‘पूर्वाधारलाई पहिलो सर्त ३ सरकारबीच समन्वय’- अर्थ / वाणिज्य - कान्तिपुर समाचार

‘पूर्वाधारलाई पहिलो सर्त ३ सरकारबीच समन्वय’

कान्तिपुर संवाददाता

भैरहवा — संघ, प्रदेश र स्थानीय तहबीच प्रभावकारी समन्वय नहुँदा संघीयता पूर्ण रूपमा कार्यान्वयन हुन नसकेको विज्ञहरूले बताएका छन् । संविधानले परिकल्पना गरेअनुसार तीनै तहका सरकारबीच समन्वय नभएकै कारण संघीयता कार्यान्वयन कमजोर बनेको उनीहरूको भनाइ छ ।

भैरहवामा कान्तिपुर मिडिया ग्रुपले शनिबार आयोजना गरेको ‘लुम्बिनीको सामर्थ्य’ विषयक अन्तर्क्रियाको दोस्रो सत्र ‘पालिका र पूर्वाधार’ का वक्ताले संघले प्रदेश र स्थानीय तहमा पठाएका साना तथा टुक्रे योजनालाई समेत केन्द्रमै फकाउनु गलत रहेको दाबी गरे ।

स्थानीय सरकारले आवश्यकताअनुसार उपयोग गर्ने ऐन नबन्दासम्म संघ र प्रदेश सरकारसँग स्थानीय तह लडिरहनुपर्ने बाध्यता रहेको उनीहरूको भनाइ छ । तीन तहका सरकार हुँदा पनि विकासका प्रयत्न परम्परागत रहेको उनीहरू बताउँछन् । तसर्थ विकासको अभ्यास परिवर्तनका लागि ढिलाइ गर्न नहुनेमा पूर्वमन्त्री तथा एमाले सचिव गोकर्ण विष्टको जोड छ ।

‘स्थानीय तहले पूर्वाधार निर्माणका लागि निश्चित विधि र कानुनी प्रावधान पालना गर्नुपर्छ । तर अहिले पनि केही समस्या देखिएका छन्,’ उनले भने, ‘संविधानले स्थानीय तहलाई २२ अधिकार प्रदान गरेको छ, जसमा संघ, प्रदेश र स्थानीय तहका साझा अधिकार १५ वटा छन् ।’ कुनै पनि पालिकाले गुरुयोजना बनाउने, आवधिक योजना निर्माण गर्ने र सूचकांका आधारमा योजना छनोट गर्ने काम व्यवस्थित गर्न सकेका छैनन्,’ विष्टले भने, ‘भौतिक पूर्वाधार होस् या सामाजिक पूर्वाधारको सूचकांकमा आधारित भएर योजना तर्जुमा गर्ने प्रयत्नलाई केन्द्रित गर्न नसके फेरि पनि हामी केवल चल्ते चलाते परम्परागत विकासमा मात्र अगाडि बढ्नेछौं ।’

योजना छनोटमा जनप्रतिनिधिका हैसियतले स्थानीय तहलाई त्यस्तो कुनै दबाब नदिइएको उनको दाबी छ । ‘स्थानीय तहले छानेका आयोजनाले त्यहाँको आवश्यकतालाई पूरा गर्न नसके त्यसलाई कसरी संघ र प्रदेशबाट समन्वय गरी परिपूर्ति गर्नेमा हाम्रो ध्यान जान्छ,’ उनले भने, ‘स्थानीय तहले आफ्नै ढंगले योजना छानेर कार्यान्वयन गर्न सक्छ, त्यसमा हाम्रो कुनै दबाब र प्रभाव रहन्न ।’

भौतिक पूर्वाधारभित्र पर्ने सडक, बिजुली, सिँचाइ, पिउने पानी, विमानस्थल, खेलमैदान र सामाजिक पूर्वाधारभित्र पर्ने शिक्षा, स्वास्थ्य, रोजगारी, सामाजिक सुरक्षा लगायतका सन्दर्भमा सरकार कसरी अगाडि बढिरहेको छ भनेर हेर्नुपर्ने उनको भनाइ छ । विकास योजना निर्माण गर्दा भौगोलिक अवस्था, जनसंख्याको चाप, गरिबीको अवस्था, विकासको आवश्यकतालाई आधार मान्नुपर्ने उनले बताए ।

