एक्सनसहितको मसलेदार फिल्म बलिउडको पुरानै पहिचान हो । वर्षौंदेखि यस्तै फिल्महरू हेर्दै आएका दर्शकका लागि यही सूत्रमा बनेको 'प्रेमगीत ३' ले नयाँ स्वाद पस्कन नस्कनु भने विडम्बना बनेको छ । फिल्मको कथा नौलो छैन । यसअघि थुप्रै फिल्महरूमा हेरिसकेकै कथालाई हिमाली भेगतिरको सेटिङमार्फत 'प्रेमगीत ३' मा देखाइएको छ । खजाक राज्यका क्रूर शासक युद्धवीर (शिव श्रेष्ठ)का कान्छा छोरा प्रेम (प्रदीप खड्का) बाल्यकालदेखि नै साधारण युवती गीत (क्रिस्टिना गुरुङ)को मायामा पर्छन् । युद्धवीरका जेठा छोरा अमन(मनिष राउत)लाई भने बुवाजस्तै सात गाउँमाथि राज्य गर्नु छ ।

तर, राजा बन्ने योग प्रेमकै भाग्यमा लेखिएको भविष्यवाणी दुई छोराहरू जन्मिँदै भइसकेको हुन्छ । अब प्रेमले राजयोग रोज्लान् कि प्रेम ? फिल्मको कथा यत्ति हो ।

कमजोर पटकथा, फितलो संवाद अनि अपरिपक्व अभिनयले भारतीय बजारमा 'प्रेमगीत ३' को प्रवेश खासै वजनदार बन्न सकेन । राजकीय परिवारमा हुने षड्यन्त्र, राजा बन्न दुई दाजुभाइले गर्ने संघर्ष, राज्यमाथि आउने संकट, क्रूर शासनको कथा यसअघि भारतीय फिल्महरूमै हेर्दै आइरहेको हो । तर, यही कथालाई नेपाली समाज र परिवेशसँग जोड्न निर्माण टिम चुकेको छ । फिल्ममा प्रयोग गरिएका कस्ट्युम, राजमहलका दृश्य, हिमाली भेगको जनजीवनको प्रस्तुतिमा खासै नेपालीपन भेटिँदैन ।

त्यसैले फिल्ममा जुन युगको कथा स्थापना गर्न खोजिएको छ, त्यसमा विश्वास गर्ने बलियो पक्ष नै भेटिँदैन । संवादमा बारम्बार दोहोरिरहने सात गाउँलाई दृश्यमा देखाउन सकिएको छैन । फिल्म सकिँदासम्म पनि दर्शकलाई सात गाउँ कस्तो छ, गीत कुन गाउँकी हुन् भन्ने कुरा थाहा हुँदैन । फिल्ममा त्यो कुन युगको कथा हो ? त्यतिबेलाको समाज प्रष्ट नहुँदा 'प्रेगगीत ३'ले निर्माण गर्न खोजेको संसार निर्माण हुन सकेको छैन । एउटा दृश्यमा प्रेमले गीतसँगको भेटमा भन्छन्,'मलाई तिम्रो संसार हेर्न मन छ' । जबकि गीतको संसार कस्तो छ भन्ने कुरा पनि दर्शकलाई ठम्याउन गाह्रो पर्छ ।

फिल्ममा गीतलाई दर्गा(सात गाउँमध्ये एक)कै आसाको केन्द्रको रुपमा देखाइएको छ । उनी गाउँलेहरूको भरोसा हुन् । तर, उनी गाउँका लागि कसरी त्यति विश्वास र भरोसाको पात्र बनिन् भन्ने कुरा देखाइएको छैन । दुई बालबालिकासँग गट्टी खेल्ने, खेतमा काम गर्नेहरूलाई खाजा पुर्‍याइदिने मात्रैले त गीतलाई गाउँकै संरक्षकका रुपमा विश्वास गर्न सकिँदैन । गाउँलेहरू निर्देशकलाई आवश्यक पर्दा मात्र पर्दामा देखिन्छन् । धेरै दृश्यमा गाउँ गाउँलेबिना सुनसान देखाइएको छ । आखिर गाउँ नै सुन्य पारेर गाउँले के काम गर्छन् भन्ने कुरा पनि खासै खुलेको छैन ।

त्यस्तै फिल्ममा महत्त्वका साथ देखाइएको अंगद(सन्तोष सेन) पात्र कहाँबाट आए, दरबारसँग उनको सम्बन्ध के हो भन्ने पनि खुल्दैन । अंगद र प्रेमको मित्रतालाई यति चाँडै नजिक देखाइदिन्छ कि उनीहरूबीचको सम्बन्ध स्थापनाको विश्वासिलो कारण दृश्यमा खुलाउन सकिएको छैन । त्यस्तै प्रेमकथामा आधारित यो फिल्ममा प्रेमलाई उति मज्जाले प्रस्तुत गर्न सकेको छैन । प्रेम र गीतको सम्बन्धमा आउने आरोह अवरोहलाई दृश्यमा मजबुत ढंगले देखाउन नसक्दा दर्शकले उनीहरूको प्रेमलाई अनुभव गर्नै सक्दैनन । नकाबधारीले दर्गामा आक्रमण गरिसकेपछि गीतले प्रेमसँग पोख्ने आक्रोश क्लिसे लाग्छ । फिल्ममा त्यस्ता थुप्रै पल्टहरू छन् जसलाई बलियो ढंगले ‍स्थापना गर्न नसक्दा निर्देशकले भन्न खोजेको कुरालाई दर्शकले पत्याउन सक्दैनन् ।