संसद् र स्थानीय तहमा गरिने काममा धेरै भिन्नता रहेको सांसद तथा राप्रपा महामन्त्री धवलशमशेर राणाको भनाइ छ ।

संसद्मा ऐन, कानुन बनाउने र स्थानीय तहमा संलग्न भई प्रत्यक्ष विकासका कम गरिने उनले जनाए । ‘संघीय सरकारमार्फत केही जिल्लामा ठूला योजना सञ्चालित छन्, प्रदेशबाट पनि न्यूनतम रूपमा केही ठाउँमा योजना लागू भएका छन्,’ राणाले भने, ‘तर पूर्वाधार विकास भनेकै स्थानीय तहबाट हुने हो, देशको अन्योल, बेथिति र देशै असफल हुने स्थितिमा स्थानीय तहले देशलाई धानिदिएको जस्तो महसुस सबैले गरेका छौं ।’

प्राकृतिक स्रोत साधनको बाँडफाँट राम्रोसँग हुन नसकेको उनको भनाइ छ । ‘जेमा स्रोत छ, त्यो कुरा केन्द्रले आफैं लिएको छ, भारतीय सीमासँग जोडिएको नगरपालिकाबाट अर्बौं रुपैयाँ भन्सार उठ्छ,’ उनले भने, ‘तर त्यो नगरपालिकाले एक रुपैयाँ पाउँदैन, आयकरमा ठूलो रकम उठ्छ, तर सहरी नगरपालिकाले रुपैयाँ पनि पाउँदैनन् ।’

हरेक वडालाई पहिचानसँग जोड्न खोजिए पनि संघ र प्रदेशको कानुनका कारण अघि बढ्न नसकिएको बुटवल उपमहानगरपालिकाका मेयर खेलराज पाण्डेले बताए । ‘सुकुम्बासी र अव्यस्थित क्षेत्रको लालपुर्जासम्बन्धी समस्या संघको भूमि आयोगले टुंगो लगाइदिनुपर्‍यो, कि हामीलाई गर्न दिनुपर्‍यो,’ उनले भने, ‘तर यसमा अलमल भइरहेको छ ।’ सुकुम्बासी बस्तीका जनताले सहज रूपमा ०१६ सालदेखि आफ्नो घर, सम्पत्ति उपयोग गरेकामा अहिले व्यक्तिगत खरिद गरेझैं राज्यलाई कर बुझाउनुपर्ने बाध्यता रहेको उनले सुनाए ।

आर्थिक क्षेत्रमा पनि संघ र प्रदेश सरकार स्थानीय तहप्रति उदार हुन जरुरी रहेको उनको भनाइ छ । ठेकेदारकै कारण धेरैजसो पूर्वाधार निर्माणमा ढिलासुस्ती भएको उनको दाबी छ । ‘सुनौली–चिडियाखोला सडक ६ लेनको बनाउन थाले पनि निर्माण व्यवसायीका कारण निर्माणमा ढिलासुस्ती भएको छ, बुटवल–नारायणढ सडकको अवस्था उस्तै छ,’ उनले भने, ‘बुटवलमा बनिरहेका दुई वटा केबलकारको काम भने समयमै सकिने देखिएको छ ।’ केबलकारले भारतका धेरै क्षेत्रका पर्यटकलाई चुरे पहाडसँग जोड्ने उनको भनाइ छ ।

संघीय संरचनाको पहिलो जनप्रतिनिधि भए पनि कोभिडका कारण दुई वर्ष यत्तिकै खेर गएको बगनासकाली गाउँपालिका पाल्पाकी अध्यक्ष सरस्वती दर्लामी चिदीले बताइन् । कोभिडले समय खेर गए पनि विभिन्न वडा र स्वास्थ्य चौकी जोड्ने पूर्वाधार निर्माणमा आफूहरू सफल भएको उनको दाबी छ । ‘‘संघीय संरचनाको पहिलो निर्वाचनबाट उपाध्यक्ष बनें, पहिलो संघीय संरचनाको जनप्रतिनिधि भएकाले सुरुको कार्यकाल अभ्यास र सिकाइमै बित्यो,’ उनले भनिन्, ‘तीव्र गतिमा काम गर्नुपर्ने समयमा दुई वर्ष कोभिड व्यवस्थापनमै सिंगो स्रोतसाधन र जनशक्ति परिचालित हुँदा विकास निर्माणमा ध्यान दिन पाएनौं ।’

गाउँपालिका स्थापना भएपछि सुरुमा कार्यालय सञ्चालन गर्न संरचनासमेत नभएको उनको भनाइ छ । पाँच वर्षको पहिलो कार्यकालमा सडकको ट्र्याक खोल्ने काम सकेको उनले जनाइन् । ‘प्रत्येक बस्तीबस्तीमा जबसम्म सडक पुर्‍याउन सक्दैनौं र सडक सञ्जाललाई गाउँपालिकाभित्र जोड्न सक्दैनौं,’ उनले भनिन्, ‘तबसम्म गाउँपालिकाको विकासलाई जोड्न सकिन्न । त्यसैले सडकलाई मुख्य प्राथमिकतामा राखेर काम गरेका हौं ।’ सडकसँगै खानेपानी, स्वास्थ्य, शिक्षा र विद्युतीकरणको क्षेत्रमा पनि उत्तिकै काम भएको उनको दाबी छ ।

प्रकाशित : माघ २२, २०७९ ०७:०५
प्रतिक्रिया
पठाउनुहोस्

ननिभोस् आशाको दियो

गौतम बुद्ध अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थल सञ्चालनमा आउने खुसियालीमा खुलेका ठूला र स्तरीय होटल मारमा
माधव ढुंगाना

भैरहवा — गौतम बुद्ध अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थल उद्घाटन भएको साढे आठ महिनाभन्दा धेरै भयो । विभिन्न वायु सेवा कम्पनीले यस अवधिमा अन्तर्राष्ट्रिय उडान गर्ने अपेक्षा धेरैले गरेका थिए । तर, परिणाम आशा गरेअनुरूप भएन । गत जेठ २ मा विमानस्थल उद्घाटन भएसँगै खाडी मुलुकका नेपाली श्रमिकलाई लक्ष्य गरी जजिरा एयरलाइन्सले कुवेत–भैरहवाबीच साताको तीन उडान सञ्चालन गरेको थियो ।

हिमालयन एयरलाइन्सले पनि गत कात्तिक १७ देखि मलेसिया–भैरहवाबीच दैनिक चार्टर्ड उडान सुरु गरेको थियो । अहिले ती दुवै एयरलाइन्सले बाक्लो कुहिरोको कारण देखाउँदै उडान स्थगन गरेपछि यतिबेला यो विमानस्थल अन्तर्राष्ट्रिय उडानविहीन बन्न पुगेको छ ।

नौ वर्षअघि विमानस्थलको शिलान्यास भएसँगै लगानी गर्न निजी क्षेत्र जुर्मुराएको थियो । स्वदेशी र विदेशी पर्यटक र अन्य हवाई यात्रुको आगमन बाक्लिँदै जाने आशामा निजी लगानी क्षेत्र आकर्षित भएको हो । ‘विमानस्थलको अहिलेको अवस्थाले निकै निराश बनाएको छ,’ गौतम बुद्ध अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थललाई पछ्याउँदै पर्यटन क्षेत्रमा अर्बौं लगानी गरेका भैरहवाका युवा व्यवसायी पवन हलुवाईले भने, ‘लगानीको प्रतिफल आउलाभन्दा बैंकको ब्याज कसरी धान्ने भन्ने पिरलोले सताउन थालेको छ ।’ हलुवाई विमानस्थललाई पछ्याउँदै लगानी गर्ने ती व्यवसायी हुन्, जो आफ्नी आमाको स्मृतिमा भैरहवामा अस्पताल निर्माण गर्ने सोचमा थिए । अस्पताल निर्माण थाती राखेर उनले होटल खोलेका हुन् ।