फितलो संवादले दृश्य र पात्रको भावनामा तादम्य तोडिदिन्छ । फिल्मको अर्को एउटा दृश्यमा प्रेम र गीतको प्रेमिल दृश्य छ, जहाँ प्रेमले गीतलाई आफ्नो समिपमा राखेका हुन्छन् । त्यतिबेला गीतले भन्छिन्, 'छोड मेरो काम छ' । फिल्ममा प्रयोग गरेका यस्तै संवाद अनि प्रमुख पात्रहरूको डायलग डेलिभरीले दर्शकको ध्यान दृश्यहरूबाट हटाइदिन्छ । त्यस्तै अपरिपक्व अभिनयले पनि दृश्यलाई क्लिसे बनाइदिएको छ । अभिनेत्री क्रिस्टिना गुरुङले अभिनयमा अझै मिहिनेत गरिदिएको भए गीतको चरित्रलाई न्याय मिल्ने थियो । त्यस्तै 'प्रकाश'मा प्रदीप खड्काको अभिनय मनपराएका दर्शकका लागि प्रेमको चरित्रमा उनले गरेको अभिनयले सन्तुष्टि मिल्दैन । अभिनेता सुनिल थापाले भने छोटो भूमिकामा पनि आफूलाई सावित गरेका छन् । त्यस्तै अभिनेत्री लक्ष्मी वर्देवाले पनि एकदमै थोरै दृश्यमा आफ्नो चरित्रलाई अभिनयले विश्वायोग्य बनाइदिएकी छन् । त्यस्तै अभिनेता शिव श्रेष्ठ केही दृश्यमा लाउड लागे पनि अन्यमा आफूलाई सावित गर्न सफल छन् ।

फिल्ममा प्रयोग गरिएको राजमहलको सीजीआई अनि हिउँ पर्दै गरेको दृश्यको भिएफएक्स खासै विश्वास गर्न सकिने ढंगको छैन । हिउँ पर्दै गरेको भिएफएक्स त आँखालाई बिझाउने किसिमको नै छ । त्यसअर्थमा गोदरेज पिक्सचर्स र श्रीकृष्ण श्रेष्ठको काममा मिहेनत अझै आवश्यक लाग्छ । त्यस्तै केही द्वन्द्वका दृश्यमा प्रयोग गरिएको रगतको भिएफएक्समा भने चलाखी पुर्‍याएको देखिन्छ । राजेश श्रेष्ठ र पुरुषोत्तम प्रधानले भने हिमालका सुन्दर दृश्यहरूलाई फ्रेममा अटाइदिएका छन् । मनाङका सुन्दर दृश्यहरूले दर्शकको आँखालाई भने सीतल बनाइदिन्छ ।

समग्रमा 'प्रेगगीत ३' अन्य नेपाली फिल्म झैं पटकथामै चुकेको छ । कमजोरी बावजुद थुप्रै सम्भावना भएको छिमेकी बजारमा नेपाली फिल्मकर्मीका लागि ढोका खोलिदिनु उत्साहजनक हो ।

तर, उही बलिउड फर्मूलामै बनाइएको फिल्मलाई भारतले नेपालको फिल्म भनेर कतिञ्जेल स्वीकार्ला ? त्यसैले भोलिका दिनमा यही जोश र जाँगरसहित यो टिमले बलियो कन्टेन्टमाथि मेहनत गरेर बजार पुगेको राम्रो । 'फस्ट इप्रेसन इज लास्ट इम्प्रेसन' भने झैं तपाईंको पहिलो प्रभाव नै अन्तिमसम्म रहिरन्छ । तर, प्रेमगीतको पहिलो प्रभाव भारतीय बजारका लागि विषयवस्तुका हिसाबले सम्झनालायक बन्न सकेन । निर्देशकमध्येका एक छेतेन गुरुङ जसका लागि यो फिल्म 'ड्रिम प्रोजेक्ट' थियो, उनी फिल्मको छायांकन सकिएसँगै संसारबाट बिदा भए । उनै छेतेनलाई ट्रिब्युट दिन भने 'प्रेमगीत ३' हेर्न सकिन्छ ।

प्रकाशित : आश्विन १०, २०७९ २०:५६
प्रतिक्रिया
पठाउनुहोस्
जनताको राय

बैंकमा लगानीयोग्य रकम थुप्रिएर साढे ६ खर्ब नाघेको छ। बैंकहरूले ब्याजदर घटाउँदासमेत कर्जा प्रवाह बढ्न नसक्नुको कारण के हो?