०७१ माघ १ मा विमानस्थल शिलान्यासका क्रममा तत्कालीन प्रधानमन्त्री सुशील कोइरालाले विमानस्थल निर्माणसँगै स्तरीय होटल निर्माणमा निजी क्षेत्र लाग्न आग्रह गरेपछि हलुवाईले आफ्नो सोच परिवर्तन गरी लुम्बिनीमा ३ अर्बभन्दा धेरै लगानीमा पाँचतारे पवन प्यालेस होटल निर्माण गरेर सञ्चालनमा ल्याएका थिए । विमानस्थललाई प्रभावकारी रूपमा सञ्चालनका लागि सरकारी स्तरबाट चासो नदिइएको हलुवाईको गुनासो छ ।

‘यति धेरै लगानी गरियो, अबको आशा र भरोशा सबै यही विमानस्थल हो,’ उनले भने, ‘विमानस्थल राम्ररी सञ्चालनका लागि सरकारले विभिन्न राष्ट्रसँग कूटनीतिक पहल गरेर सफल बनाउन सक्नुपर्छ । विमानस्थल राम्ररी सञ्चालन हुन नसके लगानी त डुब्छ नै, व्यवसायी पनि सडकमा आउँछन् ।’

हलुवाईको अवस्था र भनाइले विमानस्थललाई लक्षित गर्दै लुम्बिनी क्षेत्रमा लगानी गर्ने आमलगानीकर्ताको अवस्थालाई प्रतिबिम्बित गर्छ । लुम्बिनी क्षेत्रमा पछिल्लो समयमा विमानस्थललाई पछ्याउँदै सबैभन्दा धेरै होटलमा लगानी भएको छ । लुम्बिनी/भैरहवा क्षेत्रमा मात्रै ७ वटा पाँचतारे होटल निर्माण भएका छन् । रूपन्देहीमा १ सयभन्दा धेरै चारतारे र तीनतारे होटल बनेका छन् । कसैले नयाँ संरचना बनाएका छन् भने कतिपयले पहिलाको संरचनामा स्तरोन्नति गरेका छन् । बुटवल, शंकरनगर, मणिग्राम, भलवारी, नवलपरासी, कपिलवस्तुमा पनि उत्तिकै मात्रामा होटल खुलेका छन् ।

विमानस्थलबाट आउने पर्यटकलाई लक्ष्य गरेर पर्यटकीय बस, ट्याक्सी र रेस्टुरेन्टमा पनि राम्रै लगानी भएको छ । विमानस्थल निर्माण र यसका लागि जग्गा अधिग्रहणको मुआब्जासमेत गरी ४० अर्ब रुपैयाँ हाराहारीमा खर्च भएको छ । त्यसको सात–आठ गुणा बढी विमानस्थललाई लक्ष्य गरेर निजी क्षेत्रको लगानी भएको भैरहवास्थित सिद्धार्थ होटल एसोसिएसनका अध्यक्ष चन्द्रप्रकाश श्रेष्ठले बताए । ‘यो लगानीलाई चलायमान बनाउने सबै भरोसा र आशा भनेकै विमानस्थलको सफल ढंगले सञ्चालन नै हो,’ उनले भने, ‘यस विमानस्थलसँगै आशा, विश्वास, सम्भावना र भविष्य पनि जोडिएको छ ।’ विमानस्थल सञ्चालनमा आएको साढे आठ महिना नाघे पनि पर्यटकलाई लक्ष्य गरेर अहिलेसम्म कुनै पनि अन्तर्राष्ट्रिय उडान सञ्चालन नहुँदा निजी क्षेत्र चिन्तित छ ।

विमानस्थलबाट विदेशी पर्यटकको आवागमन बढाउन तत्काल यस विमानस्थलबाट भारतको दिल्ली, मुम्बई र विश्वका विभिन्न बुद्धिस्ट मुलुकसँग कूटनीतिक पहल गरी उडान सञ्चालन गर्न जरुरी भएको श्रेष्ठको भनाइ छ ।

‘विमानस्थल सञ्चालनमा आउँदा हामीले जुन अपेक्षा गरेका थियौं, सरकारले त्यो अपेक्षा पूरा गर्न सकेन,’ उनले भने, ‘व्यवसायीले एकोहोरो लगानी बढाउँदै लगे, अब भने लगानी डुब्ने हो कि भनेर चिन्ता बढेको छ । हाम्रो खुसी धेरै समय टिकेन ।’

लामो समयदेखि स्थानीय व्यवसायीले एयरलाइन्स थप गरी भैरहवाबाट दिल्लीसहित थाइल्यान्ड, चीन, भियतनाम, कोरिया, जापान, श्रीलंका, सिंगापुरलगायत बुद्धिस्ट मुलुकमा उडान गर्न माग गर्दै आएका थिए । व्यवसायीले यस्तो माग गरिरहँदा उल्टै सञ्चालनमा रहेका विमान कम्पनीले पनि सेवा बन्द गरेपछि व्यवसायीमा निराशा चुलिएको हो ।

जाडो मौसमका बेला भैरहवामा लाग्ने गरेको बाक्लो कुहिरो र हुस्सुले विमान उडान र अवतरणमा आवश्यक पर्ने भिजिबिलिटी नपुग्दा भैरहवाबाट अन्तर्राष्ट्रिय उडान प्रभावित हुने गरेको हो । बाक्लो कुहिरो र हुस्सु लागेको बेला पनि ८ सय मिटरको भिजिबिलिटीमा अवतरण र उडान गर्न गौतम बुद्ध अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थलमा जडित उपकरण आईएलएस सञ्चालनमा ल्याउन नसक्दा जजिरा र हिमालयन एयरलाइन्सले उडान स्थगन गरेका हुन् ।

विमानस्थलमा जडित आईएलएस उपकरण सञ्चालनका लागि भारतको स्वीकृति लिनुपर्ने र उसले अनुमति नदिएसम्म उक्त उपकरणको औपचारिक प्रयोग गर्न नमिल्ने गौतम बुद्ध अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थलका प्रवक्ता सुवास झाले बताए । गौतम बुद्ध अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थलमा जडित आईएलएस उपकरण सञ्चालन गर्दा विमान ल्यान्डिङ गर्ने बेला करिब १ किमिको दूरीसम्म उक्त उपकरणले भारततर्फ कभर गर्छ । जसका कारण सञ्चालनका लागि भारतको अनुमति आवश्यक पर्ने भएको हो । ‘हवाई रुट र उक्त उपकरण सञ्चालनका लागि कूटनीतिक तहबाट भारतसँग कुराकानीको पहल भइरहेको छ,’ झाले भने ।

अन्तर्राष्ट्रिय उडानका लागि नेपालले पाएको सिमराको रुट मात्र हो । पूर्वी क्षेत्रबाट यस विमानस्थलमा आउने अन्तर्राष्ट्रिय उडानलाई उक्त रुट पायक पर्ने भए पनि पश्चिमतर्फबाट आउने विमानलाई भने यसको विकल्पमा अन्य रुट नपाएकाले पायक पर्दैन । नेपाली आकाश तीनतिरबाट भारतबाट घेरिएकाले छोटो हवाई रुटका लागि भारतको अनुमति चाहिन्छ । यसका लागि भारतसँग कूटनीतिक पहल गर्न जरुरी भएको हो । दोहा, दुबई, कुवेत, ओमान, टर्कीलगायत पश्चिमा मुलुकबाट भैरहवा आउने विमान भारतीय आकाश हुँदै सिमराबाट घुमेर भैरहवा आउनुपर्दा १० मिनेटको समय अतिरिक्त खर्च भइरहेको छ, जसबाट लागत पनि महँगो पर्ने गरेको छ ।

विमानस्थलको हवाई रुट सिधा नभएको, बी ३४५ टुवे हुन नसक्नु र यहाँबाट प्रस्थान एकतर्फीमात्र भएकाले अन्तर्राष्ट्रिय उडानका लागि चुनौती भएको गौतम बुद्ध अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थलका महाप्रबन्धक गोविन्दप्रसाद दाहाल बताउँछन् । यसबाहेक भारतीय नागरिकलाई यस विमानस्थलबाट अन्तर्राष्ट्रिय उडान गर्न नो अब्जेक्सन लेटर आवश्यक पर्नेमा त्यो प्रक्रिया नभएको र विमानस्थलमा जडित आईएलएस उपकरण सञ्चालनमा ल्याउन नसक्नु पनि चुनौती भएको उनले जनाए । पर्यटक अहिले भारत हुँदै लुम्बिनी आइरहेका छन् । ‘लुम्बिनी लक्षित गरेर चार्टर्ड उडान हुन सकेका छैनन्,’ दाहालले भने, ‘लुम्बिनीमा आउने पर्यटक बढे मात्रै यस विमानस्थलको औचित्य पुष्टि हुन्छ ।’

विमानस्थललाई चलायमान बनाउन र विदेशी एयरलाइन्सलाई आकर्षित गर्न उडान सञ्चालन गरेबापत अन्तर्राष्ट्रिय एयरलाइन्सलाई अवतरण, विसान (पार्किङ), सुरक्षा र सञ्चार गरी चारवटा शुल्क एक वर्षका लागि शतप्रतिशत छुट दिइएको छ । ग्राउन्ड ह्यान्डलिङमा पनि एक वर्षका लागि ५० प्रतिशत छुट दिइएको छ । छुटका कारण भैरहवामा उडान सञ्चालन गर्ने अन्तर्राष्ट्रिय एयरलाइन्सले प्रतिउडान सरदर साढे २ लाख रुपैयाँ छुट पाउने गरेका छन् ।

नेपाल नागरिक उड्डयन प्राधिकरणका प्रवक्ता जगन्नाथ निरौला भने गौतम बुद्ध अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थलबाट तत्कालै अन्तर्राष्ट्रिय उडान नभए पनि निराश हुने अवस्था नरहेको बताउँछन् । उनको भनाइमा नेपालमा मात्रै नभएर अन्तर्राष्ट्रिय स्तरमा बनेका विमानस्थल पनि सञ्चालनमा आएकै वर्षदेखि पूर्ण क्षमतामा चलेको कतै छैन । काठमाडौंकै त्रिभुवन अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थल पनि भैरहवा विमानस्थल जत्तिको प्रगति भएको थिएन ।

‘विमानस्थलको पूर्वाधार तत्काल प्रतिफल दिने पूर्वाधार होइनन् । पचास–साठी वर्षपछिका लागि बनेका संरचना हुन्,’ उनले भने, ‘भारतसँगको छोटो हवाई रुट र विमानस्थलमा जडान गरिएको आईएलएस उपकरण सञ्चालनका लागि भारतबाट पाउनुपर्ने अनुमतिका लागि भारतसँग छलफल भइरहेको छ र चाँडै नै पाउने सम्भावना पनि छ ।’ विमानस्थलमा पश्चिमा मुलुकबाट आउने अन्तर्राष्ट्रिय उडानका लागि आवश्यक पर्ने नेपालगन्ज र महेन्द्रनगरको रुट भएको र यसका लागि पहल भइरहेको उनले जनाए ।

अब चाँडै नै हुने प्रधानमन्त्रीको भारत भ्रमणको बेलामा यी विषयले पूर्णता पाउने गरी आवश्यक छलफल र पहल भइरहेको निरौलाको भनाइ छ । ‘लुम्बिनीलाई जोडेर अन्य बुद्धिस्ट मुलुकबाट हवाई उडान सञ्चालनका लागि पहल गर्नमा प्राधिकरणका तर्फबाट कुनै कमी छैन,’ उनले भने, ‘प्राधिकरणबाहेक लुम्बिनी विकास कोष, पर्यटन बोर्डलगायत अन्य जिम्मेवार निकायको पनि जिम्मेवारी र दायित्व हुने गर्छ ।’

प्रकाशित : माघ २२, २०७९ ०७:०४
पूरा पढ्नुहोस्
प्रतिक्रिया
पठाउनुहोस्
×